संघीय निजामती सेवा विधेयकः आरक्षण सुविधादेखि करार कर्मचारी स्थायीकरणसम्मका संशोधन

काठमाडौं । प्रतिनिधि सभाबाट सर्वसम्मत पारित भएको संघीय निजामती सेवा विधेयक राष्ट्रिय सभामा विचाराधीन छ । तर विधेयकमाथि १६ जना सांसदले १९३ वटा संशोधन दर्ता गराएका छन् ।

दर्ता संशोधन प्रस्तावलाई हेर्दा सांसदको प्राथमिकता विभिन्न खालका छन्, कसैलाई विधेयक तत्काल लागू गर्ने व्यवस्थामै समस्या देखिएको छ भने कसैलाई कर्मचारी पदपूर्ति, आरक्षण नीति, करारलाई स्थायी बनाउने जस्ता विषय प्राथमिक लागेका छन् । विधेयकले कर्मचारी व्यवस्थापनमा ल्याउने प्रभावले आरक्षण सुविधा पाउने समूहदेखि नयाँ पुस्ताका उम्मेदवारसम्म सबैलाई छोएको छ ।

प्रतिनिधि सभाबाट पारित विधेयक प्रमाणीकरणपछि वा राजपत्रमा प्रकाशित भएपछि तत्काल लागू हुने व्यवस्था राखेको थियो । तर राष्ट्रिय सभाका सांसदले प्रमाणीकरण भएको वा राजपत्रमा प्रकाशित भएको कम्तिमा एक महिनापछि मात्रै लागू गनुपर्ने सांसद सुरेश आलेमगर, डा.बेदुराम भुसाल र डा. अञ्जान शाक्यले संशोधन दर्ता गराएका छन् । उनीहरूले विधेयक प्रमाणीकरण भएको वा राजपत्रमा प्रकाशित भएको मितिबाट ३० दिनपछि मात्र लागू गर्ने प्रावधान राख्नुपर्नेमा जोड दिएका छन् ।

‘निजामती कर्मचारी’ को परिभाषामा विवाद

निजामती कर्मचारीको परिभाषामा संसद, स्वास्थ्य, प्रदेश र स्थानीय तहका कर्मचारी पनि राख्नुपर्ने सांसद कमलादेवी पन्तको संशोधन छ । डा.भुसालले भने समायोजन भएर गएका कर्मचारीलाई पनि यो विधेयकले सम्बोधन गर्नुपर्ने संशोधन दर्ता गराएका छन् । यसले विधेयक संघीय तहमा मात्र सीमित हुने कि स्थानीय तहसम्म फैलिने भन्ने बहस बनाइदिएको छ ।

प्रतिनिधि सभाबाट पारित ११ सेवाबाट १४ पुर्याउनुपर्ने

प्रतिनिधि सभाले सरकारले प्रस्ताव गरेको ११ वटा सेवा जस्ताको त्यस्तै पारित गरेको थियो । तर राष्ट्रिय सभाका सांसदले थप ३ सेवा—स्वास्थ्य सेवा, संघीय संसद सेवा र पशु स्वास्थ्य सेवा-समेत थप्नुपर्ने संशोधन दर्ता गराएका छन् । डा. शाक्यले अझै एक कदम अघि बढेर शिक्षा सेवा पनि थप्नुपर्ने भन्दै ९ वटा विशिष्टीकृत सेवा प्रस्ताव गरेकी छन् ।

सहसचिवमा खुला प्रतिस्पर्धा

प्रतिनिधि सभाले सहसचिव पदलाई पूर्ण बढुवाबाट पूर्ति गर्ने प्रावधान पारित गरेको थियो । तर राष्ट्रिय सभाका सांसद कम्तीमा १० प्रतिशत खुला प्रतिस्पर्धा राख्नैपर्ने पक्षमा देखिएका छन् । यसमा जयन्तीदेवी राई, भुवनबहादुर सुनार, पदमबहादुर परियार लगायतका सांसद एकमत छन् ।

आरक्षण प्रतिशत र सुविधाः संसदमा ठूलो विभाजन

आरक्षण विषय संसदको अर्को ठूलो बहसको बिषय बनेको छ । सांसद बिष्णुबहादुर विश्वकर्माले आरक्षण दरलाई ४९ प्रतिशतबाट बढाएर ६० प्रतिशत बनाउन संशोधन दर्ता गराएका छन् ।

उनले खस आर्यलाई २७ प्रतिशतबाट घटाएर २२ प्रतिशत पुर्याउने, दलितलाई १२ प्रतिशतबाट १५ प्रतिशत पुर्याउने, मुस्लिम, पिछडिएको क्षेत्र र अपांगता भएका व्यक्तिको हिस्सा ५ प्रतिशत पुर्याउने संशोधन दर्ता गराएका छ्न ।

अर्को विवाद आरक्षण सुविधा लिने पटकमा देखिएको छ । प्रतिनिधि सभाले राजपत्रांकित र राजपत्र अनंकितमा एक व्यक्तिले सेवा अवधिभर एक पटक मात्र आरक्षण सुविधा लिन पाउने व्यवस्था गरेको थियो ।

तर सांसद मृगेन्द्रकुमारसिंह यादवले आरक्षण कम्तिमा दुई पटक दिनुपर्ने संशोधन दर्ता गराएका छन् । आरक्षण सुविधा सुरेश आलेमगर, पदमबहादुर परियार र भुवनबहादुर सुनारले पनि आरक्षण लिने पटक तोक्ने प्रावधान हटाउनुपर्ने संशोधन दर्ता गराएका छन् ।

करार र अस्थायीलाई स्थायी बनाउने प्रस्ताव

अर्को धेरै संशोधन लामो समयदेखि करार, अस्थायी र ज्यालादारी सेवामा कार्यरत कर्मचारीलाई स्थायी बनाउनेसँग सम्बन्धित छ । सांसद डा.भुसाल, आलेमगर र पन्तले एक पटकका लागि उमेर सीमा नलाग्ने गरी आन्तरिक प्रतिस्पर्धा गरेर स्थायी गर्नुपर्ने संशोधन दर्ता गराएका छन् ।

प्रदेश र स्थानीय तहका पद संरचना

प्रदेश निजामती सेवामा अधिकृत बाह्रौँ तहसम्मको पद सिर्जना गर्नुपर्ने संशोधन दर्ता भएको छ भने महानगर र उपमहानगरमा बाह्रौँ तह, गाउँपालिकामा नवौँ तहका कर्मचारी खटाउने संशोधन दर्ता भएको छ ।

यसका साथै संघीय ट्रेड यूनियनलाई प्रदेश र स्थानीय तहमा पनि क्रियाशील हुन दिने व्यवस्था गर्नुपर्ने प्रस्ताव पनि आएको छ ।

अन्य संशोधनः पढाउने अनुमति र कुलिङ पिरियड

राष्ट्रिय सभाका सांसदले कर्मचारीलाई कार्यालय समय बाहेक पूर्वस्वीकृति लिएर पढाउन दिने व्यवस्था गर्न संशोधन दर्ता गराएका छन् । सांसद गोपाल भट्टराई लगायतका सांसदको यसमा संशोधन छ ।

माओवादी सांसदले कुलिङ पिरियड २ वर्षबाट बढाएर ३ वर्ष बनाउनुपर्ने माग गरेका छन् भने अतिरिक्त सचिवको सेवा अवधि ५ देखि ६ वर्ष तोक्नुपर्ने प्रावधान राख्न संशोधन दर्ता गरिएको छ ।

राष्ट्रिय सभामा अब के हुन्छ ?

१९३ वटा संशोधन प्रस्ताव दर्ता भएपछि विधेयक दफाबार छलफलका लागि राष्ट्रिय सभाले संसदीय समितिमा पठाइसकेको छ । समितिले अब संशोधनकर्तासँग छलफल गर्नेछ । संशोधनकर्तासँग छलफल गरिसकेपछि मात्रै समितिले विधेयकमाथी दफाबार छलफल सुरु गर्नेछ ।

Comments

3 responses to “संघीय निजामती सेवा विधेयकः आरक्षण सुविधादेखि करार कर्मचारी स्थायीकरणसम्मका संशोधन”

  1. harihar Avatar
    harihar

    सर्वप्रथम नेताहरूको अगुवाईमा निजामती ऐन आउन लागेकोमा खुशी व्यक्त गर्दछु । कांग्रेस एमाले जस्ता ठूला दलले नेतृत्व गरेको सरकारले स्थायी सरकारका रूपमा रहेका कर्मचारी वर्गलाई व्यवस्थित गर्ने यस ऐनले कर्मचारीका समस्या र गुनासोलाई तत्काल प्रतिक्रिया दिने र प्रक्रियागत ढिलाइ हटाउने संयन्त्र बनाओस भन्ने चाहान्छु । यस सिलिसलामा निजामती प्रशासनमा भएका निम्न समस्या र विसंगतिलाई निराकरणका लागि बनिरहेको ऐनबाट हल हुने आशासहित यहाँ उठाउने जमर्को गरेको छु :

    १. अपनत्व र सम्मान: संघ, प्रदेश र स्थानीय तहका सबै कर्मचारीको अभिभावकका रूपमा यस ऐनले नेतृत्व लिओस् भन्ने चाहना छ । अहिले यो ऐन खालि संघका कर्मचारी त्यो पनि प्रशासन सेवाभित्रका सामान्य प्रशासन समूहका कर्मचारीको अभिभावक मात्र भएको अनुभूति भएको छ । सबै सेवाका पदमा सरुवा, बढुवा र वृत्तिविकासका समान सम्भावना छैन । खास गरी सिनियरलाई जुनियरका मातहतमा नराखिने कुरालाई आत्मासात गरिएको छैन । अझै पनि ऐनमा यस मान्यतालाई उलङ्घन गरी प्रशासन सेवाकै दादागिरी हुने व्यवस्था गरिरहेको भान पाइन्छ । पहिले विषयगत अड्डाहरुमा कार्यालय प्रमुख भएका प्रशासनबाहेकका सेवाका कर्मचारीलाई बाटो बन्द गरी कहिल्यै नेतृत्व लिन नपाउने गरी व्यवस्था गरिएको छ । अब स्थानीय तहको सरकारी सेवामा प्रवेश गर्ने कर्मचारी कहिल्यै कार्यालय प्रमुख हुन नपाइने गरी प्रशासन सेवाको एकलौटी ज्यादतीपूर्ण व्यवहार नै यस ऐनको मनशाय रहेको छ । यस सम्बन्धमा मानीयज्यूहरूलाई थाहा छ त ? यस विसंगतिको कहिले अन्त हुन्छ ?

    २. सुविधा र सहुलियत : अहिले तलब र ग्रेड तोक्दा निश्चित सेवा र पदका कर्मचारीलाई ग्रेडसङ्ख्याको सीमा तोकिएको छ । नियममा प्रत्येक वर्ष पाइने एक ग्रेड पाइने भनिए पनि ६/७ वर्षमा त्यो रोकिने गराइएको छ । अहिले कुनै सेवाको एउटा कर्मचारी एउटै पदमा २० वर्ष सम्म पनि बढुवा हुन नसक्ने अवस्था छ । त्यसैले बढुवा नभएसम्म प्रत्येक वर्ष पाइने एक ग्रेड प्राप्त हुने बनाइनुपर्छ । यसलाई कुनै सीमामा राख्न हुदैन।

    ३. जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क : अहिले पनि कर्मचारीलाई सरुवा र बढुवामा जेष्ठता र दुर्गमता अनुसार काम गरे अनुसारको अङ्कलाई अर्थहीन बनाइएको छ । कुनै वर्ष अवधि पछि यो जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क नपाइने गराइएको छ । कुनै पदमा १० वर्षमा दुर्गम अङ्क राजधानी बसे पनि पुरा हुने र १२ वर्षको सेवा अवधिमा सबै अङ्क पाउने बनाइएको छ । जसले गर्दा १३ देखि २०/२५ वर्षको सेवा अवधि हुने सबै कर्मचारीको जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क बराबर हुन्छ । यसरी अनुभव र दुर्गमको अङ्कलाई छेडखानी गरिएको छ । यसले दुर्गममा गएर काम गर्ने र दीर्घ सेवावधि भएका कर्मचारीको मान मर्दन भएको छ । त्यसैले जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क कायम गर्दा २०/२५ वर्षमा पुरा हुने गरी अङ्क राख्नुपर्छ ताकि वढी वर्ष सेवा अवधि हुने कर्मचारीलाई मर्का नपरोस् । यो अङ्क यसलाई बढुवा नभएसम्म प्राप्त हुने बनाइनुपर्छ । अहिले पनि ब्यूरोक्रेसीको मर्म विपरीत र पदसोपानको बर्खिलाप काम भइरहेको छ । कुनै सेवाबाहेक अरु सेवाका कर्मचारी कारिन्दा मात्र हुने, कहिल्यै स्थानीय तहको नेतृत्व गर्न नपाउने अवस्था छ । यस काइदालाई लोकतान्त्रिक भन्न मिल्ला र ? कुनै अमूक सेवाको कर्मचारी कनिष्ठ भए पनि हाकिम ठान्नै पर्ने हो त ! यस्तो दमनकारी नीति लाद्ने र ज्येष्ठ कर्मचारी हुँदाहुदै उनीहरुको मानमर्दन गर्ने गरी कनिष्ठ कर्मचारीका मातहतमा राख्ने प्रथा बन्द गर्नुपर्छ । २२५ स्थानीय तहमा सिनियर कर्मचारी हुदाहुँदै जुनियर कर्मचारीलाई प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत बनाइएको छ । अझै पनि १० वर्षको ध्वास दिएर यही प्रथालाई कायम हुने फर्मान जारी गरिएको छ ।

    ४. पदसङ्ख्या र कार्यविवरण : ओ एन्ड एम का नाममा कुनै अमुक सेवामा जथाभावी कर्मचारीको पद सिर्जना गरिएको छ त कुनै सेवा पद घटाएर सेवालाई नै सर्वनाश पारिएको छ । यसरी कुनै सेवामा छिटो बढुवा हुने र कुनै सेवामा बढुवा नै नहुने अवस्था छ । यसलाई मिलाइनु पर्छ भन्ने माननीय हुनुहुन्छ त ? त्यसैगरी हरेक सेवाका हरेक पदको कार्यविवरण स्पष्ट बनाइनुपर्छ । जथाभावी कर्मचारीको पद सिर्जना गरेर कुनै सेवामा छिटो बढुवा हुने गरी बनाइएको प्रपञ्च तत्काल खारेज गर्नुपर्छ । अझै पनि न्याय सेवाबाट न्यायाधीस बनाउने, परराष्ट्र सेवाबाट राजदुत बनाउने जस्ता प्रपञ्च गरी अमूक सेवालाई विशेष संरक्षण र अर्को सेवालाई पक्षपात र हेपाइ कायम छ ।

    ५. बढुवाको उपाहास : अहिले संघमा रहेका अधिकृतदेखि मुख्य सचिवसम्मको स्वत: बढुवा हुने मेसो सिर्जना गरिएको छ । विगतमा स्थानीय तहमा जान इन्सेन्टिभ दिएको कुरालाई खुसुक्क तहगत प्रणाली छिराएर त्यो इन्सेन्टिभलाई धुलिसात पार्ने परिपत्र्च के माननीयहरूलाई थाहा छ ? अहिले प्रदेश र स्थानीय तहका कर्मचारी १५ वर्षभन्दा बढी एउटै पदमा रही अवकाश पछि विशेष बढुवा हुँदा तलब र सेवासुविधा घट्ने बनाइएको छ । यसले बढुवाको उपहास मात्र भएको छैन सोको असर निजको पेन्सनमा समेत पर्ने देखिएको छ । यो भन्दा हास्यास्पद के होला । यसको सम्बोधन होस् भन्ने कोही मानीय हुनुहुन्छ त ? यस ऐनका कुनै प्रावधान पनि आठौ र दशौ तहको बढुवा सम्बन्ध
    मा कतै बोलिएको छैन । तल सातौ तह सम्मको कुरा छ माथि बाह्रो देखि माथिको कुरा छ । ५ वर्षमा स्तर वृद्धि भनिएको छ तर योग्यता र सेवा अवधि भएका आठौ र दशौ तहको वृत्ति विकासबारे शून्यता रहनु अचम्म होइन ? के यो माननीयज्यूहरूलाई थाहा छ ?
    निजामती सेवामा यस्ता थुप्रै विसंगति छन् । यी नमूना मात्र हुन् । यहाँबाट यी समस्याका बारेमा ध्यानपूर्वक ग्रहण हुने अपेक्षा गर्दछु ।

  2. Babu Ram Gautam Avatar
    Babu Ram Gautam

    सर्वप्रथम नेताहरूको अगुवाईमा निजामती ऐन आउन लागेकोमा खुशी व्यक्त गर्दछु । कांग्रेस एमाले जस्ता ठूला दलले नेतृत्व गरेको सरकारले स्थायी सरकारका रूपमा रहेका कर्मचारी वर्गलाई व्यवस्थित गर्ने यस ऐनले कर्मचारीका समस्या र गुनासोलाई तत्काल प्रतिक्रिया दिने र प्रक्रियागत ढिलाइ हटाउने संयन्त्र बनाओस भन्ने चाहान्छु । यस सिलिसलामा निजामती प्रशासनमा भएका निम्न समस्या र विसंगतिलाई निराकरणका लागि बनिरहेको ऐनबाट हल हुने आशासहित यहाँ उठाउने जमर्को गरेको छु :

    १. अपनत्व र सम्मान: संघ, प्रदेश र स्थानीय तहका सबै कर्मचारीको अभिभावकका रूपमा यस ऐनले नेतृत्व लिओस् भन्ने चाहना छ । अहिले यो ऐन खालि संघका कर्मचारी त्यो पनि प्रशासन सेवाभित्रका सामान्य प्रशासन समूहका कर्मचारीको अभिभावक मात्र भएको अनुभूति भएको छ । सबै सेवाका पदमा सरुवा, बढुवा र वृत्तिविकासका समान सम्भावना छैन । खास गरी सिनियरलाई जुनियरका मातहतमा नराखिने कुरालाई आत्मासात गरिएको छैन । अझै पनि ऐनमा यस मान्यतालाई उलङ्घन गरी प्रशासन सेवाकै दादागिरी हुने व्यवस्था गरिरहेको भान पाइन्छ । पहिले विषयगत अड्डाहरुमा कार्यालय प्रमुख भएका प्रशासनबाहेकका सेवाका कर्मचारीलाई बाटो बन्द गरी कहिल्यै नेतृत्व लिन नपाउने गरी व्यवस्था गरिएको छ । अब स्थानीय तहको सरकारी सेवामा प्रवेश गर्ने कर्मचारी कहिल्यै कार्यालय प्रमुख हुन नपाइने गरी प्रशासन सेवाको एकलौटी ज्यादतीपूर्ण व्यवहार नै यस ऐनको मनशाय रहेको छ । यस सम्बन्धमा मानीयज्यूहरूलाई थाहा छ त ? यस विसंगतिको कहिले अन्त हुन्छ ?

    २. सुविधा र सहुलियत : अहिले तलब र ग्रेड तोक्दा निश्चित सेवा र पदका कर्मचारीलाई ग्रेडसङ्ख्याको सीमा तोकिएको छ । नियममा प्रत्येक वर्ष पाइने एक ग्रेड पाइने भनिए पनि ६/७ वर्षमा त्यो रोकिने गराइएको छ । अहिले कुनै सेवाको एउटा कर्मचारी एउटै पदमा २० वर्ष सम्म पनि बढुवा हुन नसक्ने अवस्था छ । त्यसैले बढुवा नभएसम्म प्रत्येक वर्ष पाइने एक ग्रेड प्राप्त हुने बनाइनुपर्छ । यसलाई कुनै सीमामा राख्न हुदैन।

    ३. जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क : अहिले पनि कर्मचारीलाई सरुवा र बढुवामा जेष्ठता र दुर्गमता अनुसार काम गरे अनुसारको अङ्कलाई अर्थहीन बनाइएको छ । कुनै वर्ष अवधि पछि यो जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क नपाइने गराइएको छ । कुनै पदमा १० वर्षमा दुर्गम अङ्क राजधानी बसे पनि पुरा हुने र १२ वर्षको सेवा अवधिमा सबै अङ्क पाउने बनाइएको छ । जसले गर्दा १३ देखि २०/२५ वर्षको सेवा अवधि हुने सबै कर्मचारीको जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क बराबर हुन्छ । यसरी अनुभव र दुर्गमको अङ्कलाई छेडखानी गरिएको छ । यसले दुर्गममा गएर काम गर्ने र दीर्घ सेवावधि भएका कर्मचारीको मान मर्दन भएको छ । त्यसैले जेष्ठता र दुर्गमता अङ्क कायम गर्दा २०/२५ वर्षमा पुरा हुने गरी अङ्क राख्नुपर्छ ताकि वढी वर्ष सेवा अवधि हुने कर्मचारीलाई मर्का नपरोस् । यो अङ्क यसलाई बढुवा नभएसम्म प्राप्त हुने बनाइनुपर्छ । अहिले पनि ब्यूरोक्रेसीको मर्म विपरीत र पदसोपानको बर्खिलाप काम भइरहेको छ । कुनै सेवाबाहेक अरु सेवाका कर्मचारी कारिन्दा मात्र हुने, कहिल्यै स्थानीय तहको नेतृत्व गर्न नपाउने अवस्था छ । यस काइदालाई लोकतान्त्रिक भन्न मिल्ला र ? कुनै अमूक सेवाको कर्मचारी कनिष्ठ भए पनि हाकिम ठान्नै पर्ने हो त ! यस्तो दमनकारी नीति लाद्ने र ज्येष्ठ कर्मचारी हुँदाहुदै उनीहरुको मानमर्दन गर्ने गरी कनिष्ठ कर्मचारीका मातहतमा राख्ने प्रथा बन्द गर्नुपर्छ । २२५ स्थानीय तहमा सिनियर कर्मचारी हुदाहुँदै जुनियर कर्मचारीलाई प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत बनाइएको छ । अझै पनि १० वर्षको ध्वास दिएर यही प्रथालाई कायम हुने फर्मान जारी गरिएको छ ।

    ४. पदसङ्ख्या र कार्यविवरण : ओ एन्ड एम का नाममा कुनै अमुक सेवामा जथाभावी कर्मचारीको पद सिर्जना गरिएको छ त कुनै सेवा पद घटाएर सेवालाई नै सर्वनाश पारिएको छ । यसरी कुनै सेवामा छिटो बढुवा हुने र कुनै सेवामा बढुवा नै नहुने अवस्था छ । यसलाई मिलाइनु पर्छ भन्ने माननीय हुनुहुन्छ त ? त्यसैगरी हरेक सेवाका हरेक पदको कार्यविवरण स्पष्ट बनाइनुपर्छ । जथाभावी कर्मचारीको पद सिर्जना गरेर कुनै सेवामा छिटो बढुवा हुने गरी बनाइएको प्रपञ्च तत्काल खारेज गर्नुपर्छ । अझै पनि न्याय सेवाबाट न्यायाधीस बनाउने, परराष्ट्र सेवाबाट राजदुत बनाउने जस्ता प्रपञ्च गरी अमूक सेवालाई विशेष संरक्षण र अर्को सेवालाई पक्षपात र हेपाइ कायम छ ।

    ५. बढुवाको उपाहास : अहिले संघमा रहेका अधिकृतदेखि मुख्य सचिवसम्मको स्वत: बढुवा हुने मेसो सिर्जना गरिएको छ । विगतमा स्थानीय तहमा जान इन्सेन्टिभ दिएको कुरालाई खुसुक्क तहगत प्रणाली छिराएर त्यो इन्सेन्टिभलाई धुलिसात पार्ने परिपत्र्च के माननीयहरूलाई थाहा छ ? अहिले प्रदेश र स्थानीय तहका कर्मचारी १५ वर्षभन्दा बढी एउटै पदमा रही अवकाश पछि विशेष बढुवा हुँदा तलब र सेवासुविधा घट्ने बनाइएको छ । यसले बढुवाको उपहास मात्र भएको छैन सोको असर निजको पेन्सनमा समेत पर्ने देखिएको छ । यो भन्दा हास्यास्पद के होला । यसको सम्बोधन होस् भन्ने कोही मानीय हुनुहुन्छ त ? यस ऐनका कुनै प्रावधान पनि आठौ र दशौ तहको बढुवा सम्बन्ध
    मा कतै बोलिएको छैन । तल सातौ तह सम्मको कुरा छ माथि बाह्रो देखि माथिको कुरा छ । ५ वर्षमा स्तर वृद्धि भनिएको छ तर योग्यता र सेवा अवधि भएका आठौ र दशौ तहको वृत्ति विकासबारे शून्यता रहनु अचम्म होइन ? के यो माननीयज्यूहरूलाई थाहा छ ?
    निजामती सेवामा यस्ता थुप्रै विसंगति छन् । यी नमूना मात्र हुन् । यहाँबाट यी समस्याका बारेमा ध्यानपूर्वक ग्रहण हुने अपेक्षा गर्दछु ।

  3. ksp pyl Avatar
    ksp pyl

    राष्ट्रिय सभाका साँसदहरू विधेयक देखाएर सरोकारवालाहरूसँग मिलेर दाम कमाउनतिर त लागेका छैनन ? शंका उत्पन्न हुदैछ है । ढिलाई हुँदा पनि अनेक बखेडा झिकेको भनेको आफ्ना रोटी सेकाउन हो ।

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *