Tag: सरकारी सेवा

  • सरकारी सेवामा ५० प्रतिशत दरबन्दी रिक्त, सेवा प्रवाह प्रभावित

    सरकारी सेवामा ५० प्रतिशत दरबन्दी रिक्त, सेवा प्रवाह प्रभावित

    काठमाडौं । संघ, प्रदेश र स्थानीय तहमा गरी सरकारी सेवाका ५० प्रतिशत कर्मचारीको दरबन्दी रिक्त छ । महालेखापरीक्षकको कार्यालयले सार्वजनिक गरेको ५८ औं प्रतिवेदनअनुसार कुल १ लाख ३९ हजार १ सय ३८ कर्मचारीको दरबन्दी स्वीकृत भएकोमा ५० प्रतिशत अर्थात् ७० हजार ३ सय ६२ मात्रै पदस्थापन भएको छ ।

    सरकारले स्वीकृत गरेको दरबन्दीमध्ये सबैभन्दा बढी स्थानीय तहमा ३४ दशमलव ५५ प्रतिशत दरबन्दी रिक्त भएको प्रतिवेदनमा उल्लेख छ । प्रतिवेदन अनुसार ७ सय ५३ वटा स्थानीय तहमा ६७ हजार ७ सय १९ कर्मचारीको दरबन्दी स्वीकृत भएकोमा ४४ हजार ३ सय २१ कर्मचारी समायोजना भएका छन् । २३ हजार ३ सय ९८ दरबन्दी रिक्त छ ।

    सात प्रदेशमा ३३ दशमलव ३४ प्रतिशत दरबन्दी रिक्त रहेको प्रतिवेदनमा उल्लेख गरिएको छ । २२ हजार २ सय ९७ दरबन्दी स्वीकृत भएकोमा १३ हजार ८ सय ६३ कर्मचारी समायोजना भएका छन् । ७ हजार ४ सय ३४ दरबन्दी रिक्त छ ।

    त्यस्तै केन्द्रमा २२ दशमलव ७६ प्रतिशत दरबन्दी रिक्त छ । संघमा ४९ हजार १ सय २२ दरबन्दी स्वीकृत भएकोमा ३७ हजार ९ सय ४४ कर्मचारी समायोजना भएका छन् । ११ हजार १ सय ७८ दरबन्दी रिक्त नै रहेको प्रतिवेदनमा उल्लेख छ ।

    संघीय मामिला तथा सामान्य प्रशासन मन्त्रालयले कर्मचारी समायोजन गर्नका लागि २०७५ पुस ११ गते सूचना प्रकाशन गरी निवेदन मागेको थियो ।

    समायोजन हुन नसकेका करिब २५ सय कर्मचारी फाजिलमा

    संघ, प्रदेश र स्थानीय तहमा समायोजन हुन नसकेका करिब २५ सय कर्मचारी भने फाजिलमा रहेको पाइएको छ ।

    जनसरोकारसँग प्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्ने स्थानीय तह र प्रदेशअन्तरगतका कार्यालयमा कर्मचारीको अभाव हुँदा सेवा प्रवाहमा समस्या र चुनौती देखिएको प्रतिवेदनले औंल्याएको छ ।

    प्रदेश लोक सेवा आयोग गठन गरी प्रदेश र स्थानीय तहमा पदपूर्तीको प्रयास गर्दासमेत सफल नभएको प्रतिवेदनमा उल्लेख छ । मन्त्रालयले प्रदेश लोक सेवा आयोगमार्फत पदपूर्ती गर्न समन्वयकारी भूमिकालाई अझ प्रभावकारी बनाउन प्रतिवेदनमार्फत् सुझाव दिइएको छ ।

    एकीकृत निजामती सेवा प्रणाली लागू गर्न सुझाव

    वषौँअघि निजामती सेवा कानूनमा गरिएको एकीकृत तहगत प्रणलीको रुपान्तरणका लागि प्राप्त अवसर समेत उपयोग नभएको महालेखापरीक्षकको प्रतिवेदनले औंल्याएको छ ।

    अहिलेको संघीय प्रणालीमा समेत केन्द्रीकृत निजामती सेवाको विगतको अवस्थामा संरचनागत सुधार वा पुनःसंरचना हुन नसकेको महालेखाले जनाएको छ ।

    अहिले कायम रहेको श्रेणीगत व्यवस्थालाई तहगत बनाउँदा वर्षौसम्म एउटै पदमा रहने कर्मचारीको वृत्ति विकास सम्बन्धी गुनासोलाई समेत सम्बोधन गरिएको छ ।

    ३ वटै तहका निजामती तथा सरकारी सेवाको एकीकृत प्रणालीमा रहने भएकाले विचाराधीन संघीय निजामती सेवा ऐन लागू गर्दा र प्रदेश निजामती सेवा ऐन र स्थानीय सरकारी सेवा ऐनमा एकरुपता कायम हुने गरी तहगत एकीकृत निजामती तथा सरकारी सेवा प्रणालीको व्यवस्था गर्न महालेखापरीक्षकको कार्यालयलले सुझाव दिएको छ ।

    समायोजन संशोधन गर्दा मापदण्डका आधारमा गरिनुपर्ने

    कर्मचारी समायोजन ऐन, २०७५ मा कर्मचारी समायोजनमा कठिनाइ भए ऐनप्रतिकुल नहुने गरी आवश्यक व्यवस्था मिलाउनसक्ने व्यवस्था छ । त्यसैगरी निजामती सेवा ऐन, २०४९ को दफा ७३ ‘क’को उपदफा १ मा आफूलाई परेको पिरमर्का तथा गुनासो तोकिएको निकायसमक्ष तोकिएबमोजिम राख्न सक्ने व्यवस्था छ ।

    कर्मचारी समायोजनका बिषयमा २०७७ चैत मसान्तसम्म स्वास्थ्य सेवाका १५ हजार १ सय ८ र अन्य सेवाका ६ हजार ९ सय ५ समेत गरी २२ हजार १३ गुनासो परेको थियो । जसमा अधिकृत स्तरमा २ हजार ७ सय २९, सहायकस्तरमा ११ हजार २ सय १४ र श्रेणीविहीन स्तरमा ९ सय ६० गुनासो सरकारले सम्बोधन गरेको छ ।

    गुनासामध्ये स्वास्थ्य सेवाका १ हजार ९ सय २६ र स्वास्थ्य सेवा बाहेकका ४ हजार २ सय २३ कर्मचारीको स्व–इच्छामा समायोजन मिलान भएको छ ।

    निजामती सेवा ऐन जारी बढुवा रोकियो

    संघीय तथा सबै प्रदेशमा प्रदेश निजामती सेवा ऐन अहिलेसम्म पनि जारी नभएका कारण पदोन्नतिको अवसर प्रदान गर्ने व्यवस्थाको कार्यान्वयन नभएको पाइएको छ । कर्मचारी समायोजन ऐन, २०७५ मा उल्लेख भएको प्रदेश वा स्थानीय तहको सेवामा समायोजन भएका कर्मचारीलाई अन्तर सेवा प्रतिस्पर्धामार्फत् प्रदेश वा स्थानीय तहको सेवाको पदमा पदोन्नतिको अवसर प्रदान गर्ने व्यवस्था गरिएको छ ।

    प्रदेश दुईमा निजामती सेवा ऐन जारी भयो, तर विज्ञापन भएन

    प्रदेश नम्बर दुईले जारी गरेको प्रदेश निजामती सेवा ऐन, २०७७ मा अन्तर सेवा प्रतिस्पर्धासम्बन्धी व्यवस्थालाई सुनिश्चित गरे पनि अहिलेसम्म त्यसअनुसार विज्ञापन भएको छैन ।

    अवस्थाले समायोजित कर्मचारीले वृत्ति विकास र सेवा शर्तमा सुरक्षित प्रत्याभूति गराउन सकेको छैन । त्यसैले ऐनको यस व्यवस्थाको पूर्ण कार्यान्वयनका लागि संघीय निजामती सेवा, सबै प्रदेशमा प्रदेश निजामती सेवा र स्थानीय सेवासम्बन्धी कानून लागू गर्न महालेखाले भनेको छ ।

    सरकारी सेवामा राष्ट्रिय नीति तथा संघ र प्रदेश तहमा निजामती सेवा र स्थानीय सरकारी सेवासँग सम्बन्धित कानुनको अभावले प्रशासनिक संयन्त्रमा वृत्ति विकास, सेवा सुविधामा एकरुपता एवम सरुवा, बढुवा प्रणाली अनुमानयोग्य नबनेको ठहर गरेको छ ।

    नीति तथा कानूनको अभावमा ३ वटै तहका कर्मचारी समायोजन तथा सेवा प्रवाहमा समेत समस्या परेको छ । कर्मचारी प्रशासनसम्बन्धी आधारभूत मार्गदर्शन, सिद्धान्त र नीति सहितको राष्ट्रिय नीति र संघ र प्रदेशको निजामती सेवा ऐन र स्थानीय तहको सरकारी सेवा ऐन तर्जुमा गरी लागू गर्न पनि महालेखाले सुझाव दिएको छ ।

  • बहसमा कोठा र कोटा–आरक्षणको लाभ महिला र जनजातिलाई, गाली खाने चाहिँ दलित ?

    बहसमा कोठा र कोटा–आरक्षणको लाभ महिला र जनजातिलाई, गाली खाने चाहिँ दलित ?

    काठमाडौं । सामाजिक सञ्जालमा पछिल्लो समय ‘कोठा र कोटा’ को प्रसंग चर्चामा रह्यो । राज्यले लामो समयदेखिको उत्पीडनको बदलामा समावेशिताको सिद्धान्त अनुसार दिएको आरक्षणबारे अझैपनि नेपाली समाजमा पक्ष/विपक्षका धारणा आइरहन्छन् । यद्यपि लामो समयदेखिको आन्दोलन र पर्याप्त बहसपछि मात्रै समावेशिताका आधारमा राज्यका हरेक क्षेत्रमा आरक्षणको प्रबन्ध भएको हो ।

    संवैधानिक अधिकारका रूपमा लक्षित समुदायका लागि छुट्याइएको आरक्षणले मूलधारलाई समावेशी बनाउन मद्दत गरेकै छ । समावेशी आरक्षण सुनिश्चित भएको डेढ दशक अवधिको समीक्षा गर्ने हो भने महिला र आदिवासी जनजातिले सबैभन्दा बढी लाभ लिएका छन् । सरकारी सेवामा आरक्षणको लाभ लिनेहरुको तथ्यगत विश्लेषण गर्ने हो भने दलित समुदाय अझै पछाडि परेको देखिन्छ । जबकी ‘रूपा सुनार प्रकरण’ पछि सामाजिक सञ्जालमा दलित समुदायलाई ‘कोटा’को आधारमा आलोचना गर्ने क्रम बढेको छ ।

    राज्यका हरेक संरचनामा समावेशी आरक्षणको प्रबन्ध भएको १३ वर्ष पूरा भएको छ । आर्थिक सर्वेक्षण २०७७/७८ अनुसार आर्थिक वर्ष २०६४/६५ देखि अघिल्लो आर्थिक वर्ष २०७६/७७ सम्ममा ५३ हजार ४ सय ५० जना सरकारी सेवामा प्रवेश गरेका छन् । जसमध्ये ५९ दशमलव ४९ प्रतिशत अर्थात ३१ हजार ८ सय १ जना खुला विज्ञापनबाट सिफारिस भएका छन् भने ४० दशमलव ५ प्रतिशत अर्थात २१ हजार ६ सय ४९ जना समावेशी विज्ञापनबाट सरकारी सेवामा सिफारिस भएका छन् ।

    स्रोतः निजामती कितावखाना

    आरक्षणको व्यवस्था कस्तो छ ?

    सार्वजनिक सेवामा समावेशीकरणका लागि राज्यले अवलम्बन गरेको सकारात्मक विभेदको नीति अनुरूप लोक सेवा आयोगले २०६४ सालदेखि कानूनद्वारा तोकिएका समावेशी समूहका उम्मेदवारबीच प्रतिस्पर्धा गराई पदपूर्ति गर्दै आएको छ । यसका लागि निजामती सेवा ऐन, २०४९ को दफा ७ को उपदफा ७ मा रहेको प्रावधान अनुसार खुला प्रतियोगिताद्वारा पदपूर्ति हुने पदमध्ये ४५ प्रतिशत पद छुट्याई त्यस प्रतिशतलाई पनि शतप्रतिशत मानी प्रतिस्पर्धा गर्ने गरिएको छ ।

    ‘आरक्षण त दलितले भन्दा धेरै महिला, जनजाति र मधेसीले पाएका छन् । तर विभेद र गाली दुवै दलित समुदायले मात्रै पाइरहेको छ’- मानबहादुर विके, पूर्वसचिव

    जसमा महिलाका लागि ३३ प्रतिशत, आदिवासी-जनजातीका लागि २७ प्रतिशत, मधेसीका लागि २२ प्रतिशत, दलितका लागि ९ प्रतिशत, अपांगता भएका व्यक्तिका लागि ५ प्रतिशत र पिछडिएको क्षेत्रका लागि ४ प्रतिशत पद छुट्याई सोही समूहभित्रकै उम्मेदवारबीच प्रतिस्पर्धा गराई पदपूर्ति गरिन्छ । त्यसैले नेपाल स्वास्थ्य सेवा ऐन, व्यवस्थापिका-संसद सचिवालय कर्मचारी नियमावलीमा पनि यस्तो समावेशी व्यवस्थाको सुनिश्चिता गरिएको छ भने नेपाली सेना, नेपाल प्रहरी, सशस्त्र प्रहरी बल, नेपाल तथा संगठित संस्थाका पदमा पनि यस्तो समावेशी पदपूर्ति सम्बन्धी व्यवस्था अवलम्बन गर्ने गरिएको छ ।

    आरक्षणमा महिला

    लोक सेवा आयोगको तथ्याङ्कलाई आधार मान्दा यो अवधिमा सरकारी सेवामा महिलाको संख्या उल्लेखनीय रुपमा बढेको छ । समावेशीतर्फ १३ वर्षको अवधिमा सबैभन्दा धेरै महिला ३३ प्रतिशत अर्थात ७ हजार ३ सय ३१ जनाले सरकारी सेवामा प्रवेश पाएका छन् । समावेशीतर्फ दोस्रो स्थानमा आदिवासी जनजाति समुदाय रहेको छ । जसबाट २६ प्रतिशत अर्थात ५ हजार ७ सय ५४ जना सरकारी सेवाका लागि सिफारिस भएका छन् । आरक्षणतर्फ अवसर पाउनेमध्ये मधेशी समुदाय तेस्रो स्थानमा छ । मधेसीतर्फबाट २१ प्रतिशत अर्थात ४ हजार ७ सय २१ जना सरकारी सेवाका लागि सिफारिसमा परेका छन् । दलित समुदाय चौथो स्थानमा छ । जसबाट ९ प्रतिशत अर्थात १ हजार ९ सय ७१ जना सिफारिस भएका छन् र अपांगता भएका व्यक्तिमध्येबाट ४ प्रतिशत अर्थात ९ सय ९६ जना र पिछडिएको क्षेत्रबाट ३ प्रतिशत अर्थात ७ सय ७३ जना सरकारी सेवामा सिफारिस भएका छन् ।

    आरक्षणको पहिलो वर्ष

    आरक्षण लागू भएको पहिलो आर्थिक वर्ष २०६४/६५ मा खुला तथा समावेशी विज्ञापनबाट जम्मा ३ हजार १ सय ५६ जना सिफारिस भएका थिए । जसमध्ये ७० प्रतिशत अर्थात २ हजार २ सय २८ जना खुलातर्फबाट सिफारिस भएका थिए भने २९ प्रतिशत अर्थात ९ सय २८ जना मात्र समावेशीतर्फबाट सिफारिस भएका थिए । ४५ प्रतिशत समावेशीबाट सिफारिस गरिने कानूनी व्यवस्था भए पनि पहिलो वर्ष ३० प्रतिशत मात्र समावेशीबाट परिपूर्ति भएपछि १५ प्रतिशत भने समावेशीको कोटामा खुलातर्फबाट नै सिफारिस गरेर पदपूर्ति गरिएको छ ।

    आरक्षणको व्यवस्था गरिएको पहिलो वर्ष २०६४/६५ मा ९ सय २८ जना समावेशीतर्फ सिफारिस हुदाँ ३ सय ६६ जना महिला सिफारिस भए । महिलालाई ३३ प्रतिशत आरक्षण व्यवस्था रहे पनि तोकिएको आरक्षण व्यवस्था भन्दा ६ प्रतिशत बढी अर्थात ३९ प्रतिशत महिला पहिलो वर्ष सिफारिस हुन सफल भएका थिए । पहिलो वर्ष आदिवासी जनजातिबाट २६ प्रतिशत अर्थात २ सय ४५ जना, मधेशीबाट १९ प्रतिशत अर्थात १ सय ८३ जना, दलितबाट ९ प्रतिशत अर्थात ८४ जना, अपांगता भएकाबाट ३ प्रतिशत अर्थात ३३ जना सरकारी सेवाका लागि सिफारिस भएका थिए ।

    पछिल्लो अवस्था के छ ?

    आरक्षण सुरू भएको १३ औं वर्षमा आइपुग्दा कोरोनाका कारण लोक सेवा आयोगका काम कारवाही प्रभावित भए । यद्यपि आयोगको ६१ औं वार्षिक प्रतिवदेन अनुसार अघिल्लो आर्थिक वर्ष २०७६/७७ मा आन्तरिक प्रतिस्पर्धाबाट २३ प्रतिशत अर्था ७१ जना, खुल्लाबाट ४२ प्रतिशत अर्थात १ सय ३० जना र समावेशी तर्फबाट ३३ प्रतिशत अर्थात १ सय ३ जना गरेर जम्मा ३ सय ४ जना सरकारी सेवाका लागि सिफारिस भएका थिए । जसमा समावेशी तर्फका १ सय ३ मध्ये महिला ३७ प्रतिशत अर्थात २९ जना, आदिवासी जनजाति २५ प्रतिशत अर्थात २६ जना, मधेशी २३ प्रतिशत अर्थात २४ जना, दलित ६ प्रतिशत अर्थात ७ जना, अपांगता भएका व्यक्ति २ प्रतिशत अर्थात ३ जना र पिछडिएको क्षेत्रबाट ३ प्रतिशत अर्थात ४ जना रहेका छन् । यो वर्ष महिला र मधेशीबाहेक अन्य कोटामा कानूनले सुनिश्चित गरेभन्दा कमले अवसर पाएका छन् ।

    स्रोतः लोकसेवा आयोग

    समावेशिताको नीति सबैका लागि लागू भएको हो । यद्यपि सामाजिक सञ्जालमा पछिल्लो समय दलित समुदायलाई ‘कोटा लिएको’ भन्दै अभद्र टिप्पणी हुने गरेको छ । नेपाल सरकारका पूर्वसचिव डा. मानबहादुर विके समावेशीताबारेको बुझाई नै गलत देखिएको बताउँछन् । ‘आरक्षण त दलितले भन्दा धेरै महिला, जनजाति र मधेसीले पाएका छन् । तर विभेद र गाली दुवै दलित समुदायले मात्रै पाइरहेको छ’, विकेले नेपाल प्रेससँग भने । सीमान्तकृत समुदायलाई सरकारी सेवामा प्रवेश गर्न मात्रै नभएर टिकिराख्न र उपयुक्त जिम्मेवारी पाउन समेत गार्हो हुने गरेको विकेको बुझाइ छ ।

    आयोगको प्रतिवेदन अनुसार आर्थिक वर्ष २०७६/७७ मा जम्मा सिफारिस भएका ३ सय ४ जनामध्ये ४५ दशमलव ७ प्रतिशत अर्थात ३७ जना पहाडी ब्राम्हण समुदायका रहेका छन् । सरकारी सेवामा प्रवेश पाउनेमा ब्राम्हण, क्षेत्री, नेवार, मगर र थारु समुदायको बाहुल्यता रहेको छ । सुनार, डोम, वादी, दुसाध, पासवान, पासी, मारवाडी, माली, मल्लाह, भेडियार, गडेरी, कानू, कायस्थ, धानुक, हजाम, ठाकुर र हलुवाई जातजातिबाट एक-एक जनामात्र सिफारिस भएका छन् ।

    अधिकृततर्फ कस्तो छ ?

    आयोगको प्रतिवेदन अनुसार आर्थिक वर्ष २०७६/७७ मा जम्मा सिफारिस संख्या ३ सय ४ मध्ये सम्बन्धित समावेशी समूहका विज्ञापनबाट १ सय ३ जना अर्थात जम्मा सिफारिसको ३४ प्रतिशत उम्मेदवार समावेशी समूहबाट सिफारिस भएका छन् । जसमा महिला सहायक स्तरमा ३४ जना र अधिकृत स्तरमा ५ जना गरेर ३९ जना सिफारिस भएका छन् । त्यसबाहेक खुला र आन्तरिकतर्फ पनि १७ जना महिलाले सरकारी सेवाका लागि सिफारिस पाएका छन् ।

    आदिवासी-जनजातितर्फ ४ अधिकृत र २२ सहायकस्तरमा सिफरिस भएका छन् । मधेसी २४ जनामध्ये ४ जना अधिकृत रहेका छन् । दलितमा सिफारिस भएका ७ जना नै सहायक स्तरका रहेका छन् । दलितसंगै, अपांगता भएका र पिछडिएको क्षेत्रबाट एक जनापनि अधिकृतस्तरको सेवाका लागि सिफारिस भएका छैनन् ।

    स्रोतः लोकसेवा आयोग

    आयोगको प्रतिवेदनलाई आधार मान्ने हो भने समावेशी तर्फ छुट्याइएको कोटाभन्दा खुला र आन्तरिक प्रतिस्पर्धाबाटै महिला, आदिवासी जनजाति, मधेशी समुदायबाट बढी संख्यामा सरकारी सेवा प्रवेश भएका छन् । राज्यले समावेशीताको नीति लिएर हरेक क्षेत्रलाई समावेशी बनाउन कानूनी प्रबन्ध गरेको भए पनि व्यवहारिक कार्यान्वयनमा देखिएका समस्या समाधानमा अझै चुनौती बढेको देखिन्छ ।

    स्रोतः लोकसेवा आयोग