
काठमाडौं । विश्व रेस्लिङ मनोरञ्जन (डब्लुडब्लुई) को इतिहासमा जोन सिना एउटा यस्तो नाम हो जसले लाखौं फ्यानहरूलाई प्रेरित मात्र गरेन, बरु सम्पूर्ण उद्योगलाई नै नयाँ उचाइमा पुर्यायो।
डिसेम्बर १३, २०२५ मा वाशिङ्टन डीसीको क्यापिटल वन एरिनामा भएको ‘स्याटरडे नाइट्स मेन इभेन्ट’ मा गुन्थरसँगको अन्तिम म्याचमा ट्याप आउट गरेपछि उनले औपचारिक रूपमा रिङबाट सन्यास लिए। यो म्याचले उनको २४ वर्ष लामो करियरको पर्दा गिर्यो, र फ्यानहरूका लागि यो भावुक क्षण बन्यो। ‘यु क्यान्ट सी मी’ भन्ने क्याचफ्रेजका मालिक, १७ पटकको विश्व च्याम्पियन जोन सिनाले रिङलाई चुम्बन गरेर विदा लिँदा पूरै लकर रूम बाहिर निस्कियो र ‘थ्याङ्क यु सिना’ को नारा गुञ्जियो।
जोन फेलिक्स एन्थोनी सिना अप्रिल २३, १९७७ मा अमेरिकाको म्यासाचुसेट्समा जन्मिएका थिए। सुरुमा बडीबिल्डिङमा रुचि राख्ने उनी १९९९ मा व्यावसायिक रेस्लिङमा प्रवेश गरे। २००१ मा डब्ल्यूडब्ल्यूईसँग जोडिएपछि उनको करियरले उडान भर्न थाल्यो। २००२ मा मुख्य रोस्टरमा डेब्यू गर्दा उनले ‘रुथलेस एग्रेसन’ युगको प्रतिनिधित्व गरे। सुरुमा ‘डक्टर अफ थुगनोमिक्स’ को र्यापर इमेजमा प्रस्तुत भएका सिना ब्रास, बोल्ड र विवादास्पद थिए। तर २००५ मा जेबीएललाई हराएर पहिलो डब्ल्यूडब्ल्यूई च्याम्पियनसिप जितेपछि उनी कम्पनीको मुख्य अनुहार बने। त्यसपछि उनको ‘हसल, लोयल्टी, रेस्पेक्ट’को सकारात्मक इमेजले बच्चादेखि वयस्कसम्म सबैलाई आकर्षित गर्यो।
सिनाको करियरका सबैभन्दा रोचक पक्षहरू मध्ये एक उनको विभाजित फ्यान बेस थियो। २००७–२०१५ को समयमा उनको इन्ट्रान्समा बच्चाहरू चिच्याउँथे भने वयस्कहरू बुइङ गर्थे। यो ‘सिना विन्स लोल’ को ट्रेन्ड बन्यो, तर सिनाले कहिल्यै हार मानेनन्। उनी १७ पटक विश्व च्याम्पियन बने, जसमा १६ पटक डब्ल्यूडब्ल्यूई र १ पटक अन्य। उनले रिक फ्लेयरको रेकर्ड तोडे। एज, सिएम पंक, र्यान्डी ओर्टन, ब्रक लेस्नर र द रकजस्ता लेजेन्डहरूसँगका फ्युडहरू अजर अमर छन्। विशेष गरी २०११ मा सिएम पंकसँगको ‘मनी इन द बैंक’ म्याच र रकसँगको ‘वान्स इन अ लाइफटाइम’ म्याचहरू क्लासिक मानिन्छन्।
२०२४ को मनी इन द बैंकमा सिनाले २०२५ लाई आफ्नो अन्तिम वर्ष घोषणा गरेका थिए। यो रिटायरमेन्ट टुर अपेक्षित रूपमा भव्य हुनुपर्थ्यो, तर यो मिश्रित रह्यो। सुरुमा उनले २०० म्याचहरू गर्ने योजना बनाएका थिए, तर हलिउड करियर र इन्स्योरेन्सका कारण मात्र ३६ म्याचहरू भए।
२०२५ को रोयल रम्बलमा जे उसोले उनलाई एलिमिनेट गरे। त्यसपछि एलिमिनेसन चेम्बरमा शॉकिङ हिल टर्न गर्दा द रक र ट्राभिस स्कटसँग मिलेर कोडी रोड्सलाई आक्रमण गरे। रेसलमेनिया ४१ मा कोडीलाई हराएर १७ औं च्याम्पियनसिप जिते, जुन ऐतिहासिक क्षण बन्यो। तर हिल टर्न छोटो भयो र केही फ्यानहरूले यसलाई असफल माने। टुरका हाइलाइटहरूमा एजे स्टाइल्स, र्यान्डी ओर्टन, सिएम पंक, ब्रक लेस्नर, लोगन पल, डोमिनिक मिस्टेरियोजस्तासँगका म्याचहरू थिए। क्राउन ज्वेलमा कोडीसँगको म्याच उत्कृष्ट मानियो। तर ब्रक लेस्नरसँगको स्क्वास लस र केही म्याचहरूको क्रिटिसिजम पनि भयो। अन्तिम म्याचमा गुन्थरले ‘द लास्ट टाइम इज नाउ’ टुर्नामेन्ट जितेर सिनालाई चुनौती दिए। म्याचमा सिनाले बहादुरी देखाए, टेबलमा एटिट्युड एडजस्टमेन्ट हाने, तर गुन्थरको स्लीपर होल्डमा ट्याप आउट गरे। यो सिनाको करियरमा दुर्लभ हार थियो, जसले फ्यानहरूको मन तोड्यो तर गुन्थरलाई नयाँ उचाइ दियो।
सिनाको रेस्लिङ बाहिरको योगदान पनि उत्तिकै रोचक छ। उनी हलिउडका सफल अभिनेता हुन् – ‘पिसमेकरु, फास्ट एन्ड फ्युरियसु, ट्रेनरेकु जस्ता फिल्महरूमा। उनले मेक-अ-विश फाउन्डेसनमार्फत ६५० भन्दा बढी बच्चाहरूको इच्छा पूरा गरेका छन्, जसले गिनिज वर्ल्ड रेकर्ड बनाएको छ।
विवाहित जीवनमा पनि उनी श्रीमती शाय शरियतजादेहसँग खुसी छन्। सन्यासपछि उनी डब्ल्यूडब्ल्यूईको एम्बेसडर रहनेछन् र अभिनयमा फोकस गर्नेछन्। जोन सिनाको सन्यासले डब्ल्यूडब्ल्यूईको एउटा युगको अन्त्य गरेको छ। उनी ‘ग्रेटेस्ट अफ अल टाइम’ मात्र होइनन्, प्रेरणाको स्रोत हुन्। उनले भनेका छन्, ‘म बिर्सिनेछु, तर त्यो ठीक छ किनकि नयाँ स्टारहरू आउनेछन् ।’ फ्यानहरूका लागि यो दुखद छ, तर सिनाको लेगेसी सधैं जीवित रहनेछ। -एआईको सहयोगमा

Leave a Reply