केपी ओली, एमालेको विधान महाधिवेशन र प्रवासीका आकांक्षा

नेकपा एमालेको दोस्रो विधान महाधिवेशन भदौ २० देखि २२ गतेसम्म ललितपुरमा हुँदैछ । दशौं राष्ट्रिय महाधिवेशनका प्रतिनिधिबाट विधानलाई मजबुत बनाउने उद्देश्यसहित विधान अधिवेशन गर्दैछौँ ।

हामी प्रतिनिधि पार्टीको नीति र नेतृत्वमा स्पष्ट छौँ ।  एमाले पार्टीलाई बलियो बनाउन केपी शर्मा ओलीबाहेक कसैले पनि सकेनन् । २००६ सालमा स्थापना भएको नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी नै अहिलेको विशाल नेकपा एमाले बनेको हो । आज यो सबैभन्दा मजबुत कम्युनिष्ट पार्टी बनेको छ ।

देशी-विदेशीको इशारामा पार्टीलाई पार्टी फुटाउने र चोइटाउने क्रम पनि जारी रह्यो । आजसम्म आउँदा स्वार्थी समूहले यो पार्टीलाई तीन पटकसम्म फुटाए । माधव नेपाल १६ वर्षसम्म पार्टीको महासचिव हुँदा एमालेको लिङ्ग पहिचान भएको छैन भनेर विपक्षीले आलोचना गर्थे ।

कुनै अडानबिनाका माधव कहिले कांग्रेस ठिक भन्थे त कहिले राजालाई ठिक भन्थे । पछि माओवादी सत्तामा आएपछि माओवादी नै ठिक भन्ने पनि उनै थिए । एक प्रकारले अभिभावकविहीन थियो एमाले । यसले लामो समयसम्म कुशल अभिभावक पाउन सकेन ।

जसले आफूबाहेक अरुलाई नेता देखेको छैन, पार्टीभित्र वर्षौँदेखि जसले निरङ्कुशता लादेको छ, उसलाई एमालेको नेतृत्वमा को र कस्तो व्यक्ति आउने भन्नेमा चासो हुनु आफैँमा रहस्यमय विषय हो ।

नवौँ महाधिवेशन (२०७१ असार) मा जब केपी शर्मा ओलीको पार्टी अध्यक्षका रूपमा उदय भयो, तब एमालेको रुपरंग र राष्ट्रिय-अन्तर्राष्ट्रिय पहिचान बद्लियो । अझ भनौँ देशभित्र पनि अन्तर पार्टी बैठकमा केपी ओली नेताका रूपमा प्रस्तुत हुनुभयो । विभिन्न विषयमा लम्बेतान छलफल चले पनि निर्णय केपी ओलीले भनेका आधारमा हुन थाल्यो ।

आफ्नो कटु आलोचक माओवादीलाई समेत सहमतिमा ल्याएर ओलीले २०७२ जेठमा सर्वदलीय सहमति कायम गरेपछि संविधान जारी भएको कुरा कसैबाट लुकेको छैन । अघिल्लो संविधानसभाबाट संविधान बन्न सक्दैन भन्ने केपी ओलीले भनेको कुरा समयले पुष्टि गर्‍यो । उहाँको भनाइ थियो कि, गलत मान्छे संविधानसभामा हाबी छन्, त्यसैले संविधान बनाउनेमा उनीहरूको ध्यान छैन ।

केपी ओलीले पार्टीको मात्र हैन, सिङ्गो राष्ट्रिय राजनीतिको नेतृत्व गरेको उदाहरण हो यो । भारतले लगाएको नाकाबन्दीका विरुद्ध घुँडा नटेकेको, चीनतर्फको नाका खोलेकोजस्ता कारणले सार्क राष्ट्रमा उहाँको प्रभाव ह्वात्तै बढ्यो । यसले स्वदेशमा पनि एमाले, गैर एमाले सबैले केपी ओलीको भनाइका आधारमा आफ्ना धारणा बनाउन थाले ।

ओलीको यही क्रेजका कारण दशौं महाधिवेशनमा सर्वाधिक मत साथ अध्यक्षमा पुनः विजयी हुनुभयो । खासमा उहाँलाई दशौं महाधिवेशनमा सर्वसम्मत अध्यक्ष बनाउनुपर्ने हो । तर, भीम रावल र घनश्याम भुसाल प्रवृत्तिले त्यो सम्भव भएन । ती दुवै खलपात्र अहिले एमालेको बिर्सनलायकका पात्रको रूपमा चित्रित छन् ।

पार्टीभित्र भीम रावल र घनश्यामहरूको निरन्तर असहयोगका बाबजुद पनि २०७९ मा भएका तीन वटै निर्वाचनमा एमालेले शानदार विजयी हासिल गर्‍यो । २०-२५ सीटमा एमाले खुम्चिन्छ भन्ने माधव नेपालहरू एमालेको ७९ सीट आउँदा उनीहरू राष्ट्रिय पार्टी हुन नसकेर कहिले माओवादी त कहिले कांग्रेसको शरणमा पुगिरहेका थिए ।

साउनको पहिलो साता पार्टीको सचिवालय, पोलिटब्युरो र केन्द्रीय कमिटीले गरेको विधान संशोधनसम्बन्धी निर्णयलाई विवादित बनाउने र गिजोल्ने प्रयास भइरहेका छन् । पार्टीमा दुई कार्यकाल र ७० वर्षे उमेर हदको विषय उछाल्ने हर्कत जारी नै छ । सम्माननीय पूर्वराष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीलाई राजनीतिमा हेल्ने प्रयास अन्तरकुन्तरमा सकिएको छैन ।

तर, यी सबै प्रयास पानीका फोकासरह हुने कुरा पनि निश्चितै छ । एमालेले उहाँको सदस्यता नवीकरण नगर्ने, उहाँलाई सम्मानपूर्वक देशको अभिभावक बनाएर राख्ने निर्णय गरेको छ । यसर्थ विद्या भण्डारीज्यूका नामबाट आफ्नो स्वार्थको रोटी सेक्ने काम बन्द गर्नु उचित हुन्छ ।

शायद, यसै वर्ष एमालेको ११ औँ महाधिवेशन हुँदैछ । यस महाधिवेशनमा राष्ट्र र पार्टीको आवश्यकताको रूपमा कमरेड केपी ओली फेरि अध्यक्ष निर्वाचित हुनुहुनेछ । यस महाधिवेशनमा उहाँलाई सर्वसम्मत अध्यक्ष बनाएर नयाँ इतिहासको रचना गर्नु हामी सबैको दायित्व हो । ओलीको  नेतृत्वमा ‘सुखी नेपाली, समृद्ध नेपाल’ को मान्यतालाई सार्थकता दिनुपर्ने छ ।

प्रवासमा रहेका युवालाई  आकर्षक रोजगारीसहित स्वदेश फर्काउने अभियान र मेगा प्रोजेक्ट देश बनाउने एउटा सङ्कल्प लिएर अगाडि बढ्नुभएको सम्माननीय प्रधानमन्त्री तथा नेकपा एमालेका पार्टी अध्यक्ष केपी ओलीलाई सबै प्रतिनिधिले सहयोग गर्नु जरुरी छ ।

विधान महाधिवेशनमा अनावश्यक लफडा नगरौँ र राष्ट्रिय महाधिवेशनमा केपी शर्मा ओलीको नेतृत्वलाई पुनर्स्थापित गराएर मिसन ०८४ सफल पारौँ ।

यसका लागि हामी सबै प्रतिनिधि र नेकपा एमालेलाई माया गर्ने व्यक्ति एकजुट भएर पार्टीलाई बलियो बनाऔँ र मजबुत बनाएर ११ औँ महाधिवेशनबाट एमाले मिसन ०८४ मा निर्णायक शक्ति बनाउनका लागि गुट र फुटको काम बिर्सिनुपर्छ । सङ्कल्प गरेर एमालेलाई बलियो शक्ति बनाउनुको विकल्प छैन ।

पूर्वराष्ट्रपतिज्यूले पनि मिसन ०८४ का लागि भाग होइन पार्टीलाई निर्णायक शक्ति बनाउनका लागि ७७ जिल्ला घुम्नु जरुरी छ । अध्यक्ष ओली र मिसन ०८४ का विषयमा प्रवासमा रहेका लाखौँ नेपालीको ठूलो चासो छ । उहाँको भिजनलाई कार्यान्वयन गर्न सक्ने हो भने घरपरिवार छोडेर विदेशिनुपर्ने दिन अन्त्य हुने थियो कि भन्ने सबैको अपेक्षा छ ।

त्यो अपेक्षा पूरा हुनका लागि सबैभन्दा पहिले पार्टीको नेतृत्व बलियो बनाउनुपर्दछ । त्यसपछि निर्वाचनमा पार्टीलाई बहुमत दिनुपर्दछ । आफ्नो पार्टीको एकल बहुमतवाला सरकार बनेपछि अरू सम्भावनाको खोजी हुनेछ । यस कामका लागि प्रवासमा रहेका नेपालीले चटके कुरामा भुल्नु हुँदैन । वास्तविकता र देशको अवस्थालाई मध्यनजर गरेर कार्य योजना बनाउनुपर्दछ ।

प्रवासी नेपाली मञ्च अन्तर्राष्ट्रिय कमिटीले छरिएका नेपालीलाई एकमुष्ट बनाएर ‘जहाँ नेपाली त्यहीँ प्रवासी नेपाली मञ्च’ भन्ने नाराका साथ हामी अगाडि बढेका छौँ । तपाईँ हामी सबैले सहयोग गरौँ र ९० लाख युवालाई पनि हामीले यो नाराका साथ अगाडि बढाएर देश समृद्ध बनाउनका लागि विदेशमा बसेका, ज्ञान र सीप सिकेका नेपालीलाई फर्काउनका लागि पनि नेकपा एमाले निर्णायक शक्ति हुनु जरुरी छ ।

स्टण्टबाजी गर्ने होइन, काम, नीति र नेतृत्वमा बसेर हरेका कुराको समाधान खोज्नुपर्छ । ७६ वर्षको इतिहासमा  नीति र नेतृत्वमै यो पार्टीलाई बलियो बनाउनुपर्छ । म प्रवासबाट सम्पूर्ण प्रवासी नेपाली साथीभाइ, दाजुभाइ, दिदीबहिनीलाई आह्वान गर्न चाहन्छु कि, निर्णायक शक्ति नेकपा एमालेलाई बनाउनुपर्छ  ।

विगतमा पार्टी नेतृत्वमा रहेका नेतामध्ये मदन र मनमोहन पार्टी बनाउन लाग्नुभयो । तर, माधव र झलनाथ पार्टी सक्नतिर लाग्नुभयो । यो कुरा इतिहासले समेत पुष्टि गरेको छ । पार्टी सिध्याउन खोज्नेहरूलाई नै पाखा लगाएर पार्टीको रक्षका लागि केपी ओली उभिएकै कारण आज हामी एमाले भएका छौँ । नेतृत्व हस्तान्तरणको विषय पार्टीमा सानो स्वर, माओवादीबाट ठूलो स्वरमा उठाइएको छ ।

एमालेको इतिहासमा माधव नेपाल नै हो, जसले सबभन्दा लामो समय पार्टीको नेतृत्व गरे । उनको नेतृत्व कालमा पहिलो पटक पार्टी विभाजित भयो । २०७८ सालमा पार्टीको नेतृत्व नपाउँदा उनले आफैँ पार्टी फुटाए । यसले भन्छ, माधव चरम अवसरवादी, फुट परस्त र आन्दोलनका विसर्जनकारी तत्त्व हुन् ।

अर्कातिर, प्रचण्डले एमाले नेतृत्व हस्तान्तरणको कुरा गर्नु आफैँमा हास्यास्पद हो । जसले आफूबाहेक अरुलाई नेता देखेको छैन, पार्टीभित्र वर्षौँदेखि जसले निरङ्कुशता लादेको छ, उसलाई एमालेको नेतृत्वमा को र कस्तो व्यक्ति आउने भन्नेमा चासो हुनु आफैँमा रहस्यमय विषय हो । कुनै बेला ३० लाख मतको हिस्सेदार माओवादी अहिले १३ लाख मतमा सीमित भएको छ ।

आजसम्म आउँदा स्वार्थी समूहले यो पार्टीलाई तीन पटकसम्म फुटाए । माधव नेपाल १६ वर्षसम्म पार्टीको महासचिव हुँदा एमालेको लिङ्ग पहिचान भएको छैन भनेर विपक्षीले आलोचना गर्थे ।

यो अवस्थाबाट गुज्रिरहेको माओवादीबाट देश र कम्युनिष्ट आन्दोलनले निकास पाउने कुरा कल्पनाबाहिरको हो । त्यसैले कम्युनिष्ट आन्दोलनको मूलधारको रूपमा रहेको एमाले र यसको नेतृत्वमा केपी ओलीलाई स्थापित गर्ने कुरा एमालेको हितमा मात्र होइन, समग्र देशकै हितमा छ ।

त्यसैले यस विषयलाई मनन गरौँ । विधान महाधिवेशनमा अनावश्यक लफडा नगरौँ र राष्ट्रिय महाधिवेशनमा केपी शर्मा ओलीको नेतृत्वलाई पुनर्स्थापित गराएर मिसन ०८४ सफल पारौँ ।

(लेखक प्रवासी नेपाली मञ्चका उपसचिव तथा प्रचार विभाग प्रमुख हुन् ।)