Tag: पृथ्वी सुब्बा गुरुङ

  • गण्डकीका मुख्यमन्त्री नै मान्दैनन् स्वास्थ्य मापदण्ड !

    गण्डकीका मुख्यमन्त्री नै मान्दैनन् स्वास्थ्य मापदण्ड !

    पोखरा ।

    घटना १

    मुख्यमन्त्री पदमा दोहारिएपछि पृथ्वीसुब्बा गुरुङ बैशाख २९ गते प्रदेश प्रमुखको कार्यालयमा सपथ लिन पुगे । बैशाख २२ गते कोरोना पुष्टि भएका मुख्यमन्त्री गुरुङ होम आइसोलेसनमै थिए ।

    तर, मुख्यमन्त्री पदमा पुनर्नियुक्ति पाइसकेपछि भने कोरोना नेगेटिभको रिपोर्ट नआउँदै गुरुङ भिड जम्मा गर्दै प्रदेश प्रमुखको कार्यालयमा सपथ खान पुगे । होम आइसोलेसनबाट सिधै प्रदेश प्रमुखको पुगेका उनी स्वास्थ्य मापदण्डसमेत पूरा गरेका थिएनन् । भौतिक दूरी र पीपीईसमेत नलगाई उनी सपथ कार्यक्रममा उपस्थित थिए ।

    कास्कीका कोरोना संक्रमणदर तीव्र भएको भन्दै बैशाख १५ यता लकडाउन जारी छ । जिल्ला प्रशासन कार्यालयलेसमेत कुनै सभा, समारोह नगर्न र १० जनाभन्दा बढी भिड नगर्न निर्देशन जारी गरिसकेको छ । तर, मुख्यमन्त्रीको सपथ कार्यक्रममा ३५ जनाभन्दा बढी सहभागी थिए ।

    घटना २


    गत बुधबार मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्दै मुख्यमन्त्री गुरुङले ८ मन्त्रालयलाई ११ पुर्‍याए । मन्त्रीहरुको सपथ कार्यक्रममा पनि उनी भौतिक दूरीबिनै सहभागी थिए । विस्तारित मन्त्रिमण्डलमा मुख्यमन्त्रीले स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालय आफूमातहतमा राखेका छन् ।

    स्वास्थ्य मन्त्रालयकै पदभार ग्रहण गर्ने दिन जेठ ७ गते मुख्य तथा स्वास्थ्यमन्त्री गुरुङले कर्मचारीलाई एकजुट भएर कोरोनाविरुद्ध लड्न र कुनै हेलचक््रयाइँ नगर्न निर्देशन दिए । कर्मचारीलाई निर्देशन दिँदै गर्दा कोरोना संक्रमितसमेत रहेका मुख्यमन्त्री गुरुङले कार्यक्रमस्थलमा सामान्य मास्कसमेत लगाएका थिएनन् ।

    घटना ३


    पोखरा लेखनाथस्थित प्रदेश सरकारले तोकेको एकमात्र कोभिड उपचार अस्पताल संक्रामक तथा सरुवा रोग अस्पतालको आईसीयू कक्ष उद्घाटन तथा सघन उपचार कक्ष भवनको शिलान्यास सोमबार भयो ।

    उद्घाटन तथा शिलान्यास कार्यक्रम मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङले नै गरे । कोभिड अस्पतालकै उद्घाटन गर्दासमेत मुख्यमन्त्री गुरुङले सामान्य मापदण्डसमेत पूरा गरेका थिएनन् । सामान्य सर्जिकल मास्कको भरमा उनले भवन शिलान्यास तथा आईसीयू कक्षको उद्घाटन गरेका थिए ।

    मुख्यमन्त्रीका प्रेस संयोजक विक्रम न्यौपानेका अनुसार मुख्यमन्त्री गुरुङको अझै कोरोना रिपोर्ट नेगेटिभ आइसकेको छैन । ‘मुख्यमन्त्रीज्युको सिटी भ्यालु हाई देखिएको छ । ३३, ३४ देखाइरहेको छ,’ उनले भने, ‘आइतबार फेरि स्वाब परीक्षणका लागि दिनु भएको छ । त्यसको रिपोर्ट आइसकेको छैन ।’

    तर, उल्लेखित घटनाक्रमले भने मुख्यमन्त्री गुरुङले स्वास्थ्यका मापदण्ड पालना नगरेको देखाउँछ । जबकि गहृमन्त्रालयले शनिबार ७७ वटै प्रमुख जिल्ला अधिकारीलाई निषेधाज्ञा उल्लंघन गरी कुनै पनि हालतमा सर्वसाधारणलाई बाहिर निस्किन नदिन निर्देशन दिइसकेको छ ।

    भवन शिलान्यास कार्यक्रममा उपस्थित एक स्वास्थ्यकर्मीले मुख्यमन्त्रीबाटै स्वास्थ्य मापदण्ड उल्लेख भएको बताइन् । अरुलाई सुम्झाउनु पर्नेबेला आफैं मापदण्डविपरित शिलान्यास गर्दै हिँड्नाले राम्रो सन्देश नजाने ती स्वास्थ्यकर्मीको भनाइ थियो । ‘स्वास्थ्य मन्त्रालयसमेत आफैं सम्हालिसकेपछि सामान्य मापदण्ड भए पनि पालना गरिदिएको भए, त्यसले राम्रो सन्देश दिने थियो,’ उनले भनिन् ।

    १० दिनपछि संक्रमितबाट कोरोना सर्दैन, तर मापदण्ड मान्नुपर्छ- चिकित्सक

    गण्डकी प्रदेश स्वास्थ्य निर्देशनालय प्रमुख डा विनोदविन्दु शर्मा स्वयं शिलान्यास कार्यक्रममा सहभागी थिए । उनले सामान्यता कोरोना पुष्टि भएको १० पछि भाइरस नसर्ने तर, स्वास्थ्य मापदण्ड भने पालना गरिनुपर्ने जानकारी दिए ।

    ‘कोरोना पुष्टि भएको १० दिनसम्म बन्द आइसोलेसनमा बस्नुपर्छ । योबेला अरुलाई कोरोना सर्छ । तर, त्यसपछि भने संक्रमितबाट अरुमा कोरोना सर्दैन,’ डा शर्माले भने, ‘१० दिनपछि कोरोनाका कुनै लक्षण नदेखिएको खण्डमा सामान्य हिँड्डुल, घरका काम गर्न सकिन्छ ।’

    शर्माले १० दिनपछि लक्षण नदेखिए पनि कम्तिमा १४ दिन तोकिएको स्वास्थ्यमापदण्ड पालना गर्नुपर्ने बताए । ‘१० दिनदेखि भाइरस सर्दैन भनेका छौं । त्यसपछि घरका सामान्य काम गर्ने हो । तर, १४ दिनसम्म अनिवार्य स्वास्थ्य मापदण्ड भने पालना गर्नुपर्छ ।’

    ठेक्कामा नजाँदै शिलान्यासको हतारो !

    गण्डकी प्रदेशमा कोरोना संक्रमित देखिन थालेपछि प्रदेश सरकारले कोभिड उपचार गर्नकै लागि गत असारमा लेखनाथस्थित लायन्स कम्युनिटी अस्पताललाई आफ्नो मातहतमा ल्याउँदै संक्रामक तथा सरुवा रोग अस्पतालमा बनाएको थियो ।

    अस्पतालमा कोभिड बिरामीका लागि ५१ शय्या छुट्याइएको छ र, अहिले ती सबै शय्या कोभिडका बिरामीले भरिएका छन् । उक्त अस्पताल नजिकै प्रदेश सरकारले अर्को भवन बनाउने तयारी गरेको छ । हेलिप्याडसहित सय शय्या क्षमतासहित बन्ने उक्त अत्याधुनिक भवनको शिलान्यास मुख्यमन्त्री गुरुङले सोमबार गरेका हुन् ।

    सम्झौता मितिको १५ महिनाभित्र निर्माण गरिसक्ने प्रदेश सरकारको योजना छ । उक्त योजनाका साथ भवन निर्माणका लागि ९३ लाख ३६ हजार रुपैयाँमा टेन्डर आह्वान गरिएको छ । तर, मुख्यमन्त्रीले टेन्डर प्रक्रिया अन्त्य नहुँदै भवनको शिलान्यास गरेका हुन् ।

    ‘टेन्डर केही समयअघि मात्रै भएको हो । अझै १/२ हप्ता समय छ,’ एक प्राविधिकले भने, ‘कसले बनाउने भन्नेबारे अझै थाहा छैन । त्यो टेन्डर प्रक्रिया सकिएपछि मात्रै थाहा हुन्छ । अहिले त शिलान्यास मात्रै हो ।’ भवन सय रोपनी क्षेत्रफलमा बन्नेछ ।

    गण्डकी प्रदेश सामाजिक विकास मन्त्रालय सचिव विनोदबहादुर कुँवरले भवन पहिलो र दोस्रो गरी २ चरणमा बन्ने जानकारी दिए । उनका अनुसार पहिलो चरणमा बन्ने भवनमा ५३ लाख रुपैयाँ लागत अनुमान गरिएको छ । ‘पहिलो चरणमा ५० शय्या क्षमताको भवन बन्नेछ । यसमा अस्पतालमा कार्यरत कर्मचारीका लागि आवासीय भवन पनि बन्नेछ,’ उनले भने ।

    कुवँरले दोस्रो चरणमा थप ५० शय्या क्षमताको भवन बनाउने र अस्पताललाई सय शय्या क्षमताको पुर्‍याउने लक्ष्य रहेको सुनाए । ‘यो अस्पताललाई हामीले अत्याधुनिकसहित २ सय शय्या क्षमताको बनाउने लक्ष्य राखेका छौं,’ सचिव कुँवरले भने, ‘यो अस्पताल पूर्ण रुपमा सञ्चालनमा आयो भने संक्रामक तथा सरुवा रोगमा नेपालकै उत्कृष्ट हुनेछ ।’

    संक्रामक तथा सरुवा रोग उपचार अस्पतालका कार्यकारी निर्देशक डा विकास गौचन अस्पताल निर्माण सम्पन्न भएपछि जटिलभन्दा पनि जटिल रोगहरुको उपचार गर्न आफूहरु सक्षम हुने दाबी गरे । ‘अहिले अस्पतालमा सघन उपचार कक्ष अभावका कारण केही समस्या देखिएका छन् । तर, यो भवन सञ्चालन भएसँगै जटिलभन्दा पनि जटिल रोगहरु यहीं उपचार गर्न सक्षम हुनेछौं,’ उनले भने ।

    बजेट कोरोना केन्द्रित- मुख्यमन्त्री गुरुङ

    नेपाल सरकारले गत मंसिर १५ गते नै सबै संक्रामक अस्पतालको शिलान्यास गर्न भने पनि गण्डकीमा ढिलो भएको मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङले बताए । ‘हामी पपुलारिटीका लागि शिलान्यास गर्दैनौं, हाम्रो कामचाहिँ सबै डिजाइन भएर टेन्डर प्रक्रियामा गएर सकिइसकेपछिमात्रै गर्ने भनेर पख्र्या हो । धेरै दिन लाग्यो । यो ऐतिहासिक दिन हो,’ उनले भने ।

    मुख्यमन्त्री गुरुङले भवन शिलान्यास अस्पतालको लागिमात्रै नभएर प्रदेश र समग्र नेपालकै लागि सुखद कुरा भएको बताए । ‘नेपालभरिमा हामी सबैको उद्धेश्य भनेको गण्डकी प्रदेश स्वास्थ्य क्षेत्रमा अब्बल हुनुपर्दछ भन्ने छ,’ उनले भने, ‘प्रदेशले बनाएको यो संक्रामक तथा सरुवा रोग अस्पताललाई एक्सिलेन्स सेन्टर अफ नेपाल बनाउन जरुरी छ ।’ उनले अस्पतालको भवन निर्माण पछि नेपालकै राम्रो सरुवा तथा संक्रामक अस्पताल बन्ने दाबी गरे ।

    कार्यक्रममा गण्डकी प्रदेश सरकारले अहिले कोरोना महामारी केन्द्रित गरेर बजेटको तयारी थालेको जानकारी दिए । अहिले विकास निर्माणका कामभन्दा पनि जनताको जीवन बचाउने कुरा महत्वपूर्ण भएको बताए । ‘बाटो, पुलको काम अहिलेको लागि सेकेन्डरी कुरा हो । जनताको जीवन बचाउने कुरा पहिलो हो,’ उनले भने ।

    गण्डकी प्रदेशमा स्वास्थ्य सुविधा राम्रो भएको भन्दै अन्य प्रदेशका गम्भीर कोरोना संक्रमित पनि गण्डकीमै आउने र उपचारकै क्रममा मृत्यु भइरहेको मुख्यमन्त्री गुरुङको ठहर छ । ‘सबैले गण्डकीमा स्वास्थ्य सुविधा राम्रो छ भनेर गम्भीर प्रकृतिका विरामीहरु उपचार गर्न आउँछन् । स्वास्थ्यकर्मीले उपचार गर्दागर्दै पनि बचाउन सक्दैनन्,’ उनले भने, ‘यसले गम्भीर प्रकृतिको उपचार गर्दा हाम्रो अवस्था कहाँ छ भनेर देखाउँछ । त्यसैले क्रिटिकल ट्रिटमेन्टको अवस्थालाई कसरी सुधार्ने भन्नेमा हामी लाग्या छौं ।’

  • मन्त्रिपरिषद् आजै विस्तार, दोहोरिए पुरानै अनुहार

    मन्त्रिपरिषद् आजै विस्तार, दोहोरिए पुरानै अनुहार

    पोखरा । गण्डकी प्रदेश मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङले आजै २ बजेपछि मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्ने भएका छन् । वैशाख २९ गते पुनर्नियुक्त भएका मुख्यमन्त्री गुरुङलाई बीचमा कोरोना संक्रमण देखिएपछि मन्त्रिमण्डल विस्तारमा ढिला भएको हो ।

    मंगलबारसम्म भौतिक र अर्थमन्त्रालयमात्रै विस्तार गरेर प्रि-बजेटको तयारी थाल्ने मनस्थितिमा मुख्यमन्त्री गुरुङ थिए । यसअघि उनी पूर्वमन्त्रीत्रय रामशरण बस्नेत, किरण गुरुङ र राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ लाईमात्र दोहोर्‍याउने पक्षमा थिए ।

    तर, मंगलबार साँझ भएको छलफलमा आन्तरिक विरोध भएपछि पुरानैमन्त्रीहरु दोहोरिने पक्का भएको मुख्यमन्त्री सचिवालय स्रोतले जानकारी दिएको छ । ‘सुरुमा २ मन्त्रीमात्रै नियुक्त गरेर नीति तथा कार्यक्रम, प्रि-बजेटको तयारी गर्ने मुख्यमन्त्री ज्यूको योजना थियो,’ स्रोतले भन्यो, ‘तर, साँझ पार्टीसँगको छलफलमा सबैले पुरानै दोहोर्‍याउन सुझाव दिएपछि सहमत हुनु भएको हो ।’

    यसअघिको मन्त्रिमण्डलमा समाजिक विकास मन्त्रालय नरदेवी पुन मगर, पर्यटन विकास लम्साल, आर्थिक तथा मामिला किरण गुरुङ, भौतिक विकास रामशरण बस्नेत र युवा तथा खेलकुद मन्त्रालय राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ ले सम्हाल्दै आएका थिए । यी मन्त्रालयमा पुरानै मन्त्रीहरु दोहोरिने पक्कापक्की भइसकेको स्रोतले जानकारी दिएको छ ।

    माओवादी केन्द्रले सरकारलाई दिएको समर्थन फिर्ता लिँदै आफ्ना मन्त्रीहरु बोलाएपछि कृषि मन्त्रालय मुख्यमन्त्री आफैंले र कानुन मन्त्रालय रामशरण बस्नेतले सम्हाल्दै आएका थिए । स्रोत भन्छ, ‘यी २ मन्त्रालय अहिले पनि खाली हुन्छ । पछि यसबारे सहमतिअनुसार कसलाई दिने छलफल जारी छ ।’

    मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्ध वैशाख २ गते प्रदेशसभा सचिवालयमा अविश्वास प्रस्ताव दर्ता भएको थियो । उक्त अविश्वास प्रस्ताव वैशाख १३ गते सभामा पेस भएको थियो । अविश्वास प्रस्तावउपर बैशाख १५ गते मतदान हुने कार्यसूची थियो । तर, मतदान कै दिन जनमोर्चा सांसद खिमविक्रम शाही ‘गायब’ भएपछि मतदान २७ गतेका लागि सरेको थियो ।

    २७ गते हुने भनिएको आफूविरुद्धको अविश्वास प्रस्ताव सामना गर्नुको साटो मुख्यमन्त्री गुरुङले बैशाख २६ गते नै पदबाट राजीनामा दिएका थिए । उनको राजीनामा पछि प्रदेश प्रमुखले संविधानको धारा १६८ (२) बमोजिम नयाँ सरकार गठन गर्न ७२ घन्टे समयसीमा तोकेकी थिइन् । तर, दिएको समयसीमामा जनमोर्चाका २ सांसद तटस्थ बसिदिएपछि विपक्षी गठबन्धनको बहुमत गुमेको थियो ।

    विपक्षी गठबन्धनले बहुमत दावी गर्न नसकेको भन्दै प्रदेश प्रमुख सीता पौडेलले संविधानको धारा १६८ (३) बमोजिम सदनमा ठूलो दलको नेताको हैसियतमा गुरुङलाई मुख्यमन्त्री नियुक्त गरेकी हुन् । वैशाख २२ गते कोरोना संक्रमण पुष्टि भएका मुख्यमन्त्री गुरुङ होम आइसोलेसनबाटै वैशाख २९ गते सपथ ग्रहण गर्न प्रदेश प्रमुख कार्यालयमा पुगेका थिए । मुख्यमन्त्री गुरुङले एक महिनाभित्र सदनबाट विश्वासको मत लिनुपर्ने हुन्छ ।

    कोरोना संक्रमित मुख्यमन्त्री गुरुङले एक्लैले सपथ ग्रहण गरेका थिए भने मन्त्रिमण्डल विस्तार स्वास्थ्यमा सुधार आएपछि गर्ने बताउँदै आएका थिए । मुख्यमन्त्रीका प्रेस संयोजक विक्रम न्यौपानेका अनुसार उनको स्वास्थ्यमा क्रमिक रुपले सुधार हुँदै आएको छ । तर, कोरोनाको पछिल्लो रिपोर्ट भने आइसकेको छैन ।

  • तंग्रिदै मुख्यमन्त्री, आज मन्त्रिमण्डल विस्तार हुने

    तंग्रिदै मुख्यमन्त्री, आज मन्त्रिमण्डल विस्तार हुने

    पाेखरा । राजीनामापछि पनि पुनर्नियुक्त भएका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ कोरोना संक्रमण भएर होम आइसोलेसनमा छन् । बैशाख २२ मा कोरोना संक्रमण पुष्टि भएका मुख्यमन्त्री गुरुङको पछिल्लो कोरोना परीक्षण नतिजा अझै आइसकेको छैन ।

    कोरोना संक्रमणबाट मुक्त हुन नसक्दा आफूले होम आइसोलेसनबाटै सपथ ग्रहण गरे पनि मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्न सकेका छैनन् ।

    मन्त्रिपरिषद् विस्तार हुन नसक्दा बजेट, नीति तथा कार्यक्रम लगायत संवैधानिक दायित्वहरु प्रभाव पर्दै गइरहेको छ ।

    मुख्यमन्त्री गुरुङले कोरोनालाई पराजित गरेपछि मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्ने बताएका थिए । मुख्यमन्त्री गुरुङका प्रेस संयोजक विक्रम न्यौपानेका अनुसार सोमबारबाट उनको स्वास्थ्यमा सुधार हुँदै आएको छ । सोमबार नै उनले पूर्वमन्त्रीद्वय किरण गुरुङ, रामशरण बस्नेत र नेकपा एमाले संसदीय दलका सचेतक मायानाथ अधिकारीसँग मन्त्रिपरिषद् विस्तारबारे निवासमै छलफल गरेका थिए ।

    मुख्यमन्त्री निकट स्रोतका अनुसार स्वास्थ्य अवस्थामा सुधार हुँदै गएपछि १-२ दिनभित्रै मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्ने मनस्थितिमा छन् । उनले सोही विषयमा केन्द्रित रहेर सोमबार पूर्वमन्त्रीद्वय र पार्टी सचेतकसँग छलफल गरेका थिए । ‘बजेट र नीति तथा कार्यक्रम ल्याउने बेला भइसक्यो । मुख्यमन्त्रीज्यूको स्वास्थ्यमा क्रमिक सुधार हुँदै गएकाले अब मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्नेबारे छलफल गर्नुभयो,’ स्रोतले भन्यो, ‘आज नै मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्ने अधिक सम्भावना छ ।’

    स्रोतका अनुसार मुख्यमन्त्री गुरुङले मन्त्रिपरिषद् विस्तार गरे पनि शुरुमा कति र कुन मन्त्रालय विस्तार गर्ने भन्नेबारे अझै निर्क्याेल भइसकेको छैन । तर, भौतिक तथा विकास मन्त्रालय र अर्थमन्त्रालय भने विस्तार गरेर बजेट, नीति तथा कार्यक्रम ल्याउने पक्का भएको छ ।

    यसअघि भौतिक विकास मन्त्रालय रामशरण बस्नेत र अर्थमन्त्रालय किरण गुरुङले सम्हाल्दै आएका थिए । ‘नीति तथा कार्यक्रम, बजेट योजनाहरु ल्याउँदा क्याबिनेटमा कम्तिमा २ मन्त्री हुनुपर्ने संवैधानिक व्यवस्था छ । सोही व्यवस्था बमोजिम मुख्यमन्त्री ज्यूले अहिले २ मन्त्रालयको मात्रै विस्तार गर्नुहुनेछ,’ स्रोत भन्छ, ‘३ वर्ष उहाँहरुले नै कार्यक्रम र बजेट ल्याउनु भयो । नयाँ मन्त्री नियुक्त गर्न समय पनि छैन । त्यसैले उहाँहरु नै दोहोरिने पक्का भएको हो ।’

    यसअघि गण्डकी प्रदेशको मन्त्रिमण्डलमा सामाजिक विकास मन्त्रालय नरदेवी पुनमगर, पर्यटन विकास लम्साल, आर्थिक किरण गुरुङ र माओवादी केन्द्रले आफ्ना मन्त्रीहरु फिर्ता बोलाएपछि कृषि मन्त्रालय मुख्यमन्त्री आफैंले र कानून मन्त्रालय रामशरण बस्नेतलाई जिम्मा दिएका थिए ।

    प्रदेशमा राजनीति पेचिलो बन्दै गइरहेको र आफू अल्पमतमा परेपछि स्वतन्त्र सांसद राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ लाई सामाजिक विकास मन्त्रालय टुक््रयाएर युवा तथा खेलकुद मन्त्रालयको जिम्मेवारी दिएका थिए । उनी १० दिनका लागि मन्त्री बनेका थिए ।

    मुख्यमन्त्री निकट स्रोतकाअनुसार यस पटकको मन्त्रिमण्डलमा किरण गुरुङ, रामशरण बस्नेतसहित दीपक मनाङे पनि दोहोर्‍याउने पक्षमा छन् । ‘संसदीय अभ्यासमा एक भोटको पनि महत्व हुन्छ । त्यसका लागि पनि माननीय राजीव गुरुङज्यूलाई दोहोर्‍याउने पक्षमा हुनुहुन्छ,’ स्रोत भन्छ । बाँकी मन्त्रालयमा भने नयाँ अनुहार देखिने तर, अहिले नै एकिन भइनसकेको उनले जानकारी दिए ।

    होम आइसोलेसनबाटै मुख्यमन्त्री पदबाट राजीनामा दिएका गुरुङले बैशाख २९ मा पुनः मुख्यमन्त्री नियुक्त भएर सपथ ग्रहण गरेका थिए । बैशाख २६ गते उनले राजीनामा दिएपछि प्रदेश प्रमुख सीता पौडेलले संविधानको धारा १६८ (२) अनुसार सरकार गठन गर्न ७२ घन्टाको समय दिएका थिइन् ।

    तर, तोकिएको समयमा विपक्षी गठबन्धनले बहुमत दावी गर्न नसकेपछि प्रदेश प्रमुख पौडेलले बैशाख २९ मा गुरुङलाई नै मुख्यमन्त्रीमा दोहोर्‍याएकी थिइन् । मुख्यमन्त्री संविधानको धारा १६८ (३) अनुसार ठूलो दलको नेताको हैसियतमा मुख्यमन्त्री बनेका हुन् ।

    पुनः मुख्यमन्त्री नियुक्त भएपनि संवैधानिक व्यवस्थाअनुसार एक महिनाभित्र सदनमा विश्वासको मत ल्याउनु पर्दछ । तर, सदनमा अल्पमतमा रहेका कारण मुख्यमन्त्री गुरुङको आगामी यात्रा भने सुरक्षित छैन । उनले विश्वासको मत ल्याउन भने कठिन छ । उनले विश्वासको मत नपाएको खण्डमा अध्यादेशमार्फत पनि बजेट ल्याइने पूर्वअर्थमन्त्री किरण गुरुङले बताइसकेका छन् ।

    मुख्यमन्त्री गुरुङको विपक्षमा कांग्रेस, माओवादी केन्द्र, जनता समाजवादी पार्टी र राष्ट्रिय जनमोर्चाले गठबन्धन गरेका छन् । ६० सदस्यीय प्रदेश सभामा बहुमतका लागि ३१ मत आवश्यक रहन्छ ।

    पार्टीले विपक्षीसँग गठबन्धन गरे पनि जनमोर्चा भने आफैं विभाजित छ । ३ सांसदसहित निर्णायक भूमिकामा रहेको जनमोर्चाका सांसद पियारी थापा मुख्यमन्त्री गुरुङको विपक्षमा छिन् भने कृष्ण थापा र खिमविक्रम शाही आफूहरु तटस्थ रहने बताउँदै आएका छन् । यद्यपि उनीहरु पनि गुरुङ सरकारकै निरन्तरताको पक्षमा छन् ।

     

  • बैशाख २७: केन्द्रमा ओली र प्रदेशमा पीएसको ‘भाग्य’ फैसला

    बैशाख २७: केन्द्रमा ओली र प्रदेशमा पीएसको ‘भाग्य’ फैसला

    काठमाडौं। नेपाली राजनीतिका लागि बैशाख २७ अर्को महत्वपूर्ण तिथि बन्न गइरहेको छ। २७ गते नै प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले विश्वासको मत लिने र गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्रीले अविश्वास प्रस्तावको सामना गर्दैछन्।

    विश्वासको मत लिने घोषणा गरेसँगै प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली सक्रिय भएका छन्। ओली बुधबार विश्वासको मत माग्न देउवाको दैलो पुगे । प्रधानमन्त्री भएपछि प्रमुख प्रतिपक्षी दल नेपाली कांग्रेसका सभापति शेरबहादुर देउवाको निवासमा ओली पुगेको पहिलो पटक हो ।

    आफ्ना निटक नेताहरुसँगै लिएर बुढानीलकण्ठ पुगेका ओलीले देउवासमक्ष आफूलाई विश्वासको मत दिन आग्रह गरेका थिए । देउवा पनि आफू निटक नेताहरुसँगै थिए, उनले ओलीको प्रस्ताव अस्वीकार गरिदिए । सह–महामन्त्री प्रकाशशरण महतले आफ्ना सभापति देउवाले प्रमुख प्रतिपक्षी भएकाले सरकारलाई विश्वासको मत दिन नसकिने स्पष्ट पारेको संवाददाताहरुलाई बताएका थिए ।

    आफ्नो सक्रियतालाई ओलीले बिहीबार पनि निरन्तरता दिए । पार्टीको स्थायी कमिटीको आकस्मिक बैठक राखे । बैठकमा विश्वासको मत माग्न भइरहेको छलफलाई अझैं सघन बनाउने निर्णय भएको प्रवक्ता प्रदीप ज्ञवालीले जानकारी दिए। बैठकपछि संवाददाताहरुसँग ज्ञवालीले भने, ‘विश्वासको मत प्राप्त गर्ने गरी विभिन्न पक्षसँग छलफल चलिरहेको छ । अझ सघन ढंगले छलफल चलाउने र त्यसलाई निरन्तरता दिने पनि कुरा भएका छन् ।’

    स्थायी कमिटी बैठक सकिने बित्तिकै ओली राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीलाई भेट्न शीतलनिवास पुगे । र, साँझपखका लागि मन्त्रिपरिषद् बैठकसमेत बोलाए ।

    २७ गते प्रधानमन्त्री ओलीले विश्वासको मत जित्न सक्छन् या सक्दैनन् अझैं स्पष्ट भइसकेको छैन्, तर प्रारम्भिक अंक गणित उनलाई साथ दिने खालको छैन् । आफ्नै पार्टीका नेता माधव नेपाल पक्षले उनलाई अप्ठ्यारोमा पार्ने देखिन्छ । नेपाल पक्षका सांस प्रतिनिधिसभामा कांग्रेस, माओवादी र जसपाको उपेन्द्र बाबुराम पक्षलाई बहुमत पुर्याउन सहज हुने गरी २७ अघि नै सामूहिक राजीनामा दिन तम्तयार भएको भन्ने कुराहरु पनि आइरहेका छन् ।

    हाल प्रतिनिधिसभामा सभामुखसहित २६७ सांसदको बहुमतका लागि १३४ मत चाहिन्छ । कांग्रेसको ६१, माओवादीको छक्कवहादुर लामासहित ५० र उपेन्द्र बाबुराम पक्षको कम्तीमा १६ सांसद हुने अनुमान छ । त्यस्तै राष्ट्रिय जनमोर्चाको एक भोट पनि विपक्षी गठबन्धनमा जानेछ । त्यति हुँदा पनि १२९ सिटमात्र हुन्छ । नेपाल पक्षले विपक्षीलाई बहुमत पुग्ने गरि राजीनामा दिने बताइएको छ। आवश्यक प्रत्यक्ष चुनाव जितेका २२ सांसद सामूहिक राजीनामा दिन तयार भएको बताइन्छ । यस्तो भएमा ओलीलाई विश्वासको मत प्राप्त गर्न असम्भव हुनेछ ।

    ओलीले अल्मपमा परे पुनः प्रतिनिधिसभा विघटन गरेर चुनावमा जान्छन् भन्ने भय पनि विपक्षीहरुलाई छ ।

    उता गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ विरुद्धको अविश्वास प्रस्ताको छिनोफानो पनि बैशाख २७ मै हुँदैछ । गण्डकी प्रदेशसभा बैठक वैशाख २७ गतेका लागि बोलाइएको छ ।

    बिहीबार बसेको कार्यव्यवस्था परामर्श समितिको बैठकले २७ गते बैठक तय गरेको हो । गण्डकीमा बैशाख १५ गते गुरुङविरुद्धको अविश्वास प्रस्तावमािथ मतदान हुँदै थियो, तर त्यही दिन राष्ट्रिय जनमोर्चाका सांसद खिमविक्रम शाही ‘बेपत्ता’ भएपछि हंगमा भएको थियो ।

    शाही कोरोना संक्रमित भएको भन्दै अस्तपताल भर्ना भएको खुलेको थियो । तर, उनको दुई थरी पीसीआर रिपोर्टले उनको अस्पताल बसाई शंकाको घेरामा परेको थियो । शाहीको दल राष्ट्रिय जनमोर्चालले आफ्ना सांसद खोजिदिन सभामुखलाई निवेदन दिएपछि सभामुख नेत्रप्रसाद अधिकारीले अनिश्चित कालका लागि प्रदेशसभा स्थगन गरिदिएका थिए ।

    यसबाट क्रुद्ध बनेका मुख्यमन्त्री गुरुङले सभामुखमाथि आक्रोश पोखेका थिए । शुरुमा उनी पुनः प्रदेशसभा बैठककै लागि तयार थिएनन् । पटक–पटकको बैठकको बाबजुत बिहीबार बसेको कार्यव्यवस्था परामर्श समितिमा बैशाख २७ गते मतदान गर्ने सहमति जुटेको हो ।

    ६० सदस्यीय प्रदेशसभामा मुख्यमन्त्री गुरुङविरुद्ध प्रमुख प्रतिपक्षी दल नेपाली कांग्रेससहित नेकपा (माओवादी केन्द्र) र जनता समाजवादी पार्टीका २८ जना सांसदले हस्ताक्षर गरेका छन् । अविश्वास प्रस्तावलाई जनमोर्चाले पनि साथ दिने वचन दिएको छ ।

    अविश्वास प्रस्ताव असफल बनाउन गुरुङलाई ३१ मत चाहिन्छ । सभामा नेकपा एमालेका २७ सांसद छन् । स्वतन्त्र सांसद राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ पनि एमालेलाई नै सर्मथन गर्ने बताएका छन्। त्यसको बदलामा उनी खेलकुद तथा युवामन्त्री नियुक्त भएका छन् । सबै जोड्दा एमालेको पक्षमा २८ सांसद रहेको प्रष्ट हुन्छ ।

    उता विपक्षीसँग कांग्रेसका १५, माओवादी केन्द्रको सभामुखसहित १२, जसपा २, जनमोर्चा ३ गरि ३२ सांसद छन् । यो सभामुखसहितको हो । यसअघि ‘बेपत्ता’ भएका सांसद शाहीले ‘फ्लोर क्रस’ गर्दा पनि विपक्षीलाई बहुमत पुग्ने देखिन्छ ।

    तर, अन्तिम समयमा अनुमान बाहिरका घटना हुने नेपाली राजनीतिमा अहिले निचोडमा पुग्नु हतारो पनि हुन्छ । ओली र गुरुङको भाग्य’ फैसलाका लागि भने २७ सम्मै कुर्नुपर्ने हुन्छ ।

  • गण्डकीको गडबड राजनीति- पीएस गुरुङ सुटुक्क काठमाडौं गएर फर्केपछि…

    गण्डकीको गडबड राजनीति- पीएस गुरुङ सुटुक्क काठमाडौं गएर फर्केपछि…

    पोखरा । बैशाख १५ गते गण्डकी प्रदेश सभा अनिश्चितकालका लागि स्थगित भएपछि अर्को बैठक अझै सुरु हुन सकेको छैन । दलहरुबीच आन्तरिक कुरा नमिल्दा अर्को बैठक कहिले हुन्छ ? टुंगो लाग्न सकेको छैन ।

    प्रदेश सभामा बैशाख १३ गते पेश भएको मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्धको अविश्वास प्रस्ताव विचाराधीन छ । तर, संसद सुरु नहुँदा अविश्वास प्रस्ताव के हुन्छ ? प्रष्ट हुन सकेको छैन ।

    प्रमुख प्रतिपक्षी दल नेपाली कांग्रेस संसदीय दलका नेता कृष्णचन्द्र नेपाली पाेखरेललाई नयाँ मुख्यमन्त्रीका रुपमा प्रस्ताव गरेर प्रदेश सभामा अविश्वास प्रस्ताव दर्ता पेस गरिएको छ । अविश्वास प्रस्तावमा कांग्रेससहित माओवादी केन्द्र, जनता समाजवादी पार्टीका २८ जना सांसदको हस्ताक्षर छ ।

    तर, ६० सदस्यीय प्रदेश सभामा वर्तमानको सरकार ढाल्न भने ३१ मत चाहिन्छ । मुख्यमन्त्री गुरुङ नेतृत्वको सरकारको विकल्प खोजिरहेका ३ दलले बैशाख १ गते राष्ट्रिय जनमोर्चाको साथ पाउने ‘वचन’ पाएपछिमात्रै अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गरेका थिए ।

    बैशाख १ गते जनमोर्चा अध्यक्ष चित्रबहादुर केसीले सरकारको विपक्षमा मतदान गर्न सार्वजनिक रुपमै विज्ञप्ति जारी गरेपछि गण्डकी प्रदेश प्रदेश ‘हल्लिएएको’ थियो । केसीको वक्तव्य सार्वजनिक हुनुअघि गण्डकी जनमोर्चाका सांसद हालकै सरकारको पक्षमा थिए ।

    गण्डकी प्रदेशमा जनमोर्चाको ३ सिट छ । जुन गण्डकीमा सरकार बनाउन ‘निर्णायक सिट’ हो । जनमोर्चाले साथ दिने बताएपछि नै विपक्षी गठबन्धनले मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्धको अविश्वास प्रस्ताव ल्याउने आँट गरेका हुन् । जानमोर्चाको साथले अविश्वास प्रस्तावमा ठीक ३१ मत पुग्छ ।

    केन्द्रले जनमोर्चा सांसदलाई अविश्वास प्रस्तावमा साथ दिन ‘सर्कुलर’ जारी गरे पनि प्रदेशका सांसद नै यस विषयमा विभाजित छन् । जनमोर्चा संसदीय दलका नेतासमेत रहेका सांसद कृष्ण थापा र खिमविक्रम शाही सरकारकै निरन्तरता चाहन्छन् भने सांसद पियारी थापा विपक्षमा छन् । यसले प्रदेशमा नयाँ तरंग सिर्जना गरेको छ ।

    ‘केन्द्रले तलका कार्यकर्तासँग सल्लाह नै नगरी निर्णय गर्‍यो । तर, हामी पार्टीको विरुद्धमा जाँदैनौं । केन्द्रको निर्णयप्रति कटिबद्ध छौं,’ केही समयअघि नेपाल प्रेससँग कुरा गर्दै सांसद थापाले भनेका थिए, ‘हाम्रो मत निर्णायक भएकाले मिलेमतो गर्छन् कि भन्ने हल्ला चलाइएको छ । तर, त्यस्तो हुँदैन ।’

    प्रदेश प्रमुख नै फेरबदल

    आफूविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव दर्ता हुन लागेको पत्तो पाएपछि मुख्यमन्त्री गुरुङले १ गते रातमा चालु अधिवेशन अन्त्य गर्न सिफारिस गरे । सोही सिफारिसको आधारमा मध्यरातदेखि लागू हुने गरी तत्कालीन प्रदेश प्रमुख अमिक शेरचनले सभा अन्त्य गरिदिए ।

    तर, मुख्यमन्त्रीविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव ल्याउने लामो तयारीका साथ उभिएका विपक्षी टोली मान्नेवाला थिएनन् । प्रदेश सभा सचिवालयमा अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गर्दै सीधै प्रदेश प्रमुखको निवासमा लागे । र, विशेष अधिवेशन डाक्न समावेदन दिए ।

    यसअघि पनि प्रदेश प्रमुखले अधिवेशन अन्त्य भएको अवस्थामा १५ दिनभित्र विशेष अधिवेशन डाकेका थिए । सोही नजीरका आधारमा बैशाख ६ गते शेचरनले १३ गतेदेखि बैठक सुरु हुने गरी सदन डाके ।

    तर, यसबाट मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ सन्तुष्ट भएनन् । प्रदेशमा आफू प्रष्ट अल्पमतमा परेको अवस्थामा अविश्वास प्रस्ताव दर्ता भएपछि ‘छलफल र सहमति गर्न’ सदन अन्त्य गरेको प्रतिक्रिया दिँदै आएका थिए । तर, उनको भावनाविपरित निवर्तमान प्रदेश प्रमुख शेरचनले विशेष अधिवेशन डाकिदिए ।

    प्रदेश सभामा विचाराधीन अविश्वास प्रस्तावउपर छिनोफानो हुन नपाएपछि मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ आफ्ना सुरक्षाकर्मीमात्रै लिएर काठमाडौं पुगे । त्यहाँ उनले प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीसँग भेट गरे, विकसित राजनीतिक विषयवस्तुमाथि छलफल गरे र अर्को दिन प्रदेश फर्किए ।

    मुख्यमन्त्री फर्किएको भोलिपल्टै गण्डकी र सुदूरपश्चिमका प्रदेश प्रमुख फेरिए । माओवादी निकट प्रदेश प्रखुख अमिक शेरचन बिदा भए भने नेकपा एमाले निकट सीता पौडेल नयाँ प्रदेश प्रमुख नियक्तु भइन् । बुधबार उनको पदस्थापन हुँदैछ ।

    यद्यपि मुख्यमन्त्री गुरुङले भने आफूले शेरचनलाई नहटाउन सुझाएको दाबी गरेका छन् । उनले मिडियासँग प्रतिक्रिया दिँदै भनेका छन्, ‘हाम्रो प्रदेश प्रमुखलाई हटाएर कुनै काम छैन । बरु मन लाग्यो भने अन्तै सरुवा गरिदिनू होला भनेर भनेर आएको थिएँ ।’

    मुख्यमन्त्री आफैं पनि प्रदेश प्रमुख फेरबदल गरेर संघीयतालाई फाइदा नपुग्ने यसअघि पनि बताउँदै आएका थिए ।

    प्रदेशको राजनीति पेचिलो र गरम बनिरहेको प्रदेश प्रमुख फेरिनु सत्ता टिकाउने चलखेल भएको विपक्षीको आरोप छ । विपक्षी दलका एक सांसद भन्छन्, ‘एसम्यान’लाई उभ्याएर सत्ता जोगाउने प्रपञ्चमात्रै हो यो ।’

    प्रदेशमा फेरिएको राजनीतिको कोर्स !

    प्रदेश सभा कार्यसूचीअनुसार चल्थ्यो भने यतिबेला प्रदेशमा कि नयाँ सरकार बनिसक्थ्यो कि पुरानै सरकारले निरन्तता पाउँथ्यो । तर, त्यसो हुन सकेन । बरु प्रदेश सभा दिनदिनै अनिर्णयको बन्दी बन्दै गइरहेको छ ।

    बैशाख १३ गते प्रदेश सभामा पेश भएको अविश्वास प्रस्तावउपर १५ गते मतदान गरेर छिनोफानो लगाउने कार्यसूची थियो । तर, १५ गते नै जनमोर्चा सांसद खिमविक्रम शाही सम्पर्कविहीन भएपछि भने राजनीतिले नयाँ मोड लियो ।

    आफ्नो सांसद सम्पर्कविहीन भएपछि जनमोर्चा सांसद पियारी थापाले ‘सांसद खोजी गरी पाऊँ’ भन्दै प्रदेश सभा सचिवालयमा निवेदन दिइन् । त्यही निवदेनका आधारमा प्रदेश सभामुख नेत्रनाथ अधिकारीले सभा अनिश्चितका लागि स्थगन गरिदिए ।

    अविश्वास प्रस्ताव पक्षधर सांसद बेपत्ता प्रकरणमा सत्तापक्षकै हात रहेकोले छानविन गरिनुपर्ने माग राख्दै आएको छ भने सत्तारुढ दल नेकपा एमाले सभामुखको भूमिकामाथि नै प्रश्न उठाइरहेको छ ।

    ‘एउटा सांसदको अनुपस्थितिमा सदनै रोक्ने सभामुख ज्यूले गलत नजीर बसाल्नुभयो । अब यसरी सदन चल्न सक्दैन,’ एमाले संसदीय दलका नेतासमेत रहेका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ नेपाल प्रेससँग कुरा गर्दै भनेका छन्, ‘दिनदिनै म पनि एउटा सांसद अनुपस्थित बनाउँछु । र सदन रोक्न निवेदन दिन्छु । त्यसपछि सभामुख ज्यूले कुन नैतिकताले सदन चलाउनुहुन्छ ?’

    यद्यपि अहिले बेपत्ता भनिएका सांसद शाहीको पत्तो लागिसकेको छ । उनी आफू विरामी भएर अस्पताल भर्ना भएको प्रेस विज्ञप्तिमार्फत प्रष्ट्याइसकेका छन् । उनको कोभिड परीक्षणका लागि ३ विभिन्न ठाउँमा दिएको स्वाबमा तीनैथरी नतिजा आएको थियो ।

    बैशाख १५ गतेदेखि स्थगित सदन अझै सुचारु हुन सकेको छैन । सदन कहिले सुरु गर्ने भन्नेबारे सोमबार कार्यसमिति बैठक बसेको थियो । तर, बैठकले निर्णय दिन सकेन । बैठकले निर्णय दिन नसकेपछि मंगलबारको सर्वदलीय बैठकलाई जिम्मा दिएको थियो । तर, सर्वदलीय बैठकले पनि निकास दिन सकेन । बरु विहीबार पुनः कार्य समिति बैठक बस्ने र त्यसपछिमात्रै टुंगो लाग्ने सहमति भएको छ ।

    लम्ब्याउने रणनीतिमा सत्तापक्ष !

    तोकिएको कार्यसूचीअनुसार अविश्वास प्रस्तावमा छिनोफाने लाग्न नसकेपछि मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ त्यसलाई जतिसक्दो पछाडि धकेल्न चाहन्छन् भने विपक्ष चाँडै निर्क्याेलमा पुर्‍याउन आतूर छ ।

    मंगलबारको सर्वदलीय बैठकमा यही विषयमा सभामुख र मुख्यमन्त्री गुरुङबीच नोकझोंक नै भएको बैठकमा सहभागी सांसदहरु बताउँछन् । मुख्यमन्त्री गुरुङले जेठ पहिलो हप्ता भएमात्रै बैठक चल्न सक्ने नत्र त्यसअघि आफूले सदन नै चल्न नदिएर अवरुद्ध गर्ने चेतावनी दिएको बैठकमा सहभागी एक सांसदले जानकारी दिए ।

    ‘कोभिड महामारी रहेको र निषेधाज्ञा पनि भएकाले बाहिरका सांसद आउन सक्दैनन् त्यसैले बैशाखपछि नै गरौं भनेर मुख्यमन्त्रीज्यूले भन्नुभयो,’ ती सांसद भन्छन्, ‘तर, यो उहाँको सत्ता लम्ब्याउन कोभिडलाई बहाना गराउनु भएको छ । प्रदेशलाई यसरी बन्धक बनाउनु हुँदैन ।’

    मुख्यमन्त्रीविरुद्ध बैशाख २ गते अविश्वास प्रस्ताव दर्ता भएको थियो । अविश्वास प्रस्तावको ठीक १० मिनेट अघि माओवादी केन्द्रले सरकारलाई दिएको समर्थन फिर्ता लिएको थियो । कानुनअनुसार कुनै पनि दलले सरकारलाई दिएके समर्थन फिर्ता लिएको खण्डमा ३० दिनभित्र विश्वासको मत लिइसक्नुपर्ने हुन्छ ।

    नियमानुसार मुख्यमन्त्री गुरुङले जेठ २ अगावै विश्वासको मत पाइसक्नुपर्ने हुन्छ । सदनमा मुख्यमन्त्री गुरुङविरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव विचाराधीन अवस्थामा छ । तर, रोकिएको सदन सन्चालन गर्न दलहरुबीच अझै सहमति जुट्न सकेको छैन ।

  • गण्डकीमा पीएसलाई गणितको डर, विपक्षीलाई छैन आफ्नै सांसदको भर

    गण्डकीमा पीएसलाई गणितको डर, विपक्षीलाई छैन आफ्नै सांसदको भर

    पोखरा। गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्धको अविश्वास प्रस्तावमाथि आज मतदान हुँदैछ । दिउँसो १ बजे बस्ने प्रदेश सभा बैठकमा अविश्वास प्रस्ताव निर्णयार्थ पेश हुनेछ ।

    नेपाली कांग्रेस र नेकपा माओवादी केन्द्रले पेश गरेको अविश्वास प्रस्तावमा कांग्रेसका कृष्णचन्द्र नेपाली पोखरेललाई मुख्यमन्त्री प्रस्ताव गरिएको छ । अविश्वास प्रस्तावलाई जनता समाजवादी पार्टीले समर्थन गरेको छ ।

    तीन सिट रहेको राष्ट्रिय जनमोर्चाको केन्द्रले कांग्रेस–माओवादी गठबन्धनलाई साथ दिएको छ भने तीन मध्ये दुई सांसद कांग्रेसलाई मत दिन नहुने पक्षमा छन् । सांसदहरुलाई मनाउन केन्द्रीय नेताहरु पोखरा गएर बसेका छन् ।

    अविश्वास प्रस्ताव पक्षधर कांग्रेस र माओवादीले आफ्ना सांसदहरुलाई दुई दिनदेखि पोखराकै महँगो कुटी रिसोर्टमा राखेका छन् । दैनिक २० हजार रुपैयाँ पर्ने कोठासहितको रिसोर्टमा सांसदलाई राखेको भन्दै आलोचना भइरहेको छ ।

    माओवादी नेता तथा सांसद दीपक कोइरालाले भने सल्लाह गर्न र एकैपटक निर्णय गरेर जान सजिलो हुने भएकाले सांसदहरुलाई एक ठाउँमा राखिएको बताएका छन् । एमाले नेता तथा सांसद राजीव पहारीले भने आफ्नै सांसदप्रति भरोसा नहुनेहरुले संसदीय विकृतीका रुपमा रहेको सुरा सुन्दरी प्रकरण दोहोर्याएको आरोप लगाएका छन् ।

    यस्तो छ गणित

    ६० सदस्यीय गण्डकी प्रदेशसभामा सबैभन्दा ठूलो दल नेकपा एमालेको २७ सिट छ । दोस्रो दल नेपाली कांग्रेसको १५ र माओवादी केन्द्रको १२ सिट छ । त्यस्तै राष्ट्रिय जनमोर्चाको ३,जसपाको २ र एकजना स्वतन्त्र सांसद दिपक मनाङे छन् ।

    अविश्वास प्रस्ताव पारित हुनका लागि जनमोर्चाले साथ दिएपछि कांग्रेस माओवादीलाई पर्याप्त संख्या छ । ३१ भोट भए अविश्वास प्रस्ताव पारित हुन्छ । जबकि कांग्रेस, माओवादी, जसपा र राजमोसँग ३२ मत छ ।

    स्वतन्त्र दिपक मनाङे जता बहुमत पुग्छ उतै जाने पक्षमा देखिन्छन् । सबै विपक्षी एक भएको अवस्थामा गुरुङको सरकार ढल्ने निश्चित छ । तर विपक्षी दलहरु आफ्नै सांसदले फ्लोर क्रस गर्ने वा अनुपस्थित हुने डरले गर्दा सांसदलाई रिसोर्टमा राख्न बाध्य छन्

    यदि कुनै दुई सांसद अनुपस्थित भइदिएमा अविश्वास प्रस्ताव फेल हुन्छ र अर्को एक वर्ष अविश्वास प्रस्ताव ल्याउन पाइँदैन । जनमोर्चाभित्र बागलुङका नेता कार्यकर्ताले केन्द्रको निर्णयप्रति असहमति जनाइरहेका छन् ।

    जिल्लामा सधैं कांग्रेसविरुद्ध मत मागेर हिडेका र भोलि पनि एमालेसँग गठबन्धन गर्नुपर्ने भन्दै कार्यकर्ताले निर्णयलाई चुनौति दिइरहेका छन् । एमालेभित्र फ्लोर क्रसको सम्भावना भने कर्णालीमा जस्तो गण्डकीमा नहुन सक्छ ।

    गण्डकी प्रदेश सभामा २७ एमाले सांसदमध्ये माधव नेपाल पक्षका एकजना इन्द्रलाल सापकोटामात्र छन् । उनले विपक्षी गठबन्धनकै बहुमत रहेका अवस्थामा फ्लोर क्रस गरेर सांसद पद गुमाउनु छैन । यदि एक मतले सरकार ढल्ने वा जोगिने अवस्था आएमा माधव नेपाल पक्षको निर्णय अनुसार अघि बढ्ने बताइएको छ ।

  • अविश्वासको प्रस्ताव आज पेस हुँदै, जसपा फकाउँदै मुख्यमन्त्री

    अविश्वासको प्रस्ताव आज पेस हुँदै, जसपा फकाउँदै मुख्यमन्त्री

    पोखरा । गण्डकी प्रदेश सभाको विशेष अधिवेशन आजदेखि शुरू हुँदैछ । आजै मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव टेबल गर्ने तयारी छ ।

    मुख्यमन्त्रीविरुद्ध वैशाख २ गते अविश्वास प्रस्ताव दर्ता भएको थियो । अविश्वास प्रस्तावमा प्रमुख प्रतिपक्षी दल नेपाली कांग्रेस, माओवादी केन्द्र र जनता समाजवादी पार्टी गरी २८ सांसदले हस्ताक्षर गरिसकेका छन् । ६० सदस्यीय प्रदेश सभामा सरकार ढाल्न ३१ मत आवश्यक पर्छ । हाल सरकारमा रहेको सत्तारुढ पार्टी नेकपा एमालेसँग २७ सिट छ ।

    गुरुङ नेतृत्वको सरकारको भविष्य भने अहिले जनमोर्चाका ३ सांसदको हातमा देखिन्छ । जनमोर्चा सरकारपट्टि ढल्कियो भने अविश्वास प्रस्ताव असफल हुने छ । तर, पार्टीका केन्द्रीय अध्यक्ष चित्रबहादुर केसीले विज्ञप्ति जारी गरेर सरकारलाई साथ नदिने बताइसकेका छन् ।

    शुरूदेखि नै जनमोर्चाले मुख्यमन्त्री गुरुङ नेतृत्वको सरकारलाई सघाउँदै आएको थियो । तर, जनमोर्चाले साथ छोड्ने देखिएपनि मुख्यमन्त्रीको पद धरापमा परेको हो । स्वतन्त्र चुनाव जितेका सांसद राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ ले मुख्यमन्त्री गुरुङलाई सघाउने बताउँदै आएका छन् । तर, उनको समर्थनेले मात्रै सरकार जोडिँदैन ।

    नयाँ गठबन्धनका लागि अहिले अविश्वास प्रस्तावमा हस्ताक्षर गरेका ३ दल अन्तिम तयारीमा छन् । यसै विषयमा आइतबार तीनै दलबीच छलफल भएको थियो । तर, अन्तिम समयमा आएर जसपाले आफूलाई साथ दिने आशा मुख्यमन्त्री गुरुङले राखेका छन् । जसपाको गण्डकी प्रदेशसभामा २ सिट छ ।

    आइतबार बसेको कार्य व्यवस्थापरामर्श समितिको बैठकपछि नेकपा एमाले सांसद कृष्ण थापाले आफूहरु अविश्वासको प्रस्ताव सामना गर्न तयार रहेको प्रतिक्रिया दिएका थिए ।

    ‘हामीसँग अहिले २८ मत छ । १, २ मत यताउता हुने त हो । त्यसले फरक पार्दैन,’ उनले भनेका थिए ।

    प्रदेशसभामा अविश्वास प्रस्तावमा साथ दिने सत्तारुढइतरका सांसद ३१ जना छन् । उक्त संख्या तलमाथि नभएमा गुरुङ सरकार ढल्छ । अहिले जनमोर्चाभन्दा जनता समाजवादी पार्टीलाई फकाउने प्रयासमा छन् मुख्यमन्त्री । मुख्यमन्त्रीनिकट स्रोतका अनुसार जसपाले आफूहरूलाई सघाउनेमा उनी विश्वस्त देखिएका छन् ।

    यता, जनता समाजवादी पार्टीले नयाँ सरकार गठनका लागि विभिन्न मागहरू अघि सारेको छ ।

    कांग्रेस-माओवादी केन्द्रसँग लिखित सहमति गरेरमात्रै अघि बढ्ने उसको रणनीति छ । गुरुङ सरकारलाई साथ दिए पनि र नदिए पनि जसपा फाइदामा देखिन्छ ।

    जसपाले नयाँ सरकार गठनका लागि उच्चस्तरीय संयन्त्र बनाउनुपर्ने, साना दललाई निरुत्साहित गर्ने गरी संविधानमा राखिएको ‘थ्रेस होल्ड’ हटाउने एजेन्डा बनाउनुपर्ने, मन्त्रालय बाँडफाँडबारे लिखित सहमति हुुनुपर्ने र राजनैतिक नियुक्तिमा पनि तत्काल सहमति हुनुपर्ने माग आन्तरिकरूपमा राखेको छ ।

    जसपाका सांसद हरिशरण आचार्य भने अब बन्ने सरकार कसरी ‘स्मुथली’ जान सक्छ भन्नेमा मात्रै आफूहरुको चासो रहेको बताउँछन् ।

    ‘हामीले माग राखेका होइनौं, त्यसलाई लिखितरुपमै अघि लैजानुपर्छ भनेका छौं,’ नेपाल प्रेससँग कुरा गर्दै उनले भने, ‘लिखित रुपमा सहमति भएन भने हामी सरकारमा नजाने भनेका छौं ।’

    नयाँ बन्ने सरकारमा नगएपनि अविश्वासको प्रस्तावलाई भने साथ दिने आचार्यको भनाइ छ ।

    ‘लिखित सहमति नभए नयाँ गठबन्धनको साथ छोड्ने संकेत हो त ?’ भन्ने प्रश्नमा उनले भने, ‘प्रतिगमनकोविरुद्ध सबैभन्दा पहिले हामी बालेका हौं । त्यो मिसन हाम्रो भएकाले पूरा गरिछाड्छौं ।’

  • गण्डकीका मुख्यमन्त्रीको प्रश्न : एउटै घोषणापत्रबाट चुनाव लडेकाहरू माथिको विवादले किन अलग्गिने ? (भिडियो)

    गण्डकीका मुख्यमन्त्रीको प्रश्न : एउटै घोषणापत्रबाट चुनाव लडेकाहरू माथिको विवादले किन अलग्गिने ? (भिडियो)

    काठमाडौं। गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्री पृथ्वी सुब्बा गुरुङले सरकारबाट फिर्ता हुने माओवादी केन्द्रको निर्णयप्रति असन्तुष्टि जनाएका छन् । माथिको झगडाले तल विभाजित हुनु संघीय प्रणालीको भावनाविपरीत रहेको बताए ।

    गण्डकी प्रदेश सभाको आजको बैठकमा बोल्दै गुरुङले एउटै घोषणापत्र लिएर चुनाव लडेका पार्टीहरू अलग्गिन नहुनेमा जोड दिएका थिए । केन्द्रबाट निर्देशित भएर प्रदेशमा राजनीति गर्दा संघीयता कमजोर हुने भन्दै उनको टिप्पणी थियो ।

    ‘अहिले हामी जुन ठाउँमा उभिएका छौं, पाँच वर्षका लागि एउटै घोषणापत्र लिएर यहाँ आएका हौं । एमालेको घोषणापत्र पनि यही हो, माओवादीको पनि यही हो । मैले कार्यान्वयन गर्ने पनि यही हो, हरिबहादुर चुमानले गर्ने पनि यही हो । अर्को त छैन नि । त्यसो भए सरकार किन छोड्ने ?’

    उनले माओवादी मन्त्रीहरूको राजीनामाको तार्किक कारण नभएको बताए । पार्टीको विधान ठूलो कि संविधान भन्ने उनको प्रश्न थियो ।

    गुरुङले भने, ‘प्रदेशका मन्त्रीको राजीनामाको लजिकल इन्ड हुनुपर्छ । नत्र यस्तो क्रियाकलापले संघीयता कमजोर बनाउँछ । संघमा छुट्टिँदा हामी छुट्टिनुपर्ने हो भने संघीयताको के अर्थ ? हामी पार्टीको विधानअनुसार चल्ने होइन, संविधानअनुसार चल्ने हो । हामी लोकतान्त्रिक प्रणालीमा छौं भने रुसी मोडलको अनुसरण किन गर्ने ? यो कुराको नेपालमा छिनोफानो हुनुपर्छ । एकपटक अधिकार प्राप्त गरिसकेपछि मुख्यमन्त्रीले पार्टीको विधानअनुसार होइन, नेपालको संविधानअनुसार चल्ने हो ।’

  • माधव पक्षलाई पीएस गुरुङको प्रश्न– सूर्य र एमाले आइसक्यो, अब भागेर कहाँ जाने ?

    माधव पक्षलाई पीएस गुरुङको प्रश्न– सूर्य र एमाले आइसक्यो, अब भागेर कहाँ जाने ?

    पोखरा । पार्टी हितविपरित गतिविधि गरेको र सोधेको स्पष्टीकरणसमेत उचित नदिएको भन्दै नेकपा एमालेबाट वरिष्ठ नेता माधवकुमार नेपाल, उपमहासचिव घनश्याम भुसालसहित ४ जना नेता कारबाहीमा परिसकेका छन् । पार्टी अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले उनीहरुलाई पार्टी सदस्यसमेत नरहने गरी ६ महिनाका लागि निलम्बन गरेका छन् ।

    पार्टीबाटै कारबाहीमा परेपछि नेपाल पक्षले शनिबारमात्रै देशव्यापी संगठन निर्माण गर्ने अभियान घोषणा गरेको छ । २ महिनामा वडातहसम्मै आफू पक्षीय कमिटी गठन गर्ने घोषणापत्रमा उल्लेख छ ।

    त्यसअघि बिहीबारमात्रै गण्डकी प्रदेशमा नेपाल पक्षले प्रदेशस्तरीय समानान्तर कमिटी गठन गरेको थियो । नेता नेपाल र सुरेन्द्र पाण्डेको उपस्थितिमा भएको अगुवा कार्यकर्ता भेलाले ७५ सदस्यीय समानान्तर जिल्ला कमिटी गठन गरेको थियो । जसको अध्यक्षमा धनराज आचार्य र सचिवमा होमबहादुर नेपाली चुनिएका थिए । सोही दिनको भेलाले प्रदेशस्तरीय समानान्तर कमिटी बनायो । जसको नेतृत्व सुरेन्द्र पाण्डेले गर्नेछन् । सोही भेलाले गण्डकीको १० जिल्लामा आफू पक्षीय नेतृत्वमा जिम्मेवारी पनि बाँडफाँड गरेको थियो ।

    केन्द्रमा समानान्तर गतिबिधि गर्ने माधव नेपाल लगायतकालाई नेताहरुलाई अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले कारबाही प्रक्रिया अघि बढाइरहेका छन् । तर, कारवाही पछि पहिलो प्रदेशस्तरीय समानान्तर कमिटी गठन गण्डकीमै गरेका नेपाल पक्षलाई भने आफू कारबाही नगर्ने मुडमा मुख्यमन्त्री तथा पार्टी इन्चार्ज पृथ्वीसुब्बा गुरुङ छन् । ‘यो पार्टीका लागि अत्यन्तै हानिकारक काम हो । पार्टीको विधिविधानले पार्टीविरुद्ध अर्को पार्टी गठन गर्दै हिँड् भन्छ र ?’ नेकपा एमाले गण्डकी इन्चार्ज तथा मुख्यमन्त्री गुरुङले नेपाल प्रेससँग भने, ‘… कारबाही गर्दिनँ । पार्टीमै समेटेर टिम निर्माण गर्छु । सँगै लिएर जान्छु ।’

    नेपाल समूहमा लागेर केही नहुने र बरु कार्यकर्ताको विचल्लीमात्रै हुने भएकाले संस्थापन पक्षमै आउन गुरुङले आग्रहसमेत गरे । ‘सबै साथीहरुलाई, बसिहाल्नु भएको छ भने छाडेर आउनुप¥यो भन्छु । हाम्रोमा कुनै प्रकारको भेदभाव, अन्याय, अत्याचार गरिँदैन । योग्यताअनुसारको काम दिन्छौं,’ उनले भने । यहि परिप्रेक्षमा एमाले गण्डकी प्रदेश इन्चार्ज तथा मुख्यमन्त्री गुरुङसँग गरिएको कुराकानी नेपाल टकमा ।

    तुलनात्मक रुपमा हेर्दा गण्डकी प्रदेश तपाईंहरुको राम्रो प्रभाव छ । यही प्रदेशमा आएर नेपाल पक्षले प्रदेशस्तरीय समानान्तर कमिटी नै बनायो । यसलाई कसरी हेर्नु भएको छ ?

    समानान्तर कमिटी गठन गर्दै हिँड्ने पार्टीका लागि यो अत्यन्त गलत र हानिकारक काम हो । किनकी पार्टीका विधि, विधानले पार्टीकै विरुद्ध अर्को पार्टी गठन गर्दै हिँड्, त्यस्तो भन्छ र ?

    उहाँले यो काम कसको इशारामा गर्नुभाछ ? किन गर्नुभाछ ? कमिटीको बैठक बोलाउँदा नआउने, अर्को मिटिङ गर्दै बस्ने, समानान्तर कमिटी गठन गर्दै बस्ने ? यसले नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी एमालेलाई नै कमजोर बनाउने काम गर्छ । यसले धेरै कार्यकर्ताको विचल्ली पनि बनाउनुहुन्छ उहाँहरुले ।

    गण्डकीबाट प्रदेशस्तरीय कमिटी गठन सुरु गर्नु भएको छ । कारबाही प्रक्रिया केही हुन्छ ?

    म त अहिले कारबाही गर्दिनँ । मलाई के विश्वास छ भने उहाँहरुको समानान्तर कमिटीमा बसेर पनि कसलाई के हुने हो र ? त्यसकारण सबै साथीहरुलाई, बसिहाल्नु भएको छ भने छाडेर आउनुपर्‍यो भन्छु । हाम्रोमा कुनै प्रकारको भेदभाव, अन्याय, अत्याचार गरिँदैन । योग्यताअनुसारको काम दिन्छौं ।

    हामीले हिजै निर्णय गरेका छौं । पार्टी एकता हुनेबेलामा एमालेको जुन कमिटी थियो, त्यही कमिटी पुनस्र्थापित गर्छाैं, काम अघि बढाउँछौं भनेका थियौं । यसबीचमा विभिन्न पार्टीबाट आएका व्यक्तिहरुलाई पनि थप्नु छ, थप्छौं । तर, मुख्य आधार भनेको पहिलेकै प्रदेश कमिटी, जिल्ला कमिटी, नगर, गाउँ कमिटीहरु त्यही अनुसार नै हुन्छन् ।

    सम्भवतः अध्यक्ष र सचिवहरु पहिले जो थिए, तिनैलाई पुनस्र्थापित गर्छौं । अब हामी बस्दैबस्दैनौं भन्नेलाई त के भनौं र ? मिटिङ राख्न भन्छौं । त्यसमा पनि पहिलो पटक आएन, दोस्रो पटक आएन, तेस्रो पटक भने विधानतः पदबाट हटाउने हो । तर, पार्टीबाटै हटाउँदैनौं ।

    भनेपछि आफूइतर गतिविधि गर्नेलाई तपाईं कारबाहीको मुडमा हुनुहुन्न ?

    होइन म त कारबाही गर्दिनँ । कारबाही गर्ला र भागौंला भन्ने सोच राख्नु भएको होला ! म साथीहरुलाई भागेर जाने स्थिति नै बनाउँदिन नि । पार्टीमै समेटेर टिम निर्माण गर्छु । सँगै लिएर जान्छौं । अरु प्रदेशमा के भएको छ म जान्दिनँ । मेरो प्रदेशमा पार्टीलाई नोक्सान नहोस् भनेर, आन्दोलनलाई नोक्सान नहोस् भनेर अघि बढ्छु ।

    साथीहरुले खोजेकै सूर्य चिन्ह थियो, नेकपा एमाले थियो । अहिले दुवै चिज प्राप्त भइसकेको छ । व्यक्ति, व्यक्तिबीचको लडाइँ छोड्नुपर्छ । यो हाम्रो आन्दोलनका लागि हुँदैन । त्यो परिवर्तनका लागि हुँदैन, व्यक्तिका लागि हुन्छ ।

    व्यक्तिका लागि त हामीले हिजो पञ्चायतमा लडिसक्यौं नि ! आज आएर किन गर्नुपर्‍यो र ? सबैले पार्टीको पक्षमा, क्रान्तिको पक्षमा, परिवर्तनको पक्षमा लाग्नुपर्छ । नेपाल र नेपाली जनतको पक्षमा लाग्नुपर्छ भन्ने म ठान्छु ।

  • मुख्यमन्त्री गुरुङको चेतावनी- एमालेमा फर्केर फेरि ओलीसँग झगडा गर्ने सपना नदेखे हुन्छ

    मुख्यमन्त्री गुरुङको चेतावनी- एमालेमा फर्केर फेरि ओलीसँग झगडा गर्ने सपना नदेखे हुन्छ

    पोखरा । नेकपा एमालेका सचिव तथा गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङले फेरि केपी ओलीसँग झगडा गर्ने र ओलीलाई पराजित गर्ने भनेर माधव नेपालहरु एमालेमा आएको हो भने त्यस्तो सपना नदेख्न चेतावनी दिएका छन् ।

    पोखरा महानगरको स्थापना दिवसमा आयोजित कार्यक्रमलाई सम्बोधन गर्ने क्रममा मुख्यमन्त्री गुरुङले समकालीन नेपाली राजनीतिमा ओलीलाई पराजित गर्ने हैसियत कसैसँग नरहेको दाबी गरे । गुरुङले एमाले माओवादी भइसक्दा पनि माधव नेपालहरू पेरिसडाँडामा गएर प्रचण्डको अध्यक्षतामा बैठक गरेकोमा आपत्ति जनाए ।

    गुरुङले भने, ‘फेरि झगडा गर्न जाने हो, फेरि केपी ओलीलाई पराजित गर्न जाने हो भनेर खुल्लमखुल्ला अर्को पार्टीको हेडक्वार्टरमा गएर आफ्नो पार्टीको विरुद्धमा निर्णय गरेर उहाँहरु फर्किनुभएको छ । उहाँहरू के गर्नुहुन्छ त्यो थाहा छँदैछ, तर पनि एमालेको सचिवको नाताले उहाँहरुलाई म स्वागत गर्न चाहन्छु ।’

    मुख्यमन्त्री गुरुङले केपी ओलीविरुद्ध अझै पनि रिस पोख्ने हो भने अब सात मध्ये ६ प्रदेशमा एमालेकै सरकार बन्ने दावी गरे । उनले माधव नेपालहरुले पार्टीमा बसेर प्रचण्डको सेवा गर्ने काम नरोके उनीहरुलाई अप्ठेरो पर्ने चेतावनी समेत दिए ।

    गुरुङले भने, ‘पूर्व प्रधानन्यायाधीशहरू, पूर्व प्रमुख निर्वाचन आयुक्तहरू, विभिन्न पार्टी, नागरिक समाजको नामका गेरुबस्त्र धारण गर्नेहरू सबैले केपी ओलीविरुद्ध मोर्चाबन्दी गरेकै हुन् । यी सबैको सामना गरेर हामी अघि बढ्यौं, अहिलेको राजनीतिमा ओलीलाई पराजित गर्ने कुनै नेता छैन ।

    अर्को प्रसंगमा गुरुङले रामबहादुर थापा ‘बादल’ लगायतका माओवादी नेताहरूले सांसद पद गए पनि ओलीलाई नछाड्ने भनेर इमान, विचार र नैतिकताको राजनीति प्रदर्शन गरेको बताए ।

    उनले हिजो प्रचण्डसँग लागेर फर्किने एमालेहरूभन्दा ओलीसँग लागेर एमालेमै बस्ने माओवादीहरूमा नैतिकताको राजनीति देखिएको टिप्पणी गरे ।

  • गण्डकीमा जनमोर्चाको दरिलो भर, मुख्यमन्त्रीलाई छैन डर !

    गण्डकीमा जनमोर्चाको दरिलो भर, मुख्यमन्त्रीलाई छैन डर !

    पोखरा । सर्वोच्च अदालतको फैसलाले तत्कालीन एमाले र माओवादी केन्द्र पार्टी ब्युँताइदिएपछि प्रदेश सरकारको अंकगणित फेरबदल भइरहेका बेला गण्डकी प्रदेशमा भने खासै फरक नहुने देखिएको छ ।

    एकता गरिसकेका २ पार्टी ब्यूँतिएसँगै गण्डकी प्रदेश सरकारको दुई तिहाइको बहुमत पनि गुमेको छ । ६० सदस्यीय प्रदेशमा तत्कालीन समयमा नेकपाबाट ३९ सांसद थिए ।

    स्वतन्त्रबाट विजयी भएका दीपक मनाङेलाई मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङले पार्टी प्रवेश गराएसँगै गण्डकीमा नेकपाको दुई तिहाइ पुगेको थियो । पार्टी प्रवेश गरे पनि मनाङे अहिले पनि स्वतन्त्रकै हैसियतमा नै छन् ।

    पुस ५ गते संसद विघटनपछि उनी आफू कुनै पक्षमा नलाग्ने भन्दै बामदेवको एकता समूहसँग जोडिएका थिए । तर, तत्कालीन समयमा एमालेको समर्थनमै चुनाव लडेकाले हालको स्थितिमा उनले नेकपा एमालेलाई नै समर्थन गर्ने दाबी स्रोतको छ ।

    गण्डकी प्रदेशमा एमालेबाट मनाङेसहित २८ सांसद छ । तर, बहुमत हुनका लागि ३१ जना सांसदको समर्थन जरुरी हुन्छ । यसरी हेर्दा मुख्यमन्त्री गुरुङ पदमा रहिरहन थप ३ जना सांसदको मात्रै समर्थन जरुरी छ ।

    एकता बदर भएर साविककै पार्टी ब्यूँतिएपनि गण्डकी प्रदेशमा कुनै डर नभएको नेकपा एमालेका सांसद राजीव पहारी बताउँछन् । ‘सर्वोच्चले जनपक्षीय भावनाअनुसार फैसला गरेको छ । हामी त्यसलाई मान्छौं,’ उनले भने, ‘अहिलेको स्थितिमा मुख्यमन्त्री गुरुङकै नेतृत्वमा पूरा ५ वर्ष कार्यकाल हुनेमा हामी ढुक्क भयौं ।’

    सांसद पहारीका अनुसार माओवादी केन्द्रले समर्थन फिर्ता लिए पनि जनमोर्चाले साथ कायम राख्ने हुँदा मुख्यमन्त्री ढुक्क हुने अवस्था छ । उनले भने, ‘यो सरकार ढलपल हुँदैन । एकता नभएपनि हामी ठीक बहुमतमा छौं । मनाङे कमरेड अहिले स्वतन्त्र छु भन्नुहुन्छ । तर, अन्ततः उहाँ हामीलाई नै समर्थन गर्नुहुन्छ ।’

    मुख्यमन्त्री असुरक्षितमै सुरक्षित !

    एकता भंगपछि मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङको बहुमत गुमेको छ । तर, उनी असुरक्षित भने छैनन् । उनलाई शुरुआती समयदेखि नै जनमोर्चाले समर्थन गर्दै आएको छ । प्रदेश सभामा जनमोर्चाको ३ जना सांसद छन् । यसअर्थ पनि गण्डकीमा नेकपा एमालेकै नेतृत्व हुनेमा ढुक्क मान्न सकिन्छ ।

    नेकपा विभाजन भएर प्रचण्ड-माधव पक्ष बिरोधमा हुँदा पनि मुख्यमन्त्री सुरक्षित नै थिपए । एकता बदरपछि पनि जनमोर्चाले मुख्यमन्त्रीको साथ छोडेको छैन । जनमोर्चाका सांसद कृष्ण थापाले नेपाल प्रेससँग भने, ‘तपाईंहरू ढुक्क हुनुस् । सुरुदेखि नै हामी मुख्यमन्त्रीसँग छौं । समर्थन फिर्ता लिने कुरा हुँदैन ।’

    संसद विघटनपछि पनि तत्कालीन प्रचण्ड-माधव पक्षले मुख्यमन्त्रीविरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव ल्याउने तयारी गरिरहँदा जनमोर्चाको साथ पाएरै मुख्यमन्त्री बलियो बनेका थिए । आफ्नो पक्ष बहुमत नपुग्ने देखिएपछि नै तत्कालीन समयमा प्रचण्ड-माधव पक्षले ‘गियर ब्याक’ गरेको थियो ।

    एकता भंगपछि ब्यूँतिएको माओवादी केन्द्रका सांसद दीपक कोइरालाले अहिलेको सरकारलाई राजनीतिक रुपमा समर्थन गर्न नमिल्ने बताए । ‘समर्थन फिर्ता लिने कि गर्ने प्रष्ट निर्णय लिइसक्या छैनौं । आज केन्द्रीय कमिटीको बैठक बस्दै छ । त्यसबाट केही निर्देशन होला,’ उनले भने, ‘तर, अहिलेको सरकारलाई राजनीतिक रुपमा समर्थन गर्न भने सकिँदैन ।’

    तत्कालीन समयमा नेकपा एमाले र माओवादी मिलेर बनेको गण्डकी प्रदेश सरकारका ७ मन्त्रीमध्ये ५ जना नेकपा एमालेकै छन् । मुख्यमन्त्रीसहित सामाजिक विकास मन्त्रालय, अर्थ मन्त्रालय, पर्यटनमन्त्रालय, भौतिक विकासमन्त्रालय नेकपा एमालेकै नेतृत्वमा छ ।

    माओवादी केन्द्रको मातहतमा कृषि मन्त्रालय र आन्तरिक मामिला तथा कानून गरी २ मन्त्रालयमात्र छन् ।

    गण्डकी प्रदेशमा नेकपा एमालेबाट २८ माओवादी केन्द्र १२ सांसद छन् । नेपाली कांग्रेसबाट १५ जना, जनमोर्चाबाट ३, जनता समाजवादी पार्टीबाट २ जना सांसद छन् ।

  • अरू प्रदेशमा अविश्वास ल्याउनेले मलाई दयामाया गरेर राखेका होइनन् (भिडियो)

    अरू प्रदेशमा अविश्वास ल्याउनेले मलाई दयामाया गरेर राखेका होइनन् (भिडियो)

    नेकपा विभाजनपछि सबैभन्दा अप्ठ्यारोमा पृथ्वीसुब्बा गुरुङ पर्नुपर्ने हो । गण्डकी प्रदेशको मुख्यमन्त्री र नेकपाको इन्चार्ज समेतको दोहोरो जिम्मेवारी दिइएकोमा माधवकुमार नेपालले उनको विपक्षमा नोट अफ डिसेन्ट नै लेखेका थिए ।

    पार्टी विभाजन लगत्तै प्रदेश १ र वाग्मतीका मुख्यमन्त्रीविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गराएको प्रचण्ड-माधव नेपाल पक्षले गण्डकीका मुख्यमन्त्रीविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव किन दर्ता गराएन ? किन प्रचण्ड माधव पक्षका मन्त्रीहरु गुरुङकै क्याबिनेटमा छन् अहिलेसम्म ?

    बाहिर यो प्रश्न उठिरहेका बेला गण्डकीका मुख्यमन्त्री भने ढुक्क छन् र आफूलाई प्रचण्ड-माधव पक्षले माया दया गरेर अविश्वास प्रस्ताव नल्याएको भन्ने पनि उनलाई छैन । किनकी उनलाई विभाजित पक्षले गण्डकी प्रदेशको इन्चार्जबाट हटाएको घोषणा गरिसकेको छ ।

    केपी ओलीको विश्वासिलो टिमभित्रका एक नेता गुरुङले पार्टी विभाजन हुन नदिन निर्णायक बेलामा निकै मेहनत गरे पनि सफल हुन सकेनन् । प्रचण्डको जालमा माधव नेपाल फसेको निष्कर्षमा पुगेका गुरुङ महाधिवेशनमा अध्यक्ष हारेका नेपालको पदप्रतिको अधैर्यले पार्टी विभाजन भएको बताउछन् ।

    प्रस्तुत छ,यिनै समसामयिक विषयमा गण्डकी प्रदेशका मुख्यमन्त्री तथा नेकपाका प्रभावशाली नेता गुरुङसँग नेपालप्रेसकर्मी  विकास रोका मगरले पोखरामा गरेको कुराकानी नेपाल टकमा ।

    संसद विघटन र नेकपा विभाजनले प्रदेश सरकार सञ्चालनमा असर गरेको छ कि छैन ?

    आजका दिनसम्म चिन्ता लिनुपर्ने अवस्था छैन । म सुरक्षित भएर मात्रै हुँदैन, व्यवस्था, सरकार सुरक्षित हुनुपर्‍यो । अहिलेसम्म तल-माथिको स्थिति देखिंदैन ।

    तर, राजनीतिमा जे पनि हुनसक्छ । साथीहरूले खेल त खेलिरहेकै छन् । प्रदेश–१ र वागमती प्रदेशमा जस्तो अविश्वासको प्रस्तावै त ल्याएनन्, साथीहरूको सदासयता रह्यो भनेर चुप लागेर बसेको भन्न पनि मिल्दैन । हामी पनि बडो सचेततापूर्वक अध्ययन गरिरहेकै छौं ।

    केही समयअघिसम्म तपाईं पार्टी एकताको पक्षमा हुनुहुन्थ्यो । अहिले त ओली पक्षमा खुलेर लाग्नु भएको छ । विचार मिलेर हो कि वाध्यता ?

    पार्टी केपी ओलीले फुटाएको त होइन नि ! केपी ओलीले नयाँ पार्टी दर्ता गर्न थाले भने त्यो नयाँ पार्टीमा जान्नँ भनेको थिएँ ।

    तर, अहिले ओलीले होइन, अर्को टोलीले पार्टी फुटायो । यो संस्थापन पक्षलाई कसरी सुदृढीकरण गर्ने भन्ने हो । जनताको विश्वास, चाहनाविपरीत आफ्नो निहित स्वार्थ, आत्मकेन्द्रित विचार र महत्वाकांक्षाका आधारमा पार्टी फुटाउने काम भयो । हुन त कानूनी रूपमा आजसम्म पार्टी फुटेको छैन । तर, भावनात्मक रूपमा फुटिसकेको छ ।

    म पार्टी फुटेर केपी ओलीको पक्षमा लागेको होइन । पार्टी प्रचण्ड-माधवले फुटाएको हो । भावनात्मक रूपमा उनीहरू फुटेर गएका हुन् । संसद विघटन र मध्यावधि चुनाव प्रधानमन्त्रीको सिफारिश सर्वोच्च अदालतले सदर गरिदियो भने उनीहरु घर न घाटको हुनेछन् ।

    जनताले अभिमत दिएको सरकारलाई काम गर्न नदिने प्रवृत्तिलाई डटेर मुकाविला गर्नुपर्छ, त्यो प्रवृत्तिलाई पराजित गर्नुपर्छ । नेपाली जनताले विश्वास गरेको नेकपाको जुन अभियान छ, त्यसलाई निरन्तरता दिनुपर्छ । यसमा जो बाधक बन्छ, यसको विरुद्धमा लाग्नुपर्छ ।

    त्यसकारण म पार्टी फुटेर केपी ओलीको पक्षमा लागेको होइन । पार्टी प्रचण्ड–माधवले फुटाएको हो । भावनात्मक रूपमा उनीहरू फुटेर गएका हुन् । संसद विघटन र मध्यावधि चुनाव प्रधानमन्त्रीको सिफारिश सर्वोच्च अदालतले सदर गरिदियो भने उनीहरु घर न घाटको हुनेछन् ।

    नयाँ दलको मान्यता पाउन संसदीय दलमा पनि ४० प्रतिशत पुग्नुपर्‍यो, पार्टीमा पनि ४० प्रतिशत पुर्‍याउनुपर्‍यो । संसद भंग भएपछि संसदीय दल हुँदैन । संसदीय दल नभएपछि दल त्याग ऐनअन्तर्गत नयाँ स्थापना गर्ने मापदण्डै पुग्दैन । त्यसो भएपछि खुरुक्क यही पार्टीमा फर्किनुपर्‍यो । त्योभन्दा अर्को कुरा त छैन या स्वतन्त्र ढंगले नयाँ पार्टी गठन गरेर जानुपर्‍यो । नेकपा यसकारण हामीसँग रहन्छ, हाम्रो हुन्छ, हाम्रै हो । सूर्य चिन्ह हाम्रै हो ।

    केपी ओलीले तपाईं र लुम्बिनी प्रदेशका मुख्यमन्त्री शंकर पोखरेललाई ‘एक व्यक्ति दुई पद’ दिएपछि माधव नेपाल पक्ष रुष्ट भएर अहिलेको स्थिति आएको भन्ने आरोप छ नि !

    यो त कुनै वैचारिक कुरै होइन नि ! पार्टीभित्र कार्यकर्ता कसरी व्यवस्थापन गर्ने भन्ने हो । केन्द्रमा प्रधानमन्त्री पनि हुने, पार्टीको अध्यक्ष पनि हुन पाउने । तर, यहाँ पार्टीको इन्चार्ज र मुख्यमन्त्री हुन नपाउने भन्ने के छ र ? त्यो निहुँ खोज्ने कुरा मात्रै हो ।

    जसले यो कुरा उठाइरा’छ, उहाँ पनि यही व्यवस्था अभ्यास गर्दै आएको हो । र यो पार्टीको सेन्टर कमिटीले गरेको निर्णय हो । मान्छेको चित्त नबुझ्न सक्छ । तर, फरक मत हुने वित्तिकै पार्टी छोडेर जाने, त्यही कारणले पार्टी फुटाउने भन्ने हुन्छ र ? यस्ता झिनामसिना कारणले पार्टी फुटेको भन्ने होइन ।

    पार्टी फुटेको त हारेका माधव नेपाललाई यही कार्यकालमा अध्यक्ष चाहिएर हो । किन त्यत्रो लोभ पलायो, थाहा छैन । उहाँ त्यस्तो हो भन्ने त मलाई अहिलेसम्म लाग्या थिएन । १५ वर्ष उहाँलाई नेता बनाएर हिंडेको हुँ । तर उहाँ प्रचण्डको डिजाइनमा फस्नुभयो ।

    पछाडिबाट धेरै प्रश्न उठिरा’छ– कसको कारणले यस्तो भइराख्या छ ? उहाँहरूकै कारण हो कि ? अरूकै कारणले हो कि ? भन्ने । ग्य्राण्डडिजाइन अन्तर्गत हो कि ? यो कुराको खुलासा त समयक्रममा हुँदै जाला । तर यो कुरा खुल्दै जाँदा धेरै ढिला भइसक्या हुनेछ । जनताले धोका पाइसक्नेछन् । त्यसकारण त्योभन्दा अघि नै जनताले थाहा पाउनुपर्‍यो – किन यस्तो भयो ? किन नेताहरू यस्तो बाटोमा लागे ?

    प्रचण्ड कमरेडले गत वर्ष अबचाहिं पाँचै वर्ष यो सरकारलाई चल्न दिने, केपी ओलीलाई नै प्रधानमन्त्री मान्ने, म बरु पार्टीको काम गर्छु भनेरस्वीकार गरेको हो । यो उहाँहरू दुई जनाबीच नै सहमति गरेको हो, पार्टीले भनेको पनि होइन । पार्टीले त अनुमोदन गरेको मात्रै हो ।

    तर, सहमतिको मसी सुक्न नपाउँदै भोलिपल्टबाटै त्यसविरुद्ध प्रचण्ड कमरेड लाग्नुपर्ने खण्ड/खातिर के पर्‍यो ? बुझ्न सकेको छैन ।

    सहमतिअनुसार चल्न नसकेरै पार्टी फुटेको हो त ?

    पछाडिबाट धेरै प्रश्न उठिरा’छ- कसको कारणले यस्तो भइराख्या छ ? उहाँहरूकै कारण हो कि ? अरूकै कारणले हो कि ? भन्ने । ग्य्राण्डडिजाइन अन्तर्गत हो कि ? यो कुराको खुलासा त समयक्रममा हुँदै जाला । तर यो कुरा खुल्दै जाँदा धेरै ढिला भइसक्या हुनेछ । जनताले धोका पाइसक्नेछन् । त्यसकारण त्योभन्दा अघि नै जनताले थाहा पाउनुपर्‍यो- किन यस्तो भयो ? किन नेताहरू यस्तो बाटोमा लागे ?

    यो जनता, व्यवस्था, संविधान र देशको हितमा भइरहेको छैन । पार्टीलाई काम गर्नै नदिने, कहिले संवैधानिक परिषद्को बैठकै हुन नदिने, कहिले प्रमुख प्रतिपक्षले हुन नदिने, कहिले आफ्नै पार्टीका नेताले असहयोग गर्ने ।

    संविधान बनाउँदा संवैधानिक परिषद्मा बहुमतका आधारमा निर्णय गर्ने परिपाटी बसाल्दा सत्तापक्षले एकलौटी गर्ने रै’छ भनेर हामीले सबै सदस्य उपस्थित भएपछि सर्वसम्मतिले निर्णय गर्ने प्रावधान राखेका थियौं ।

    ढोका थुनेर पिट्न थालेपछि बिरालोले पनि घाँटी समाउन आउँछ । भएको त्यही हो ।

    जसकारण संवैधानिक परिषद् दुई वर्ष १० महिनादेखि अवरुद्ध हुन पुग्यो । १५/१६ वटा आयोगमा नियुक्ति हुन पाएन । मानवअधिकार आयोग, निर्वाचन आयोग, अख्तियार, लोकसेवा आयोग सबै खाली हुँदै गए । नयाँ आयोगहरू बन्दै नबन्ने स्थिति आयो ।

    धेरै ठाउँमा सरकारले नियुक्ति गर्नै नपाउने हुन थाल्यो । सरकारको खुट्टा तान्ने, अवरोध सिर्जना गर्ने जुन काम भयो, यसैको बीचबाट पार्टीभित्र द्वन्द्व उत्पन्न भयो । अनि प्रधानमन्त्रीले यो अप्रिय निर्णय गर्नुपर्‍यो । यो निर्णयलाई कसैले प्रिय त भनेको छैन नि !

    पार्टीको आन्तरिक कलहका कारण संसद भंग गर्ने कुरा त ठीक भएन नि, होइन ?

    पार्टीको आन्तरिक कारण नै २०५१ सालमा प्रतिनिधिसभा विघटन भएको याद छैन र ? प्रतिपक्षको अविश्वास प्रस्ताव ल्याउन सक्ने क्षमता छैन ।

    आफ्नै पार्टीभित्रबाट अविश्वासको प्रस्ताव आउन थालेपछि, विशेष अधिवेशन माग गर्न थालेपछि, अनि बाहिर बसेर असंवैधानिक र अनुशासनहीन कुरा गरेर जसरी पनि प्रधानमन्त्रीलाई हटाउने भनेपछि के हुन्छ ?

    ढोका थुनेर पिट्न थालेपछि बिरालोले पनि घाँटी समाउन आउँछ । भएको त्यही हो ।

    संसद विघटन गरेर ओलीले पार्टी विभाजनलाई मलजल गरेको त हो नि, होइन र ?

    उहाँले पार्टी विभाजन गरेको एउटा प्रमाण छ ? दलको नेता उहाँ हुनुहुन्छ । दलको नेतालाई थाहै नदिई सदस्यले नेताविरुद्ध काम गर्न पाउँछ ? संसदीय प्रणालीको कुन विधान, कुन कानून वा कुन व्यवस्थाले भन्छ ?

    काम बिगार्दै प्रचण्ड माधवले नै पार्टीलाई यो स्थितिमा धकेलेका हुन् ।

    अहिले नेकपा विभाजन भएको होइन, एमाले विभाजन भन्ने पनि गरिन्छ नि !

    साविक एमालेको माधव उतातिर, केपी शर्मा ओली यतातिर भएर होला ! त्यसो त साविक माओवादीको जनयुद्धको रणनीतिकार बादल यता हुनुहुन्छ । त्यसैले यो हल्लाका लागि हल्ला मात्रै हो ।

    यो कुनै पनि रूपमा केपी ओली कमजोर छ भन्ने कुरा देखाउनका लागि मात्रै हो । यस्ता बेतुके कुराको कुनै अर्थ छैन ।

    नेकपा विभाजनपछि साविक एमाले कति प्रचण्ड-माधवतिर गए, त्यसको हिसाब छ ?

    प्रचण्ड-माधव समूह ठडिएको शूली जस्तो मात्रै हो । माथि जाँदा बराबरीजस्तो देखिन्छ । तलतल नेताहरू कहाँ छन् भन्नुहोस् त ? भेला, बैठक हेर्नुस्, तलका जनप्रतिनिधि हेर्नुस्, पार्टी कार्यकर्ता हेर्नुस्, हामीलाई भोट हाल्ने जनता हेर्नुस् । फुटेर जाओस् भन्ने कोही छ ? छैन । र, अहिले त्यसको ठ्याक्कै हिसाब चाहिँ निकालेको छैन ।

    तपाईंहरुले दुई अध्यक्षलाई मिलाउन र पार्टी एकता जोगाउन केही पहल गर्नु भएन ?

    धेरै प्रयास गरियो । त्यसअघि बुझ्नपर्ने केही कुरा छन् ।

    माधव नेपाल अध्यक्ष हुने ठूलो कुरा हो कि, देशको विकास हुने ठूलो कुरा ? लिम्पियाधुरा, लिपुलेक बचाउने ठूलो कुरा कि प्रचण्डलाई प्रधानमन्त्री बनाउने ठूलो कुरा ? आज जनताले त्यही कुरा हेर्‍या छन् ।

    प्रचण्ड प्रधानमन्त्री बनुन्, नबनुन् जनतालाई मतलब छैन । जनताले त केपी ओलीलाई पाँच वर्षका लागि प्रधानमन्त्री बन्न पठाएको हो । पार्टीको नेता केपी नै त हो ।

    साविक एमालेले १२४ सिट ल्याएको हो । साविक माओवादीको कति थियो र ? २०७४ सालको चुनावको म्यान्डेट प्रचण्डलाई थिएन । गठबन्धनभित्रको केपी ओलीलाई थियो । त्यसको परिणाम जनताको अभिमतले प्रकट गरेको कुरा हो ।

    दलको नेता उहाँ (ओली) नै हुनुभो । अर्को दलको नेता उहाँ (प्रचण्ड) हुनुभो । प्रचण्ड र ओली क्रमशः आफ्नो साविक पार्टीको संसदीय दलको उम्मेदवार बन्नुभो ।

    माधव जीलाई अहिलेको प्रचण्डको सेकेन्ड अध्यक्ष हुनुभन्दा केपी ओलीको तृतीय अध्यक्ष भए पनि हुन्थ्यो । एकीकृत पार्टीको तेस्रो अध्यक्ष हुनुस् तपाईं भनेर त हामीले उहाँलाई प्रस्ताव राखेकै थियौं । त्यतिखेर किन नमानेको ? कसैको डिजाइन भित्र छ यो कुरा । यो निर्णय गर्ने कुरामा उहाँहरू स्वतन्त्र हुनुहुन्न ।

    जब पार्टी एकता भयो, सर्वसम्मत रूपमा पार्टीको संसदीय दलको नेता केपी ओली हुनुभो । त्यसकारण पनि जनताले चाहेको प्रधानमन्त्री केपी ओली नै हो नि !

    त्यतिबेला दुईजना नेताबीच भएको सहमति जनताको म्यान्डेटविपरीत थियो ।

    वाम गठबन्धनको सरकार बन्न नदिन प्रचण्डले षड्यन्त्र गर्नुभयो । मंसिर महिनाभित्र सकिएको चुनाव सरकार बनाउने कुरामा फागुनसम्म किन पु¥याउनुपथ्र्यो ? पुस र माघ महिनामा त साविक गैर एमालेको सरकार बनाउने प्रयास गर्नुभो ।

    केपीलाई प्रधानमन्त्री बनाउन रोक्ने प्रयत्न गर्नुभो । त्यो कुराको साक्षी कांग्रेस छ । महन्त ठाकुरजी, उपे्रन्द्रजी, राजेन्द्र महतोजीहरू साक्षी हुनुहुन्छ । उहाँहरू सबैले अविश्वास गरेर सहमति नजनाएकोले हुन पाएन ।

    राष्ट्रियसभाको चुनाव नभइकन प्रतिनिधिसभाबाट सरकार बन्दैन भनेर संविधानले कहाँनेर भन्छ ? हाम्रो निर्वाचन प्रणालीले कहाँनेर भन्छ ? सरकार बन्ने त प्रतिनिधिसभाबाट हो नि ! त्यस्तो खोंचे थापियो । खोंचे थाप्नेमा उहाँकै निकटका मान्छे थिए ।

    यो सबै स्थिति बुझेपछि पनि पार्टी एकता त गर्नै पर्‍यो । प्रधानमन्त्रीको पद बाँडेर भए पनि, अध्यक्ष पद बाँडेर भए पनि । होइन भने दुई वटा पार्टी मिल्दा धेरै संसदीय सामर्थ्य हेर्ने हो । त्यो हेर्दा त ७५/२५ को स्थिति हो नि !

    दुईवटा अध्यक्ष स्वीकार नगर्दा एउटा सानो टकराव रहिरहने भो । त्यो टकराव रहिरहँदासम्म वाम सरकार बन्ने भएन । त्यो नबन्ने भएपछि खेल्ने कुरा रहिरहने भो । अस्थिरता रहिरहने भो । राजनीतिक स्थिरता र समृद्धिका लागि र वाम गठबन्धनलाई एकताबद्ध बनाइरहन उहाँहरूले उक्त सहमति गर्नुभएको हो ।

    तर, त्यो सम्झौता मंसिर ४ मा आएर रि-क्वालिफाई गर्नुभो । दुई अध्यक्ष भएको ठाउँमा एउटा कार्यकारी अध्यक्ष, अर्को प्रथम अध्यक्ष । संगठनको काम एउटाले गर्ने, राजकीय काम एउटाले गर्ने भन्ने सहमति गर्नुभो । पछि भदौमा स्थायी कमिटीले अनुमोदन गर्‍यो । तर, लगत्तै सरकार र अध्यक्षको विरुद्धमा प्रचण्ड जानुभयो । विनाकारण अध्यक्षबाट राजीनामा देऊ भन्ने, प्रधानमन्त्रीबाट राजीनामा देऊ भन्ने खण्ड/खातिर के पर्‍यो भन्या ?

    उहाँहरूलाई हुन मन लाग्यो भनेर कसैले प्रधानमन्त्री पद छोडिहाल्नुपर्छ र ? माधवजीलाई त्यस्तो हतार किन भा’हो ? माधवजी त केपी ओलीसँग हारेको मान्छे हो नि ! हाम्रो कार्यकर्ताले हराएको मान्छे हो । अनि त्यो कार्यकाल पूरा हुँदा नहुँदै दुइटा पार्टीको एकता भएर साविक एमालेको लिगेसीको आधारमा उहाँ एकीकृत पार्टीको पनि अध्यक्ष हुनुभा’हो । हेटौंडाबाट निर्वाचित अध्यक्षको नाताले साविक माओवादी केन्द्रबाट प्रचण्ड अध्यक्ष हुनु भा’हो ।

    माधव जीलाई अहिलेको प्रचण्डको सेकेन्ड अध्यक्ष हुनुभन्दा केपी ओलीको तृतीय अध्यक्ष भए पनि हुन्थ्यो । एकीकृत पार्टीको तेस्रो अध्यक्ष हुनुस् तपाईं भनेर त हामीले उहाँलाई प्रस्ताव राखेकै थियौं । त्यतिखेर किन नमानेको ? कसैको डिजाइन भित्र छ यो कुरा । यो निर्णय गर्ने कुरामा उहाँहरू स्वतन्त्र हुनुहुन्न ।

    पछिल्लो कालमा प्रधानमन्त्रीले ‘दोस्रोपल्ट प्रधानमन्त्री तथा अध्यक्ष हुन्नँ, तपाईंहरूलाई छाड्छु’ भन्दा महाधिवेशनसम्म कुर्नै नसकेको किन ?

    पछिल्लो समयमा पार्टी मिल्दै नमिल्ने, सम्झौता पनि तोड्ने भएपछि हैरान भएर तपाईंले पार्टी छोडिदिनुस् पनि भनेका हौं । ६०/४० को अनुपातको आधारमा पार्टीको संरचना मिलेको छ । सरकार चलाउने पनि त्यही अनुसार गरौं न त भनेका हौं ।

    त्यो कुरामा प्रधानमन्त्री तयार पनि हुनुहुन्थ्यो । चैत या वैशाखमा छोड्ने कुरा पनि थियो । प्रधानमन्त्री प्रचण्डलाई बनाउने, आफू अध्यक्ष भएर पार्टीको एकता महाधिवेशन सम्पन्न गर्ने थियो । यो कुरा प्रचण्डलाई पनि थाहा छ ।

    केन्द्रका नेताहरू महत्वाकांक्षी र पदलोलुप भए भन्दैमा हामी पनि त्यस्तै हुनुपर्छ भन्ने छैन । यहाँ फरक ढंगले सोच्न सक्छौं । यही भएर पनि मैले मन्त्रीहरूलाई हटाउने सोचेको छैन । यो सरकार तल–माथि हुन्छ जस्तो लाग्दैन । तर, राजनीतिमा असम्भव भन्ने केही छैन । कहिलेकाहीं गोरु ब्याउन पनि सक्छ । त्यो दुर्लभ घटना हो ।

    संसद विघटन हुनुभन्दा अघिल्लो दिन पनि म खुमलटार पुग्या छु । त्यहाँ प्रचण्डलाई आरोपपत्र फिर्ता लिन आग्रह गरेर पार्टी एकता जोगाउन खोजेकै हो ।

    खुमलटारले अविश्वासको प्रस्ताव नल्याउने र बालुवाटारले संसद भंग नगर्ने गरी सहमति गराउन निकै प्रयास गरेकै हो । तर, उहाँहरुले छापामार शैलीमा अविश्वास प्रस्ताव ल्याउन लागेपछि संसद गर्नुपर्ने स्थिति आयो । योबारे मैले प्रचण्डलाई भनेकै थिएँ ।

    अब बहुमतप्राप्त प्रधानमन्त्री नयाँ म्यान्डेटमा जाने जहिले पनि संवैधानिक हुन्छ । जनताले बनाएको प्रधानमन्त्रीलाई जहिले पनि जनताको बीचमा जाने असंवैधानिक, अलोकतान्त्रिक त होइन नि !

    संविधानमै उल्लेख नभएको अधिकार प्रयोग गरेर संसद विघटन गर्नु त असंवैधानिक नै हो नि, होइन र ?

    हामी अहिले नै अंवैधानिक/असंवैधानिक किन लाद्ने ? न्यायपालिकाको निर्णय पर्खौं न !

    प्रतिनिधिसभा गठन भइसकेपछि सरकार बन्ने मात्रै व्याख्या छ । २०४७ सालको संविधानभन्दा अहिले संविधानको थप व्याख्या भनेको चौथो उपधारामा मात्रै हो । त्यो संसदभित्रको एउटा माननीय सदस्यले पनि मेरो पनि बहुमत छ भनेर सिद्ध गर्न सक्यो भने हुनसक्छ ।

    जब पार्टी एकता भइसके पछाडि ६४ प्रतिशत प्राप्त दलको नेताले मलाई मेरै दलभित्रबाट काम गर्न दिइएन, अस्थिरता हुने स्थिति बढ्यो, मेरो विरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव ल्याउने प्रयत्न भए भनेपछि उहाँले जनतामा जान नपाउने ?

    अहिले उनीहरू (प्रचण्ड-माधव) भावनात्मक रूपमा टुक्रिए पनि म्यान्डेट पा’छैन । दर्ता पनि भा’छैन । नयाँ पार्टीको दर्ता नपाएसम्म पार्टी त एउटै हो नि ! को-को भौंतारिंदै बाहिर–बाहिर पार्टी प्यालेसतिर हिंड्या छ भन्ने मान्ने हुँदैन नि ! कानून र संविधानले व्याख्या गर्दा त्यो भन्दैन नि !

    एउटा ६४ प्रतिशत बहुमत प्राप्त दलको नेताले संसद विघटनको सिफारिश गरिसकेपछि अब संसदमा कति प्रतिशत रहन्छ ? ३६ प्रतिशत रहन्छ । त्यसमा उपधारा ४ अनुसार व्यक्तिले बहुमत बनाउने ठाउँ पनि छैन, दुई वा त्योभन्दा बढी पार्टी मिलेर बहुमत बनाउने ठाउँ पनि छैन ।

    यो कुरा त कसैले गरेकै छैन । हाम्रो अहिलेको संविधानले व्यवस्था गरेको कुरा संसदमा सरकार बन्ने प्रक्रिया भइञ्जेलसम्म संसद भंग गर्न मिल्दैन भन्या हो । संसद भंग भइसकेपछि सरकार बनाउने कुनै पनि सम्भावना बाँकी हुँदैन । त्यसकारण सरकार नबन्ने स्थिति रहेकाले प्रधानमन्त्रीको यो सिफारिश संवैधानिक हुन्छ । हेर्नुहोला सदर हुन्छ ! अदालतले त्यही फैसला गर्छ ।

    जतिसुकै कानूनको पोका बाँधे पनि, आग्रह लिएर केपीविरुद्ध लाग्या छन् । केपीसँग पनि १३०/४० जनाले बहस गर्छन् । केही फरक पर्दैन ।

    प्रचण्ड-माधव पक्षले केपी ओलीलाई साधारण सदस्य पनि नरहने गरी निष्कासन गरेको भनेका छन् । तर, तपाईंहरुले प्रचण्ड-माधवलाई कारवाही गर्नुभएको छैन । यसले के संकेत गर्छ ?

    प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले आफ्नो विरुद्धमा जसरी ८३ जनाले हस्ताक्षर गरेर दिए, त्यसैमा कारबाही गर्न सक्नुहुन्छ । त्यतिबेलासम्म त उहाँ सदस्य नै हो । दलको नेताले तीन महिना निलम्बन गर्ने अधिकार छ । तर, हामी त्यो ठाउँमा गएनौं ।

    हामी राजनीतिक रूपले जनताको बीचमा म्यान्डेट लिन जान्छौं पो भन्या हौं त । पार्टीमा सबैलाई निकाल्दै हिंड्ने त भन्या होइनौं । उहाँहरुले जस्तो अहिलेसम्म कुनै व्यक्तिलाई निकालेका छैनौं । जिम्मेवारी हेरफेर हुनसक्ने भो । तर, पार्टीबाटै हटाउने भन्ने हुँदैन ।

    अब एकताको सम्भावना कतिको छ त ?

    जो मान्छे घर छोडेर हिंड्यो, त्यही मान्छे फर्किनुपर्‍यो, बाँकी कुरा के हुन्छ र ! पार्टी प्यालेसतिर बरालिंदै हिंड्नेहरु आउँछन् भने त स्वागतै छ नि । जनताको चाहना पनि त्यही छ ।

    खासमा पार्टीहरु फुटिरहेका हुन्छन्, जुटिरहेका हुन्छन् । यो जुट-फुटको कारण चाहिँ के हुँदो रै’छ ?

    सिद्धान्तभन्दा पनि भागबण्डा नमिल्दा र नेताहरुको आत्मकेन्द्रित सोचले नै पार्टीलाई फुटाउन सहयोग गर्छ ।

    पहिले पुष्पलाल र तुलसीलाल अमात्य फुट्दा पनि धेरै कुरा देखिंदैन । बरु उनीहरूको लाइन फरक थियो । पुष्पलालले नयाँ जनवादी बाटो अपनाए, तुलसीलालले राष्ट्रिय प्रजातन्त्रको बाटो भने ।

    त्यसपछि एमाले फुटेर माले हुनुको अर्थै थिए । प्रचण्डबाट फुटेका वैद्य, यादव, गोपाल किराँती, विप्लवहरू पनि राजनीतिक रूपले फुट्नुपर्ने विषय नै होइनन् ।

    पार्टीमा कहिले विचार अल्पमतमा, कहिले बहुमतमा पर्छ । धैर्य गर्न सक्नुप¥यो । त्यही नसक्नाले पार्टी फुट्छन् । नितान्त व्यक्तिगत महत्वाकांक्षा र आत्मकेन्द्रित विचारले पार्टी फुटाउँछ ।

    भलै त्यसमा सिद्धान्तको जलप लगाउँछौं । कार्यकर्ताहरू त्यसको भुलभुलैयामा पर्छन् । कार्यकर्ताहरू एउटा न एउटा नेताको नाममा पर्छन् । हाम्रो संस्कारै त्यही छ । विचारलाई होइन, व्यक्तिलाई हेर्छौं ।

    प्रचण्ड-माधव मिल्दा अफ्ठेरो पर्छ भन्ने त थाहा थियो नि ! पहिल्यै सचेत हुनुपर्दैनथ्यो ?

    केपी ओलीलाई ७०/३० र ६०/४० को अंकगणित थाहा थिएन होला त ! पार्टी एकता नै ६०/४० को आधारमा गरियो । त्यो आधारमा पनि साविक एमालेको माधवजीले मलाई चाहियो भन्ने कुरा भयो । अनि उहाँलाई पनि झन्डै ३०/३० बाँड्नुभयो ।

    त्यसो हुँदा माधव र प्रचण्ड मिल्दा ६० पुग्छ भन्ने त केपीलाई हिजै थाहा थियो । बहुमत दिंदा यिनीहरूको बहुमत हुन्छ र मलाई पेल्छन् भन्ने पनि त प्रचण्डलाई हिजै थाहा थियो ।

    तर, एकताको खातिर अल्पमत र बहुमतको आधारमा निर्णय नगर्ने भन्ने नयाँ निर्णय गर्‍यौं । हाम्रो विधानमा सहमतिको आधारमा चल्ने व्यवस्था छ । मत बाँड्न थालेपछि पार्टीको एकता र एकीकरण प्रक्रिया भत्किन्छ भन्ने हिजै थाहा थियो ।

    एकताको महाधिवेशन नगर्दासम्म सहमतिका आधारमा निर्णय गर्ने र दुई अध्यक्षको सहमतिमा एजेन्डा ल्याउने सहमति गर्ने भन्ने भयो । यही हो हाम्रो पार्टीको विधान ।

    साविक एमाले र माओवादी केन्द्रको विधान हेरेर वा अरू पार्टीको विधान हेरेर लौ हामीचाहिं कार्की बैंक्वेटमा पुग्यौं, हामी नै बहुमत भन्ने कुराको कुनै तुक छैन ।

    अहिले तीन जना पदाधिकारीमा दुई जना कता छ ? बहुमत गर्ने भए त यही संस्थापन हो । पहिलो अध्यक्ष, महासचिव जता छ, त्यतै संस्थापन हुने भो ।

    विद्यादेवीलाई टिकट दिने पनि उही केपी ओली हो । राष्ट्रियसभामा वामदेव थप्ने सिफारिश ओलीले गरेको हो । अनि माधवले भन्या पार्टी कसरी संस्थापन हुन्छ ? बहुमतको आधार भन्ने हाम्रो विधानमै छैन ।

    संसदपछि अब प्रदेश नै विघटनको चर्चा छ नि !

    त्यो बिगार्नेहरूको कुरा हो । संघीय सरकारले प्रदेश सरकारलाई विना कारण विघटन गर्‍यो भने त्यो संघीयतामाथिको प्रहार हुन्छ ।

    संघीयता विघटन गर्ने त संविधानमै प्रावधान छ नि ! ठूलो आर्थिक विच्छृंखलता भयो, चल्नै सकेन भने सरकारले विघटन गर्न सक्छ । या कुनै प्रदेशले मुलुकलाई टुक्र्याउन लाग्यो भने विघटन हुन सक्छ । यस्ता दुई/तीन कारणबाहेक संघ सरकारले संघीयता विघटन गर्न सक्दैन । संघको समस्याका कारण प्रदेश विघटन गर्ने भन्ने छैन ।

    प्रतिनिधिसभा विघटनसँगै घोषणा भएको चुनावले संघीयताविरोधी र राजावादीहरूलाई बल पुग्यो भन्ने छ, तपाईंको धारणा के छ ?

    अविश्वासको प्रस्ताव आएको भए राजावादीलाई फाइदा हुन्थ्यो । अविश्वासको प्रस्तावबाट प्रधानमन्त्रीलाई हटाएपछि मन्त्रिमण्डल बनाउने बेला शुरू हुन्थ्यो ।

    केपी ओली फास्ट भएर अविश्वासको प्रस्ताव रोकिएको हो । अविश्वासको प्रस्तावबाट केपी ओलीले राजीनामा दिनुपर्ने अवस्था आएको भए प्रचण्ड–नेपाल समूहले कानूनी रूपमा मान्यता पनि नपाउने, ६४ प्रतिशत पनि नपुग्ने भएपछि प्रधानमन्त्री को त ? ३६ प्रतिशतले त प्रधानमन्त्री बन्दैन ।

    प्रधानमन्त्री को बन्ने भनेर भुमरीमा परेपछि मुलुक अस्थिरतामा जान्थ्यो र त्यही मौकामा राजावादी रमाउँथे । बहुदलवादीले चलाउन सकेनन्, कम्युनिष्टले चलाउन सकेनन्, व्यवस्थालाई बचाउन सकेनन् भनेर आउने त्यो बेला हो ।

    चुनावमा त हामी राजावादीलाई पराजित गर्न सक्छौं नि ! राजावादीको नाममा आउने पार्टीहरूलाई रोक्ने कानून बनाएका त छैनौं । उनीहरू पनि चुनावबाट आउने स्वतन्त्रता छ । चुनावबाटै राजावादीलाई पराजित गर्नु स्थिरता र स्थायित्वको कुरा हो । व्यवस्थालाई बचाउने कुरा हो । जनतामा जाने प्रक्रिया जहिले पनि बलियो हुने हो ।

    अब प्रदेशतिर फर्कौं । अरू प्रदेशमा मुख्यमन्त्री विरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव आइरा’छन् । यहाँ तपाईंको क्याबिनेटमा पनि विपक्षी समूहका दुई जना मन्त्री हुनुहुन्छ । उहाँहरूलाई हटाउने, नहटाउने के छ योजना ?

    हटाउने भए त म हटाइसक्थें नि ! हाम्रो मन्त्रीज्यूहरूले हामी यही सरकारमा रहने हो, हिजो पनि हामी दुई वटा पार्टी गठबन्धन मिलेरै सरकार बन्या हो । आज छुट्टिए पनि हामी किन छुट्टिनु पर्‍या छ ? भन्ने कुरा गरिराख्नुभएकोले उहाँहरूलाई किन हटाउने ? उहाँहरू मेरै समर्थनमा हुनुहुन्छ ।

    मुख्यमन्त्री शेरधन राई, डोरमणि पौडेलविरुद्ध अविश्वास ल्याउनेले पृथ्वी सुब्बालाई दयामाया गरेर राखेको भन्ने चाहिँ होइन । उहाँहरूले बल पुग्ने ठाउँमा सरकार ढाल्ने प्रयास गर्नुभएको छ । यहाँ मैले पनि त हेरिराख्या छु नि ! कांग्रेस, जसपा, राजमोसँग कुरा गरे कि गरेनन्, आफ्नो छुट्टै दल गठनको प्रयत्न गरिराख्नु भा’छ कि छैन, किनबेचको प्रयत्न भा’छ कि छैन । मैले पनि अध्ययन गरिराख्या छु ।

    विपक्षी समूह र पार्टीले मन्त्री पदकै लबिङ गरिराखेको भन्ने कुरा पनि छ नि ?

    होला, तर मलाई थाहा छैन । गण्डकी प्रदेशमा किन सरकार परिवर्तन गर्नुप¥यो ? गण्डकीले विकासको एकप्रकारको भिजन राख्या छ । प्रथम पञ्चवर्षीय योजना बनाएको छ । सन् २०३० भित्र पूरा गर्नुपर्ने दीगो विकास लक्ष्य हाँसिल गर्ने काम गरिरहेकै छौं ।

    केन्द्रका नेताहरू महत्वाकांक्षी र पदलोलुप भए भन्दैमा हामी पनि त्यस्तै हुनुपर्छ भन्ने छैन । यहाँ फरक ढंगले सोच्न सक्छौं । यही भएर पनि मैले मन्त्रीहरूलाई हटाउने सोचेको छैन । यो सरकार तल–माथि हुन्छ जस्तो लाग्दैन । तर, राजनीतिमा असम्भव भन्ने केही छैन । कहिलेकाहीं गोरु ब्याउन पनि सक्छ । त्यो दुर्लभ घटना हो ।

    कांग्रेसले ‘जता मुख्यमन्त्री, उतै समर्थन’ भनिसक्यो । त्यस्तै अवस्था आइलाग्यो भने मुख्यमन्त्री पद बुझाएर हिंड्न सक्नुहुन्छ त ?

    कांग्रेसको कुरा त मैले कसरी थाहा पाउनु ? तर संयुक्त सरकार बनाउनुपर्‍यो भने बरु मुख्यमन्त्रीकै टोलीसँग बनाउने, अर्को टोलीसँग किन बनाउनुपर्‍यो ? भनेको सुनेको छु । अर्को टोलीसँग सरकार बनाउन सङ्ख्या पनि पुग्दैन ।

    राजमोले हामीलाई समर्थन गर्ने बित्तिकै हामी बलियो हुन्छौं । हाम्रा टुक्रिएर गएका टोली र अरू दुई वटा पार्टीले मेरो विरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव राख्यो भने पास गर्न सक्नुपर्‍यो । उहाँहरूले मलाई पराजित गर्न सक्नुपर्‍यो । होइन भने मैले विश्वासको मत प्राप्त गर्नुपर्‍यो ।

    गण्डकी प्रदेशको अंकगणित कस्तो छ ?

    प्रदेशमा साविक माओवादी केन्द्रबाट आएको १२ जना हो । एकजना साविक एमालेको उता जानुभो । १३ जना हुन्छ । सभामुख गणना हुने कुरै भएन । कांग्रेससँग १५ जना छन् । १२ जनाले १५ जना भएको कांग्रेसलाई मुख्यमन्त्री बुझाएर ती साथीहरू जानुहुन्छ भने मेरो भन्नु केही छैन ।

    मुख्यमन्त्री कांग्रेसलाई दिनुभन्दा पृथ्वी सुब्बालाई दिन्छौं नि भन्ने पनि छन् ! कांग्रेसका केही साथीहरू पनि मिले त संस्थापनसँग मिल्ने नि भन्ने पक्षमा हुनुहुन्छ ।

    राजमोले हामीले दिइराखेको समर्थन कायम छ भनेको छ । भोलि मुख्यमन्त्रीले सभा विघटन गर्‍यो भने त्यसबेला मात्रै हाम्रो समर्थन फिर्ता हुन्छ, नत्र सरकार चलुञ्जेल स्थिरताका लागि हाम्रो समर्थन जारी राख्छौं भनेकै छ । भनेपछि म त एकदम सुरक्षित नै छु नि !

  • शंकर पोखरेल र पृथ्वीसुब्बा गुरुङ ‘सेफ जोन’मा !

    शंकर पोखरेल र पृथ्वीसुब्बा गुरुङ ‘सेफ जोन’मा !

    काठमाडौं । प्रदेश १ र वागमती प्रदेशको सरकार ढाल्न अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गराइसकेको प्रचण्ड–माधव नेपाल नेतृत्वको नेकपाले अन्य प्रदेशका मुख्यमन्त्रीलाई भने तत्कालै नचलाउने भएको छ । सात प्रदेशमध्ये ६ वटामा नेकपाको सरकार छ भने तीमध्ये चार मुख्यमन्त्री प्रधानमन्त्री केपी ओली निकट छन् ।

    तत्कालिन एमालेले पाएका चार मुख्यमन्त्रीमध्ये प्रदेश १ का शेरधन राईले पार्टीका प्रदेश इन्चार्ज भीम आचार्य र वागमतीका डोरमणि पौडेलले पनि प्रदेश इन्चार्ज अष्टलक्ष्मी शाक्यलाई दलको नेतामा पराजित गरेर सरकारको नेतृत्व पाएका थिए ।

    गण्डकीका मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङ र लुम्बिनीका शंकर पोखरेल दलको नेतामा सर्वसम्मत भएका थिए । कर्णालीका महेन्द्रवहादुर शाही र सुदूरपश्चिमका त्रिलोचन भट्ट तत्कालीन माओवादीबाट मुख्यमन्त्री बनेका थिए । माधव नेपाल पक्षले पहिलेदेखिनै राई र पौडेलविरुद्ध सांसदहरुको हस्ताक्षर चलाइरहेको थियो ।

    प्रचण्ड-माधव नेपाल पक्षले संसदीय दलमा आफ्नो संख्या बहुमतमा रहेका कारण प्रदेश १ र वागमतीमा अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गरे पनि कांग्रेसको साथबिना सरकार ढाल्न सम्भव छैन । कांग्रेसले अहिलेनै नेकपाको कुन पक्षलाई सघाउने भनेर केन्द्रबाट रणनीति नबनाएको संघीय मामिला विभागका प्रमुख रमेश रिजालले बताए ।

    गण्डकी प्रदेशमा प्रचण्ड-माधव नेतृत्वको नेकपा एक्लैले मुख्यमन्त्रीविरुद्ध अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गर्न प्रदेशसभाको एक चौथाई सांसद संख्या पुग्दैन । ६० सदस्यीय गण्डकी प्रदेशसभामा तत्कालीन एमालेले २८ र माओवादीले जितेका १२ गरि नेकपाको एक्लै ५० सिट थियो ।

    तत्कालिन एमालेका २८ मध्ये २७ जना सांसद अहिले पनि केपी ओली पक्षमा छन् । प्रचण्ड-माधव नेपाल पक्षका १३ मध्ये सभामुख नेत्रराज अधिकारी बाहेक १२ जना सांसदले मात्र चाहेर पनि अविश्वास प्रस्ताव दर्ता गर्न सक्दैनन् । उनीहरुलाई नेपाली कांग्रेसको साथ चाहिन्छ ।

    प्रदेशसभामा ३ सांसद रहेको राष्ट्रिय जनमोर्चाले मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङलाई साथ दिनासाथ कांग्रेससँग मिलेर पनि प्रचण्ड–माधव पक्षले सरकार ढाल्न सक्दैन । त्यसैले अहिले अविश्वास प्रस्ताव ल्याउने तयारी नरहेको स्रोतले जनाएको छ । प्रदेशका गृहमन्त्री हरिवहादुर चुमान जो प्रचण्ड पक्षका हुन्,उनलेनै यहि सरकार निरन्तर रहने बताएका छन् ।

    लुम्बिनीमा पनि तत्काल अविश्वास प्रस्ताव ल्याउने तयारी नरहेको प्रचण्ड पक्षका नेता दधीराम न्यौपानेले बताएका छन् । प्रचण्ड–माधव पक्षले अविश्वास प्रस्ताव ल्याए भने मुख्यमन्त्री शंकर पोखरेललाई ४ जना सांसद अपुग हुन्छन् । अहिले पार्टी विभाजनसँगै कतिपय सांसदले गुट परिवर्तन गर्ने क्रम चलेकाले नेकपाकै सांसद तानेर बहुमतमा रहने प्रयास पोखरेल पक्षले गरेको छ ।

    ८७ सदस्यीय प्रदेशसभामा तत्कालिन एमालेले ४१ सिट जितेको थियो । यी ४१ जना सांसदमध्ये अहिले प्रचण्ड–माधव समूहमा मात्रै एक जना सांसद देखिएका छन् । बाँकी ४० जना सबै केपी ओली पक्षमा रहेको दावी पोखरेल पक्षको छ ।

    तत्कालीन माओवादीले २० सिट जितेको थियो । लुम्विनीमा पनि प्रदेशसभामा कांग्रेसका १९ सांसद छन् । जनता समाजवादी पार्टीका ६ र जनमोर्चाका एक सांसद छन् । जनमोर्चाले लुम्विनीमा पनि ओली पक्षलाई साथ दिने भएको छ ।

    माओवादीका मुख्यमन्त्री रहेका प्रदेशमा केपी ओली पक्षले भने अविश्वास प्रस्ताव नराख्ने भएको छ । पार्टी विभाजन नभएको र आफ्नो पक्षले प्रचण्डलाई अध्यक्ष कायमै राखेकाले अलग पार्टीको रुपमा त्यस्ता गतिबिधि नगरिने ओली पक्षका नेताहरुले बताएका छन् ।

    ओली पक्षले प्रदेश १ र वागमतीमा पनि कांग्रेसलाई साथमा लिएर सरकार जोगाउने प्रयास गरिरहेको छ ।