Tag: फ्रन्टलाइनर

  • सर्वोच्चको आदेश उल्लङ्घन गर्नुहुन्न, भित्तेचित्रले मात्रै फ्रन्टलाइनरको सम्मान हुँदैन: मेयर शाक्य

    सर्वोच्चको आदेश उल्लङ्घन गर्नुहुन्न, भित्तेचित्रले मात्रै फ्रन्टलाइनरको सम्मान हुँदैन: मेयर शाक्य

    काठमाडौं । काठमाडौं महानगरपालिकाका प्रमुख विद्यासुन्दर शाक्यले काठमाडौं महानगरपालिकाले बनाएको कानुन–नीति र सर्वोच्चको फैसलालाई सबैले पालना गर्नुपर्नेमा बताएका छन् ।

    नगरसभाको नवौँ अधिवेशनको पाँचौँ बैठकपछि कुराकानी गर्दै उनले यस्तो बताएका हुन् । ‘हामी नीति बाहिर जानुहुन्न,’ शाक्यले भने ‘सर्वोच्च अदालतको फैसला र महानगरपालिकालको कानुन–नीतिलाई उल्लङ्घन गर्न पाइन्न । जे नीति छ, त्यही नीति कार्यान्वयनमा लाग्नुपर्छ ।’

    शाक्यले ‘कोभिड फ्रन्टलाइनर’ हरुको सम्मानमा बनाइएका भित्तेचित्र मेयरले मेटायो भनेर बढी नै प्रचार गरेको बताए । ‘कार्टुन बनाएर मेरो प्रचार गरियो । उहाँहरुलाई व्यक्तिगतरुपमा धन्यवाद,’ शाक्यले भने, ‘तर, सर्वोचको आदेश र महानगरपालिकाको कानुन–नीति उल्लङ्घन गरी जथाभावी भित्तेचित्र कोर्न पाइन्न ।’

    प्रमुख शाक्यले सकारात्मक सुझाव ग्रहण गर्न तयार रहेको बताए । ‘सकारात्मक सुझाव ग्रहण गर्न तयार छु,’ शाक्यले भने, ‘सर्वोच्च अदालतले २०७२ सालमै सहरका घर, पर्खाल, बिजुलीको पोल लगायतमा रहेका पर्चा, पम्पलेट, भित्तेलेखन, होडिङबोर्ड, विज्ञापन बोर्ड हटाउन र थप राख्न नदिन आदेश दिएको स्मरण गराउन चाहन्छु । त्यसैले मेयरलाई देखाइन्छिौँ भनेर नीति–नियमको उल्लङ्घन गरी योजनावद्द ढंगले अघि बढ्ने हो भने कोही पनि लक्ष्यमा पुग्न सक्दैनौँ ।’

    ०७२ भदौ १६ गते सर्वोच्चका तत्कालीन प्रधानन्यायाधीश कल्याण श्रेष्ठ र न्यायाधीश ओमप्रकाश मिश्रको संयुक्त इजलासले महानगर क्षेत्रका होडिङ बोर्डहरु, भित्ते लेखन, पोष्टर, पम्पेटलगायतका सामग्री हटाउन आदेश दिएको थियो । महानगरपालिकाको निर्देशिका र विज्ञापन नीतिले पनि विज्ञापन तथा प्रचार सामग्री र भित्तेलेखनमा रोक लगाएको छ ।

    सर्वोच्चको आदेशलाई कार्यान्वय गर्दै विगतमा पनि त्यस्ता सागम्री हटाउने कार्य गरेको स्मरण गराउन चाहन्छु,’ उनले भने, ‘पैसा तिरेर विज्ञापन राख्छौँ भन्दा पनि हामीले सर्वोेच्चको आदेश र महानगरपालिकाको नीति पालना गर्दै त्यसो गर्न नदिएको हो । त्यसबाट आयस्रोत त हुन्थ्यो नि हामीले नीति छैन भनेर दिएनौँ । त्यसैले सर्वोेच्चको आदेश र महानगरको नीति मेयर, उपयमेरले मात्रै होइन वडाध्यक्ष, सदस्य, कर्मचारी सबैले मान्नुपर्छ ।’

    ‘सहकार्यबाट कोभिड फ्रन्टलाइनरको सम्मान’
    उनले स्वास्थ्यकर्मी, सेना, प्रहरी, पत्रकार, कलाकारहरुको मनोवल उच्च बनाउन सहकार्य आवश्यक रहेको प्रष्ट पारे । ‘निधेष गरिएको स्थानमा कोरेको भित्तेचित्रले मात्रै उहाँहरुको सम्मान हुँदैन । उहाँहरुसँग सहकार्य गरेर अघि बढ्नुपर्छ । त्यो महानगरपालिकाले गरिरहेको छ,’ मेयर शाक्यले भने, ‘स्वास्थ्यकर्मी, सेना, प्रहरी, पत्रकार, कलाकारहरुको मनोवल उच्च बनाउनुपर्छ भनेर महानगरपालिकाले सक्दो सहयोग गरेको विदितै छ ।’
    काठमाडौं महानगले महानगरपालिका क्षेत्र बाहिरका नागरिकले समेत स्वास्थ्य सेवा प्राप्त गर्न पाउनुपर्छ भन्ने मान्यताका साथ कार्य गरिरहेको छ ।
    उनले नेपाल सरकारद्वारा सञ्चालित विभिन्न कोभिड अस्पतालमा काम गर्ने स्वास्थ्यकर्मीहरुको मनोवल उच्च बनाउन आवश्यक सहयोग गरेको स्मरण गराए । ‘स्वास्थ्यकर्मीहरुको मनोवल उच्च बनाउन सरकारी र सामूदायिक अस्पतालमा हामीले आर्थिक, भौतिक, प्रविधिगत र प्रणाली विकास गर्ने कार्यमा सहयोग गरेका छौँ,’ उनले भने, ‘काठमाडौँ महानगर क्षेत्र भन्दा बाहिरका अस्पतालसँग समेत महानगरपालिकाले सहकार्य गरेर त्यहाँका स्वास्थ्यकर्मीहरुको मनोवल उच्च बनाउने कार्य गरेको छ । त्यसैले हामीले कसरी उहाँहरुको सम्मानमा आघात पुग्ने काम गर्यौँ ?’

    ‘उम्मेदवार हुँदा हामी कसैले भित्तोमा प्रचार गरेनौँ’
    चुनावका बेला सबै राजनीतिक दलले आफू अनुकुल नारा लेखेर प्रचार गर्न सक्थे नि भन्दै किन गरेनन्, भनी मेयर शाक्यले भने, ‘उनीहरुले नीति बाहिर जानु हुँदैन भनेर गरेनन् । म आफैँ पनि मेयरको उम्मेदवार थिएँ नि? हामी कसैले पनि सर्वोच्च अदालतको फैसला, काठमाडौँ महानगरपालिकाकाको कानुन र नीति विपरीत जानु हुँदैन भनेर महानगरपालिकाका भित्तामा चुनावको प्रचार नगरेका हौँ ।’

    मेयर शाक्यले आफु निर्वाचित भएर आएपछिको पहिलो नगरसभाले नै सर्वसम्मत रुपमा काठमाडौँ महानगरपालिकाको नारा ‘साँस्कृतिक शहर काठमाडौँ महानगर’ तय गरेको पनि स्मरण गराए। ‘उक्त नाराले पनि काठमाडौँ सहरलाई साँस्कृति शहरका रुपमा विकास गर्नुपर्ने हुन्छ,’ शाक्यले भने, ‘आफु खुशी जे–पाये त्यहि गर्दै जाने हो भने नाराको औचित्य नै समाप्त हुन्छ ।’

    उनले आफु मेयर निर्वाचितपछि संघीय र प्रदेशसभाको निर्वाचनमा समेत सहरका कुनै पनि भित्तामा पर्चा, पम्पलेट, भित्तेलेखन गर्न नदिएको स्मरण गराए । ‘संघीय र प्रदेशसभाको निर्वाचन हुँदा म काठमाडौँ महानगरपालिकाको मेयर थिएँ,’ उनले भने, ‘सहरका कुनै पनि भित्तामा मेयरको उम्मेदवार हुँदा र पछिका निर्वाचनमा समेत त्यस्तो कार्य गर्न निधेष थियो । त्यो बेला पनि त सुन्दर नारा लेख्न सकिन्थ्यो होला । त्यो निधेष गरिएको भएर नै नदिएको हो, नगरेको हो । आगामी निर्वाचनमा पनि ती कार्य निधेष नै गरिन्छ ।’

    मेरो कार्यकर्ता हो, मेरो मान्छे हो, त्यसैले पाउनुपर्छ भन्ने ढंगले अघि बढ्ने हो भने समस्या हुने पनि उनले बताए। ‘विज्ञप्ति जारी गर्ने साथीहरुलाई अनुरोध गर्न चाहन्छु । कम्तीमा पनि सर्वोच्चको आदेशलाई पालना गर्नुहोस् । हामी छौँ भनेर उचाल्ने परम्पराले थप समस्या सिर्जना हुन्छ । विज्ञप्ति नै निकालेर हामी छौँ भन्दै उचाल्नेहरुहरुलाई मेरो अनुरोध छ,’ उहाँले भन्नुभयो ‘नीति, आदेश केही नमान्ने हो भने कहाँ–कहाँ, कस–कसलाई के–के लेख्न दिने हो? तपाईँहरु भन्नुहोस् । तर, आदेश, कानुन र नीतिको पालना त गर्नुपर्ला नि ?’

  • न अतिरिक्त सुविधा छ, न त यिनका दुःख बुझिदिन्छन् (भिडियो)

    न अतिरिक्त सुविधा छ, न त यिनका दुःख बुझिदिन्छन् (भिडियो)

    काठमाडौं । सबेरैदेखि गाउँ-टोलमा प्रहरीको साइरन बज्न थाल्छ ।

    दैनिक उपभोग्य सामग्री किनबेचन गर्नेको दूरी व्यवस्थापनदेखि जम्मा हुने भीड तितरबितर पार्नेसम्मको काम उनीहरू बिहानैबाट थाल्छन् ।

    बिहान ७ देखि १० बजेभित्र अत्यावश्यक उपभोग्य सामग्री किनबेचको समय तोकिएको छ । जब यो काम सकिन्छ, त्यसपछि ती प्रहरीको भूमिका फेरिन्छ, व्यवसायिक स्थल बन्द गराउने र उपभोक्तालाई आ-आफ्ना घरतिर फर्काउने ।

    र, यसपछि तिनै प्रहरी सडक-चोकहरूमा कर्डन ड्युटी थापेर सवारी व्यवस्थापन गरिरहेका हुन्छन् ।

    यो क्रम दिनहुँ रातको १०-१२ बजेसम्म जारी रहन्छ ।

    यसरी अहिले देशभर ३४ हजार प्रहरी जनशक्ति कोभिडको दोस्रो लहरपछि जारी निषेधाज्ञा व्यवस्थापनको ड्युटीमा खटिएका छन् । खटिएकामध्ये ५ प्रतिशत प्रहरी आफैँ कोभिडबाट संक्रमित छन् । त्यसैले प्रहरी थप १२ हजार जनशक्तिलाई स्ट्याण्डबाई राखेको बताउँछन्, केन्द्रीय प्रहरी प्रवक्ता (एसएसपी) वसन्तबहादुर कुँवर ।

    तर, कति संख्यामा प्रहरी संक्रमित छन् ? संक्रमितमध्ये कति प्रहरीको स्वास्थ्यस्थिति कस्तो छ ? यसबारे उनले केही बताउन चाहेनन् ।

    ‘यस्तो कुराले ड्युटीमा खटिनेहरूको मनोबल घट्छ, त्यसैले यसबारे कुरै नगरौँ’, कुँवरले नेपाल प्रेससँग भने ।

    अनुमान गर्न सकिन्छ कि, बिहान सबेरैदेखि मध्यरातसम्म दुःख गर्ने यी प्रहरीले आफ्नो परिवार, स्वास्थ्य र समय नभनी काम गरेबापत पक्कै पनि सरकारबाट अतिरिक्त भत्ता वा सुविधा पाएका छन् । तर, प्रहरी प्रवक्ता कुँवर यो कुरा स्वीकार गर्दैनन् । ‘अहिलेसम्म हाम्रो जानकारीमा त्यस्तो केही छैन’, उनले बताए ।

    अर्थात्, अहिले निषेधाज्ञा व्यवस्थापनका निम्ति खटिएका ३४ हजार र स्ट्याण्डबाई राखिएका १२ हजार प्रहरी र अरु प्रहरीले पाउने सेवा, सुविधा उत्तिकै हो, फरक केही छैन ।

    बरु, निषेधाज्ञा व्यवस्थापनमा खटिएका प्रहरीको थप दुःख छ, उनीहरू निर्धक्कसाथ घर जान सक्दैनन् ।

    ‘दिनभरि सयथरिका मान्छेसँग बोलिन्छ, भेटिन्छ । त्यसक्रममा यदि आफूमा कुनै समस्या आएको छ भने आफ्नो समस्याका कारण घर-परिवार पनि समस्यामा पर्ने डर हुन्छ’, उपत्यकास्थित एक प्रहरी वृत्तका इञ्चार्जले भने, ‘घर जान मन लाग्छ, तर रोगको डर छ ।’

    हाकिमहरू को भए संक्रमित ?

    अहिले उपत्यका प्रहरीका प्रमुख (एआईजी) हरिबहादुर पालसहित चार डीएसपी कोभिडको दोस्रो लहरबाट संक्रमित भए । त्यसमध्ये उपत्यका प्रमुख पाल र लैनचौर प्रहरी वृत्तका डीएसपी दिपक खड्का होम क्वारेन्टिनमा रहेरै संक्रमणमुक्त भइसकेका छन् ।

    तर, बालाजु वृत्तका डीएसपी निर्मल बुढाथोकी, परिसरका राजकुमार केसी र नरेन्द्र चन्द संक्रमणका कारण न घर जान सकेका छन्, न त कुनै स्वास्थ्य संस्थामा उपचाररत छन् । उनीहरू कार्यालयकै एउटा कुनालाई होम क्वारिन्टिन बनाएर बसेका छन् । स्वास्थ्यस्थिति सामान्य छ ।

    यस्तै दुःख छ, ट्राफिक प्रहरीलाई । सडक भरिँदा तिनै ट्राफिक, खालि भए पनि उनैलाई भ्याइनभ्याई । यस्तो हुँदा संक्रमणको दर ट्राफिकमा बढी छ । तर, उपत्यका ट्राफिक महाशाखाले यसबारे औपचारिक रूपमा केही बताएको छैन ।

    संक्रमित हुने ट्राफिकलाई उपचारका लागि महाशाखाले रामशाहपथस्थित कार्यालयको पछिल्तिर आइसोलेसन सेन्टर बनाएको छ । त्यहाँ अहिले दुई असईसहित केही जवान र हवल्दार राखिएका छन् ।

    ‘रियल फ्रन्टलाइनर’ प्रहरी सुरक्षाकर्मी जो सडकमा बिहानदेखि रातिसम्म हजारौं व्यक्तिको सीधा सम्पर्कमा रहन्छन् उनीहरूका दुःख कसलाई सुनाउने ? फौजी अनुशासनका कारण न त उनीहरूले सार्वजनिक रूपमा अरुले जसरी आफ्ना दुःख सुनाउन सक्छन्, न त अरुले बुझिदिन्छन् ।

    संक्रमित भएका प्रहरीलाई जटिल प्रकारको स्वास्थ्य समस्या आएमा शुरूमा महाराजगञ्जस्थित प्रहरी अस्पताल र त्यसपछि बलम्बुस्थित सशस्त्र प्रहरीको कोभिड विशेष अस्पतालमा पुर्‍याइन्छ । तर, अहिलेसम्म आईसीयू र भेन्टिलेटर चाहिने स्थितिमा कोही पनि प्रहरी संक्रमित नभएको केन्द्रीय प्रवक्ता कुँवरले बताए ।

    संक्रमित प्रहरीलाई श्वासप्रश्वाससम्बन्धी समस्या नआउँदासम्मका लागि समाखुशीस्थित नम्बर २ गणमा आइसोलेसन सेन्टरमा राख्ने गरिन्छ । त्यहाँ आइतबार विभिन्न दर्जाका ५० प्रहरी राखिएका छन् । त्यसरी आइसोलेसनमा राखिएका प्रहरीमा केही इन्स्पेक्टर र बाकी जुनियर अफिसर छन् । प्रहरी आइसोलेसनको यो संख्या घट्दो छ । त्यहाँ तीनदिनअघि ८५ प्रहरी थिए । आइतबार घटेर ५० पुगेको हो ।

    अहिलेसम्म कोही पनि प्रहरी आइसियु र भेन्टिलेटरमा राख्नुपर्ने स्तरमा अस्वस्थ भएका छैनन् । श्वासप्रश्वासको समस्या आएमा आइसोलेसनमै अक्सिजनको व्यवस्था गर्ने गरिएको गणका एक अधिकृतले बताए । तर, पछिल्लो समय अक्सिजन सिलिण्डरको विषयलाई लिएर प्रहरी आलोचित भएपछि श्वासप्रश्वासको समस्या आएमा नजिकको अस्पताल लैजान थालिएको छ ।

    अहिले महामारीका बेला सबैभन्दा चर्चित बनेको शब्द छ ‘कोभिडविरुद्ध लड्ने फ्रन्टलाइनर’ । स्वास्थ्यकर्मी,एम्बुलेन्स चालकदेखि स्वास्थ्य तथा औषधीसँग सम्बन्धित सबैले फ्रन्टलाइनरको रूपमा सम्मान पाएका छन् ।

    तर ‘रियल फ्रन्टलाइनर’ प्रहरी सुरक्षाकर्मी जो सडकमा बिहानदेखि रातिसम्म हजारौं व्यक्तिको सीधा सम्पर्कमा रहन्छन् उनीहरूका दुःख कसलाई सुनाउने ? फौजी अनुशासनका कारण न त उनीहरूले सार्वजनिक रूपमा अरुले जसरी आफ्ना दुःख सुनाउन सक्छन्, न त अरुले बुझिदिन्छन् ।

  • जो संक्रमितलाई निको पार्दा आफैं संक्रमित भए

    जो संक्रमितलाई निको पार्दा आफैं संक्रमित भए

    कैलाली । सेती प्रादेशिक अस्पतालको अस्थायी कोरोना अस्पताल बाहिर डा. अशोक चौधरी निराश मुद्रामा थिए । कोरोना संक्रमितको उपचारमा रातदिन खटिएका मेडिकल अधिकृतको यो मुद्रामा पक्कै पनि सुखद् सन्देश थिएन ।

    ‘के भयो डाक्टर सा’ब ?

    ‘संक्रमित एक महिलाको अवस्था सुधार्न सकिएन,’ चिन्तित मुद्रामा उनले सुनाए ।

    २०७५ फागुनदेखि सेती प्रादेशिक अस्पतालमा सेवा सुरु गरेका डा.चौधरी अहिले कोभिड–१९ को संक्रमण भएकाहरूको उपचारमा खटिएका छन् ।

    ‘कोरोना संक्रमित देखिन थालेपछि कोही न कोही त त्यहाँ जानुपर्‍यो,’ उनले भने, ‘म आफ्नै खुसीले संक्रमितको उपचारमा खटिएको हुँ ।’
    लगातार एक वर्ष भन्दा बढी कोरोना संक्रमितहरूको उपचारमा खटिएका चौधरी विगतको भन्दा बढी चिन्तामा छन् ।

    ‘पहिले त्रास बढी थियो । तर संक्रमण र मृत्युदर कम थियो,’ उनले भने ‘अहिले संक्रमण र मृत्युदर ह्वात्तै बढेको छ हामी निकै चिन्तित छौँ ।’
    कोरोना संक्रमितलाई निको पार्दा पार्दै उनी आफू संक्रमित भएको पत्तै पाएनन् ।

    ‘कसरी संक्रमण भयो पत्तै भएन । तर, जसरी संक्रमित भए त्यसरी नै निका भए,’ उनले सुनाए ।

    उनको परिवारमा आमाबुवा र भाइ छन् । कोरोना निको भए लगत्तै उनी फेरि संक्रमितको उपचारमा खटिएका छन् ।

    ‘हामी सीमित स्वास्थ्यकर्मी छौं । संक्रमित असीमित भइरहेका छन्,’ उनले भने, ‘अहिले त कहाँ राखेर उपचार गर्ने भन्ने समस्या पैदा भएको छ ।’

    केही महिनायता कोरोना संक्रमितको उपचारमा खटिएका डा. सञ्जीव शाही अहिले आफैं आइसोलेसनमा छन् । कोरोना संक्रमितहरूको उपचार र व्यवस्थापनकै क्रममा आफू संक्रमित भएको उनी बताउँछन् ।

    ‘एक साताअघि संक्रमित बुवालाई लिएर आएका युवक एक्कासी कोरोना अस्पताल बाहिर बेहोस भए । म नजिकै थिए । उनको उद्धार गर्दा पनि संक्रमित भएँ कि जस्तो लग्छ,’ उनले सुनाए ।

    कोरोना संक्रमित व्यक्तिको उपचारमा खटिएका शाही तीनै संक्रमितका परिवारका सदस्यलाई पनि जोखिम मोलेर उद्धारमा खटिएका थिए ।
    उनले भने, ‘मैले त्यो बेला पीपीई लगाएको थिइनँ । पीपीई लगाउन थाल्दा उनको अवस्था थप जटिल बन्न सक्थ्यो । त्यही भएरै जोखिम मोलेँ ।’

    २० गते उनी संक्रमित भएपछि होम आइसोलेसनमा छन् । तर, चाडै निको भएर फेरि संक्रमितको उपचारमा खटिने उनको धोको छ ।
    ‘जनशक्ति कम छ । त्यसमाथि संक्रमित बढिरहेका छन् । चाँडै निको भएर उपचारमा खटिन मन छ,’ उनले भने, ‘यो बेला कोरोना अस्पतालमा हाम्रो खाँचो छ ।’

    ५० शय्याको कोरोना अस्पतालमा बिरामीको संख्या थप हुन थालेपछि ५५ शय्या पुर्‍याइएको थियो । तर, अहिले त्यही शय्या पनि कम भएको छ । कोरोना अस्पतालमा बेड अभाव भएपछि सेती प्रादेशिक अस्पतालको आकस्मिक कक्ष र आकस्मिक कक्ष भन्दा बाहिर आँगनमा पनि संक्रमणको लक्षण भएका बिरामीहरूलाई राखेर उपचार भइरहेको छ ।

    यस्तो अवस्थामा पनि स्वास्थ्यकर्मी रात दिन संक्रमितको उपचारमा खटिएका छन् ।

    जो रात दिन खटिन्छन्

    कल्पना कुँवर प्रत्येक दिन बिहानै सेती प्रादेशिक अस्पतालको अस्थायी कोरोना अस्पताल पुग्छिन् । उनी कोभिड अस्पतालको आईसीयू तथा वार्डमा नर्सिङ इन्चार्ज हुन् ।

    थोरै जनशक्ति तर, धेरै जिम्मेवारी हुँदा कुनै दिन त २४ घण्टा सम्म काम गरेको याद छ उनलाई ।

    ‘यस्तो बेलामा एक सेकेन्ड पनि महत्वपूर्ण हुन्छ । हामी थोरै छौँ । धेरै काम गर्नु पर्छ’ उनले भनिन्, ‘मैले त कति दिन २४ घण्टा यहीँ बिताएको छु ।’

    आईसीयूमा १३ जना छन् । उनीहरूलाई पनि निकै समस्या छ । जटिल प्रकारका बिरामीहरू हुने भएका कारण संक्रमितको सेवामा उनीहरू रात दिन खटिएका छन् ।

    त्यसैमाथि दिन प्रतिदिन संक्रमण र मृत्युदर निकै उच्च रूपमा बढिरहेको छ । यसले त्रास भन्दा बढी जिम्मेवारी थप रहेको कुँवर बताउँछिन् ।

    ‘यस्तो बेला हामीलाई त्रास भन्दा बढी उहाँहरूलाई कसरी जोगाउने होला भन्ने चिन्ता हुन्छ,’ उनले भनिन्, ‘जीवन र मृत्युको दोसाँधमा रहेकालाई बचाउन हामी हर सम्भव प्रयास गर्छौं ।’

    डा.निराजन शर्मा पौडेलकाे दैनिकी पनि त्यस्तै छ । हरेक दिन दिउँसाे ४ बजेपछि अस्पतालको कोरोना विशेष अस्पताल जान्छन् । त्यहाँ रहेका ५५ भन्दा बढी बिरामीको राउण्ड लिन्छन् । त्यसपछि उनी फेरि सेतीको नर्मल आईसीयूमा रहेका बिरामी, मेडिसिन विभागका बिरामीको राउण्ड हुँदै अबेर राति घर पुग्छन् ।

    डा. शर्मा पनि पछिल्लो समय बढेको संक्रमणले चिन्तित छन् । अहिले नै अक्सिजनको अभाव सृजना भइसकेको छ यस्तै अवस्था बढ्दै गए निकै समस्या हुने उनको बुझाइ छ ।

    ‘हामी रात दिन संक्रमितलाइ निको पार्न लागिरहेका छौँ तर, संक्रमिहरूको संख्या झन्–झन् बढिरहेको छ । अवस्था भयावह हुन सक्छ,’ उनले भने ।

    उनले अहिले आएको फरक भेरियन्टको कोरोनाले युवाको बढी मृत्यु भइरहेको बताए ।

    ‘उत्पादनशील युवाहरूको बढी मृत्यु भइरहेको कुरा चिन्ताको विषय हो’, उनले भने, ‘अस्पतालमा उपकरणको पनि अभाव छ ।’ सुदूरपश्चिमका लागि रेफरल सेती प्रादेशिक अस्पतालमा १५ वटा आईसीयू र तीन वटा मात्रै भेन्टिलेटर छन् ।

    अस्पतालमा जनशक्तिको पनि अभाव छ । फिजिसियन चिकित्सक, एनेन्थेसियोलोविष्ट, मेडिकल अफिसर र नर्सिङ स्टाफ जस्ता जनशक्ति अभाव हुँदा भएकाहरू रात दिन खटिन बाध्य भएका हुन् ।