Tag: ओटीटी

  • विश्वकपकाे प्रत्यक्ष प्रशारण टेलिकमकाे ओटीटीबाट गर्न २४ करोडकाे चलखेल, विराेधमा कर्मचारी

    विश्वकपकाे प्रत्यक्ष प्रशारण टेलिकमकाे ओटीटीबाट गर्न २४ करोडकाे चलखेल, विराेधमा कर्मचारी

    काठमाडौं । नेपाल टेलिकमले २४ करोड खर्चेर फिफा विश्वकपको प्रशारण अधिकार मिडिया हवसँग लिन लागेको खुलासा भएकाे छ । टेलिकमकाे बाेर्ड बैठकले यसका लागि सहमती दिएपछि कर्मचारीले विराेध जनाएका छन् ।

    प्रमुख ४ वटा कर्मचारी संगठनका महासचिव तथा उपमहासचिवले संयुक्त विज्ञप्ती जारी गर्दै आगामी २०७९ मंसिर ४ गतेदेखि कतारमा सञ्चालन हुन लागेको फिफा वल्र्डकपका ६४ वटै खेलको प्रशारण नेपाल टेलिकमको मोबाइल तथा एनटीटिभीमा ओटीटीमार्फत गर्नका लागि अधिकार लिन लागेको आपत्ति जनाएका हुन् ।

    भदौ २४ गते बसेको सञ्चालक समितिको बैठकले यसका लागि सैद्धान्तिक सहमति दिएको सूचना आएकाे उनीहरूकाे विज्ञप्तिमा उल्लेख छ । त्यससम्बन्धी केही प्रश्न र जिज्ञासा उत्पन्न भएका र त्यसको स्पष्ट निराकरणका आधार प्राप्त न नसकेको भन्दै उनीहरुले आफुहरुको ध्यानाकर्षण भएको जनाएका हुन् ।

    करीव २४ करोडको व्यापारिक योजनाको लागत संरक्षण र त्यसको रेट अफ रिटर्नको स्पष्ट आधार एवं आइटी क्षेत्रको सेवाको प्राेक्सी सर्भरमार्फत हुनसक्ने चुहावट तथा अन्य सेवा प्रदायकसमेतबाट त्यसको प्रशारणबाट अपेक्षित व्यापार हुन सक्ने र नसक्ने यथार्थलाई तथ्यगत रुपमा हिसाव गरेर यस्तो व्यापार गर्नु उपयुक्त हुने उनीहरुको भनाई छ ।

    अन्यथा नेपाल टेलिकमले अङ्गिकार गर्ने संस्थागत सुशासन, आर्थिक विनियमावलीले खर्च तथा कार्यक्रम सञ्चालन गर्दा परिकल्पना गरेको पारदर्शिता, नतिजामुखी तथा मितव्ययितालाई समेत नकारात्मक प्रभाव पर्न जाँदा समग्रमा कर्मचारी र कम्पनीको उत्पादकत्वमासमेत प्रत्यक्ष असर पर्ने उनीहरुको ठहर छ ।

    यस्ताे योजना ट्रेड युनियनका प्रत्यक्ष सरोकारका विषय बन्ने भन्दै विस्तृत व्यापारिक योजना, व्यापार नाफाको आधारसहितका तथ्य एवं सफलताको लागि युनियनलेसमेत निर्वाह गर्न सक्ने भूमिकाका विषयमा विस्तृत छलफल गरी मात्र थप निर्णयमा पुग्न व्यवस्थापन समक्ष ध्यानाकर्षण पत्रमार्फत आग्रह गरिएको छ ।

    यस्ता प्रस्तावमा सरोकारवालावीच व्यापक छलफल गरी निर्णय गर्न र यस प्रस्तावमा लगानी अनुरुपको प्रतिफल प्राप्त हुने सुनिश्चितता अध्ययन नगरी उक्त विषय अगाडि नबढाउन पनि सम्बन्धित पक्षको ध्यनाकर्षण गरिएको विज्ञप्तीमा पनि उल्लेख छ ।

    ‘यस विषयमा नेपाल टेलिकमको ग्राहक आधार, ग्राहकसम्म उपलब्ध नेटवर्कको प्रकृति, नेटवर्क अनुसार ग्राहकको फिफा वल्र्डकप २०२२ प्रतिको अभिरुची, शहर तथा ग्रामिण ग्राहकको स्कृन साइजको प्राथमिकता, एनटीटिभीसंग हुने राजस्व साझेदारीमा प्रभाव जस्ता व्यापारमा महत्वपूर्ण प्रभाव पार्ने तत्वको वस्तुपरक विश्लेषणसहित कम्पनीको व्यावसायिक योजना एवं लाभ लागत, विश्लेषण गरेर मात्र व्यावसायिक योजना बनाउन सकेमात्र त्यस्ता व्यावसायिक योजना अर्थपूर्ण हुने, नत्र त्यस्ता योजना व्यापार घाटाको कारण मात्र बन्ने यथार्थलाई सबैले स्विकार्नु पर्छ,’ विज्ञप्तीमा भनिएको छ ।

    याे पनि पढ्नुहाेस् ।

    नेपालमा विश्वकप लाइभ हेर्न अतिरिक्त शुल्क तिर्नुपर्ने, ओटीटीबाट प्रशारण गर्ने मिडिया हबको तयारी

  • महासंघले भन्यो- प्रशारण नियमावलीको संशोधन अपूर्ण, अवैध ओटीटीहरु तत्काल बन्द हुनुपर्छ (भिडिओ)

    महासंघले भन्यो- प्रशारण नियमावलीको संशोधन अपूर्ण, अवैध ओटीटीहरु तत्काल बन्द हुनुपर्छ (भिडिओ)

    काठमाडौं । नेपाल केवल टेलिभिजन व्यवसायी महासंघले नेपालमा गैरकानूनीरुपमा सञ्चालित विदेशी ओटीटीहरु तत्काल बन्द गराउन माग गरेको छ । सरकारले राष्ट्रिय प्रशारण नियमावलीमा हालै गरेको संशोधन त्रुटीपूर्ण रहेको समेत महासंघले प्रतिक्रिया दिएको छ ।

    महासंघका तर्फबाट महासचिव मनोज गुरुङले आज एक विज्ञप्ति जारी गर्दै यस्तो प्रक्रिया दिएका हुन् । सरोकारवाला पक्षसँग छलफल र सहभागिताबिना गुपचुप रुपले नियमावलीमा गरिएको ११ औं संशोधनमा संविधान प्रदत्त मौलिक हकमाथि नै प्रतिवन्ध लगाउने कतिपय प्रावधान रहेको विज्ञप्तिमा उल्लेख छ ।

    ‘त्यस्ता त्रुटिपूर्ण तथा असंवैधानिक संसोधनका अधिकांश प्रावधान उपर यस महासंघ घोर आपत्ति व्यक्त गर्दछ, ‘विज्ञप्तिमा भनिएको छ, ‘महासंघले विगतदेखि नै उठान गर्दै आएका केही विषयहरु समेटिए पनि अझ धेरै विषयहरु समेटिएका छैनन् भने कतिपय प्रावधानहरु निश्चित प्रदायकहरुलाई मात्र लाभ पुर्‍याउने गरी संसोधन गरिएको आभास हुन्छ ।’

    नियमावली संसोधनले ओटीटी सञ्चालन गर्नको लागि सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयबाट अनिवार्य इजाजतपत्र प्राप्त गर्नुपर्ने स्पष्ट व्यवस्था गरेको विज्ञप्तिमा स्मरण गराइएको छ । अब उप्रान्त कानूनतः इजाजतपत्र नलिई हाल सञ्चालनमा रहेका Amazon, Prime, Hostar, Alt Balaji, Zee5, VOOT, Disney Hotstar, Sonyliv, ullu जस्ता सयौं विदेशी ओटिटिहरु स्वतः गैरकानूनी ठहर भएकोले तत्कालै बन्द गराउनु पर्ने महासंघको माग छ ।

  • नबिल बैंक पनि मिसियो अवैध ओटीटीको धन्दामा

    नबिल बैंक पनि मिसियो अवैध ओटीटीको धन्दामा

    काठमाडौं । सरकारले दर्ताबिना ओटीटी चलाउन नपाउने प्रावधानसहित राष्ट्रिय प्रशारण नियमावली हालै संशोधन गर्‍यो । तर, यसको कार्यान्वयन पक्षमा तदारुकता नदेखाउँदा अवैध धन्दा रोकिनुको साटो झन्-झन् झांगिन थालेको छ । पछिल्लोपटक नबिल बैंकसमेत ओटीटीको धन्दामा सामेल भएको छ ।

    नबिल बैंकले भारतीय ओटीटी प्लेटफर्म ‘सोनी लिभ’ का सामग्रीहरू वितरण गर्दै यस व्यवसायमा हात हालेको हो । बैंकले १५ प्रतिशत डिस्काउन्टमा सोनी लिभका सामग्रीहरू हेर्ने पाइने भन्दै अफर सार्वजनिक गरेको छ । बैंकको ‘नबिल स्मार्ट बैंक’ मार्फत सोनीलिभ सब्स्क्राइब गर्न सकिने भन्दै फोन नम्बरसहित बकाइदा विज्ञापन गरिएको छ ।

    यसअघि पनि केही बैंकहरुले विभिन्न विदेशी ओटीटी कन्टेन्टहरूको बिक्री वितरण गर्दै आएका छन् । सनराइज बैंकले वेबसिरिज हेर्नका लागि डलर प्रिपेड कार्ड खरिदको अफर सार्वजनिक गरेको थियो ।

    बैंकले विज्ञापन गरेर भनेको छ, ‘अब आउँछ वेब सिरिजको मज्जा । सनराइज प्रिपेड कार्डसँग ।’

    सामाजिक सञ्जालमा राखिएको विज्ञापनमा थप भनिएको छ, ‘अब आफूलाई मन लागेको वेब सिरिज हेर्न विदेशमा भएका साथी खोज्नु पर्दैन । सनराइज बैंकको सनराइज प्रिपेड कार्ड भए पुग्छ ।’

    प्रिपेड कार्डमार्फत विदेशी कार्यक्रम वा प्रसारण शुल्क तिरेर नेपाली उपभोक्ताहरुले हेर्दा नेपाल सरकारको विद्यमान सञ्चार तथा सूचना प्रविधिसम्बन्धी कानूनको उल्लंघन हुने यस क्षेत्रका विज्ञहरू बताउँछन् ।

    नेपालको विद्यमान कानूनी व्यवस्था हेर्दा राष्ट्रिय प्रसारण ऐन २०४९, राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली २०५२, रेडियो ऐन २०१४, रेडियो सञ्चार (लाइसेन्स) नियमावली २०४९ लगायतका ऐन-नियमहरूले प्रसारण क्षेत्रलाई नियमन गरिरहेको छ । विद्यमान राष्ट्रिय प्रसारण ऐन, २०४९ को दफा ४ मा ‘कसैले पनि यस ऐनबमोजिम इजाजतपत्र नलिइ कुनै पनि कार्यक्रम प्रसारण गर्नु नहुने’ उल्लेख छ ।

    ऐनको बर्खिलाफ हुने गरे धेरै समयदेखि नेटफ्लीक्स, अमाजोन प्राइम, हटस्टार, सोनी लिभ, भुट, अल्ट बालाजी जस्ता विदेशी ओटीटीहरु नेपालमा विक्रीवितरण भइरहेका छन् । नेपाल प्रेसले यसबारे लगातार समाचार सम्प्रेषण गरेपछि हालै नियमावली संशोधन गरेर नेपालमा दर्ताबिना ओटीटीको व्यवसाय गर्न नपाइने प्रावधान राखिएको छ । नियमावलीअनुसार १ करोड रुपैयाँ शुल्क तिरेर दर्ता गर्नुपर्ने हुन्छ ।

    तर, अहिलेसम्म कुनै पनि ओटीटी दर्ता हुन आएका छैनन् । नियमावली राजपत्रमा प्रकाशित गरेर कार्यान्वयनमा आइसके पनि दर्ता नभएका ओटीटीहरू निर्वाध प्रसारण भइरहेका छन् । अहिले नबिलजस्तो प्रतिष्ठित बैंक पनि यो धन्दामा सामेल भएपछि समस्याले झनै गम्भीर रूप लिने देखिएको छ ।

  • समाचार प्रभावः प्रसारण नियमावलीमा व्यापक संशोधन, इजाजतपत्रविना ओटीटी चलाउन नपाइने

    समाचार प्रभावः प्रसारण नियमावलीमा व्यापक संशोधन, इजाजतपत्रविना ओटीटी चलाउन नपाइने

    काठमाडौं । सरकारले राष्ट्रिय प्रसारण नियमावलीमा ११ औं संशोधन गर्दै पहिलोपटक ओटीटी/भिओडीलाई नियमनको दायरामा ल्याएको छ । नेपाल प्रेसले धाराबाहिकरुपमा ओटीटी प्लेटफर्ममार्फत अवैध तरिकाले नेपाली पैसा विदेशिइरहेको विषयलाई उजागर गरेपछि सरकारले कानूनमार्फत सम्बाेधन गरेको हो ।

    सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयले ल्याएको संसोधित नियमावलीमा नेपालमा ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजतपत्र लिनुपर्ने वाध्यकारी व्यवस्था गरिएको छ । ओटीटीको इजाजतपत्र लिनका लागि एक करोड रुपैयाँ शुल्क तिर्नुपर्ने नियमावलीमा उल्लेख छ । ओटीटी सञ्चालनका लागि नेपालमा सर्भर राख्नुपर्ने तथा प्रसारण सामग्रीहरुको पनि वर्गीकरण गर्नुपर्ने कुराहरु पनि नियमावलीमा समेटिएका छन् ।

    संशोधित नियमावलीको नियम २ को उपनियम १ मा भनिएको छ, ‘खण्ड (ग) मा रहेका ‘मल्टिच्यानल मल्टिप्वाइन्ट डिस्ट्रिव्यूसन सिस्टम (एमएमडीएस) भन्ने शब्दहरु पछि अनलाइन टेलिभिजन, ओभर द टप (ओटिटि) भिडियो अन डिमान्ड (भिओडी) भन्ने शब्दहरु राखिएका छन् ।’

    यसअघि नियमावलीमा अनलाइन टिभी, ओटीटी र भीओडीलाई कतै पनि सम्बाेधन गरिएको थिएन ।

    यस्तै उपनियम २ मा चारवटा खण्ड थपि ओटीटी र भिओडीको परिभाषा गरिएको छ । ओटीटीको परिभाषा गर्दै भनिएको छ– ओटीटी भन्नाले उपभोक्ताको माग बमोजिमको कुनै कार्यक्रम डीटीएच, केवल वा भूउपग्रह टेलिभिजनको माध्यम प्रयोग नगरी इन्टरनेटमार्फत गराइने सेवा सम्झिनु पर्छ र सो शब्दले इन्टरनेटमार्फत अरु प्लेटमफर्ममाथिको मिडिया स्ट्रिमिङ सेवा समेतलाई जनाउँछ ।’

    भिओडीको परिभाषा गर्दै भनिएको छ– भिओडी भन्नाले मन्त्रालयबाट वितरण प्रणालीको इजाजतपत्र लिएको संस्थाले आफ्नै नेटवर्कभित्रका उपभोक्ताको मागबमोजिम टेलिभिजनबाहेकका कार्यक्रम उपलब्ध गराउने सेवा सम्झिनुपर्छ ।

    यसैगरी अनलाइन टेलिभिजन वा इन्टरनेट टिभी भन्नाले ‘इन्टनरनेटमार्फत आफैंले उत्पादन गरी नियमितरूपमा श्रव्यदृष्य कार्यक्रम प्रसारण गर्ने कार्य’ भनि परिभाषित गरिएको छ ।

    सर्भर राख्नुपर्ने

    नियमावलीको नियम ७ क मा थप गर्दै नेपालमा ओटीटी सञ्चालनका लागि नेपालभित्रै क्यास सर्भर राख्नुपर्ने व्यवस्था गरिएको छ ।

    संशोधित नियमावलीमा भनिएको छ, ‘ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजतपत्र प्राप्त व्यक्ति वा संगठित संस्थाले नेपालभित्रबाट कसैलाई सदस्य वा ग्राहक बनाउने भएमा वा शुल्क प्राप्त गर्ने भएमा नेपालभित्रै क्यास सर्भरको व्यवस्था गर्नुपर्छ ।’

    नियम ७ को उपनियम ४ मा भनिएको छ, ‘ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजतपत्र व्यक्ति वा संगठित संस्थाले यस नियमबमोजिमको सर्भर नराखेमा मन्त्रालयले इजाजतपत्र प्रदान गर्ने छैन ।’

    ओटीटी सञ्चालकले उपलब्ध गराएका कार्यक्रम नेपालभित्रबाट उपभोग गर्न चाहने उपभोक्तालाई नेपालभित्रको सर्भरमा रजिस्ट्रेसन गर्न लगाएर मात्र प्रसारण गर्ने सामग्रीमा पहुँच दिनुपर्ने छ । हरेक उपभोक्ताको विवरण अद्यावधिक गरी नेपालभित्रकै सर्भरमा राख्नुपर्ने व्यवस्थासमेत गरिएको छ ।

    ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजतपत्र प्राप्त व्यक्ति वा संगठित संस्था र उपभोक्ताबीच भएको हरेक कारोवारको लेखा ग्राहक व्यवस्थापन प्रणाली सर्भरमा सुरक्षित राख्नुपर्ने पनि संसोधित नियमावलीमा उल्लेख छ ।

    नियम ८ को उपनियम २ (झ४) अनुसार ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजतपत्र प्राप्त व्यक्ति वा संस्थाले आफ्ना नियमहरु, गोपनीयताको नीति, प्रसारकको कम्प्युटर स्रोतको पहुँच वा प्रयोगका लागि प्रयोगकर्ता सम्झौता प्रकाशन गर्नुपर्ने भएको छ ।

    यस्तै, झ७ अनुसार ओटीटी सञ्चालन गर्न इजाजत्रपत्र प्राप्त व्यक्ति वा संगठित संस्थाले आफ्नो वेबसाइटमा गुनासो सुन्ने अधिकारीको नाम र सम्पर्क नम्बर राख्नुपर्ने तथा गुनासो प्राप्त भएको मितिले तीस दिनभित्र सम्बाेधन गर्नुपर्ने भनिएको छ । ओटीटी सञ्चालकले कम्तिमा ६० दिनका लागि आफूले प्रसारण गरेका सामग्रीहरुको अभिलेख सुरक्षित राख्नुपर्ने तथा अनुसन्धान वा छानबिनका क्रममा मन्त्रालय वा अन्य कुनै सरकारी निकायले त्यस्ता अभिलेख माग गरेमा उपलब्ध गराउनुपर्ने भएको छ ।

    वर्गीकरण अनिवार्य

    ओटीटी सञ्चालकले हरेक कार्यक्रम प्रसारण गर्नुअघि उपभोक्ताको उमेरअनुसार तीन भागमा त्यसलाई वर्गीकरण गर्नुपर्ने नियमावलीमा जनाइएको छ ।

    संसोधित नियमावलीको नियम १२ को उपनियम १७ (क) अनुसार बालबालिका र सबै उमेर समूहका लागि उपयुक्त हुने कार्यक्रमलाई अंग्रेजी ‘U’ रेटिङ, १० वर्षदेखि १८ वर्षका लागि उपयुक्त हुने कार्यक्रमलाई ‘R’ रेटिङ र १८ वर्ष माथिका उमेर समूहका लागि ‘A’ रेटिङ दिनुपर्ने भएको छ ।

    इजाजतपत्र शुल्क एक करोड

    नियामावलीमा ओटीटी, भिओडी तथा अनलाइन टिभी सञ्चालनको अनुमतिपत्रका लागि विभिन्न शुल्क तोकिएको छ । जसअनुसार ओटीटी सञ्चालनका लागि इजाजतपत्र लिने एक करोड रुपैयाँ शुल्क तिर्नुपर्ने भएको छ । यस्तै, भिओडी सञ्चालनका लागि २ लाख रुपैयाँ र अनलाइन टेलिभिजनको इजाजतपत्रका लागि ५ लाख रुपैयाँ तिर्नुपर्ने संसोधित नियमावलीमा उल्लेख छ ।

    टेलिनेटलाई कारबाहीको बाटो खुल्यो

    संशोधित नियमावली जारी भएसँगै नेपालमा अवैध व्यापार गरिरहेका ओटीटी प्लेटफर्म र सञ्चालकहरुमाथि कारबाहीको बाटो खुलेको छ । सूचना तथा प्रसारण विभागले केही समयअघि ओटीटीको अवैध धन्दा गरिरहेको टेलिनेटमाथि कारबाही गर्न खोजेको थियो । उक्त कम्पनीमा विभागले छापा मारेर कागजात नियन्त्रणमा लिए पनि थप कारबाही अगाडि बढाउन सकेन ।

    स्पष्ट कानूनी व्यवस्था नभएको भन्दै विभागले कारबाहीमा आलटाल गरिरहेको थियो । नियमावली कार्यान्वनयमा आएपछि भने टेलिनेटजस्ता कम्पनीमाथि तत्काल एक्सन लिन बाटो खुलेको छ । अब इजाजतपत्रबिना यस्ता कम्पनीहरु अवैध मानिने कानूनी व्यवस्थाका कारण सरकारले टेलिनेट सरकारले तत्कालै बन्द गराउनुपर्ने हुन्छ ।

    शुक्रबार मात्रै अल्ट बालाजीको नयाँ कार्यक्रम नेपालमा प्रसारण गरिने भन्दै टेलिनेटले विज्ञापन प्रसारण गरेको थियो । अब यसलाई तत्काल रोक्ने चुनौती विभागमा छ ।

    हेर्नुस् विज्ञापन

    विभाग भन्छ: अब एक्सन लिन्छौं

    सूचना तथा प्रसारण विभागका महाप्रबन्धक गोगनबहादुर हमालले अब लाइसेन्स लिएर मात्रै ओटीटी एप सञ्चालन गर्न पाइने बताए । विभागले अब अवैध ओटीटीहरुमाथि एक्सन लिने उनको भनाइ छ ।

    ‘हामी पहिले सूचना प्रकाशित गरेर दर्ताका लागि केही समय दिन्छौं । हामीले दिएको समयभित्र लाइसेन्स लिनेहरुले ओटीटी सञ्चालन गर्न पाउँछन् । लाइसेन्स नलिएकाहरुलाई हामी बन्द गराउँछौं,’ उनले नेपाल प्रेससँग भने ।

    त्रुटिहरु प्रशस्तै

    सरकारले ओटीटी/भिओडीलाई कानूनमा सम्बाेधन गर्ने कदम सकारात्मक भए पनि संसोधित नियमावलीमा थुप्रै त्रुटि र कमजोरीहरु देखिएका छन् । नियमावलीलाई मिहिनरुपमा केलाएर नेपाल प्रेसले आगामी दिनमा थप सामग्री प्रकाशन गर्नेछ ।

    ‘ओटीटीको लुट सरकारको छुट’ श्रृंखलाका यी सामग्री पनि पढ्नुस् :

    भाग १- देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

    भाग २- फेसबुकमार्फत ओटीटीको विचौलिया धन्दा, ‘पोर्न’ को समेत व्यापार (प्रमाणसहित)

    भाग ३- एक्सक्लुसिभः एनसेलद्वारा बिनालाइसेन्स भिडिओ सामग्रीको व्यापार, करोडौंको कर छली

    भाग ४- ओटीटीलाई राष्ट्रबैंकको लिस्नु, डलर कार्डबाट ९ महिनामै विदेशियो एक अर्ब

    भाग ५- ओटीटी नियमन गर्न प्रसारण नियमावली संशोधनको तयारी, तर एनसेललाई कारबाही गर्न आलटाल

    भाग ६- राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली गुपचुप संसोधनः कर छल्नेलाई झन् प्रोत्साहन

  • राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली गुपचुप संसोधनः कर छल्नेलाई झन् प्रोत्साहन

    राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली गुपचुप संसोधनः कर छल्नेलाई झन् प्रोत्साहन

    काठमाडौं । सरोकारवालासँग परामर्शबिनै सरकारले गुपचुपरुपमा राष्ट्रिय प्रशारण ऐनमा संसोधन गरेको छ । पहिलोपटक ओटीटी/भिओडीलाई राज्यको कानूनमा सम्वोधन गरिएको भए पनि यो संसोधनले कर छल्नेहरुलाई थप प्रोत्साहन मिल्ने देखिएको छ ।

    नेपालमा विदेशी ओटीटी एपहरुले गैरकानूनी रूपमा भीडीओ सामग्रीहरुको निर्वाध व्यापार गर्दै आएको विषयमा सरोकारवालाले लामो समयदेखि आवाज उठाइरहेका थिए । सोही आवाजलाई मत्थर पार्न सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयले पहिलोपटक नियमावलीमा ओटीटी/भिओडी शब्द घुसाएको हो । तर, यसलाई परिभाषित नै गरिएको छैन ।

    राष्ट्रिय प्रशारण नियमावली २०५२ को नियम २ मा गरिएको संशोधन यस्तो छः

    ‘राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली २०५२ को नियम २ को खण्ड (ग) मा रहेका ‘ट्रान्समिसन प्रणाली’ भन्ने शब्दहरु पछि ‘तथा अनलाइन टेलिभिजन एवं ओटीटी (ओभर द टप)÷भीआडी (भिडियो अन डिमान्ड) भन्ने शब्दहरु थपिएका छन् ।

    नेपालमा नेटफ्लीक्स, अमाजोन, सोनी लिभ, भुट, अल्ट बालाजीजस्ता विदेशी ओटीटी प्लेटफर्महरु चल्तिमा छन् । यस्ता ओटीली एपहरुलाई कसरी नियमन गर्ने भन्ने सन्दर्भमा संसोधित नियमावली मौन छ । यस्ता ओटीटीमार्फत नेपालबाट कुनै कर नतिरिकन मात्रै वर्षेनी ७ अर्ब रुपैयाँभन्दा बढी विदेश गइरहेको विषय नेपाल प्रेसले पहिलोपटक उजागर गरेको थियो ।

    ओटीटी एप नेपालमा दर्ताबिना तिनीहरुबाट कर असुल्न सम्भव छैन । ऐन संसोधनबिना नियमावलीमा ओटीटी शब्द घुसाएर मात्रै तिनीहरुको नियमन सम्भव नहुने जानकारहरु बताउँछन् ।

    ओटीटीहरुको नियमनलाई लिएर अरु पनि थुप्रै प्रश्न छन्, जुन नियमावलीले अनुत्तरित छाडेको छ । राष्ट्रिय प्रसारण ऐनअनुसार नेपालमा कुनै पनि विदेशी टेलिभिजन सामग्रीको प्रसारण गर्नका लागि डाउनलिंक अनुमति लिनुपर्ने हुन्छ ।

    तर, विदेशी ओटीटीहरुले यस्तो अनुमतिबिनै नेपालमा टेलिभिजन सामग्रीको व्यापार गरिरहेका छन् । नियमावली संसोधनले यो विषयलाई हल गरेको छैन । प्रसारकले एमएसओ तथा अन्य प्रसारक संस्था सरहको अनुमति लिएर इजाजत शुल्क तिर्नुपर्ने विषयमा पनि नियमावली मौन बसेको छ ।

    नेपालका टेलिभिजनहरुमा सरकारले एक वर्षदेखि क्लिन फिड नीति लागू गरिरहेको छ । जसअनुसार कुनै पनि विदेशी टेलिभिजन च्यानलहरु नेपालमा विज्ञापनसहित प्रशारण हुन पाउँदैनन् । तर, ओटीटीमार्फत टेलिभिजन कार्यक्रम प्रसारण भइरहँदा त्यसलाई क्लीनफिडले समेत छोएको छैन । नियमावली संसोधनमा पनि यो विषयलाई नजरअन्दाज गरिएको छ ।

    उत्तिकै संवेदनशील विषय हो सेन्सरसीप । विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीहरु नेपालमा बिनासेन्सर ओटीटीमार्फत जस्ताको तस्तै घरघरमा पुगिरहेका छन् । यस्ता सामग्रीमा सेन्सर गर्ने कुनै पनि प्रावधान छैन । फलतः नेपालको राष्ट्रियताविरोधि, साम्प्रदायिक द्वैष फैलाउने, तथा अश्लिल सामग्रीहरु पनि बेरोकटोक प्रशारण भइरहेका छन् । यस विषयमा पनि संसोधित नियमावली मौन छ ।

    विदेशी चलचित्र मोबाइलमा, हलहरु सुक्दै

    ओटीटीको अवैध धन्दा चलिरहँदा यसले नेपालका विभिन्न व्यवसायमा हिट गरेको छ । नियमित कर तिरेर व्यवसाय गरिरहेका टेलिभिजन तथा केबुल व्यवसायीहरु सबैभन्दा मारमा परेका छन् नै देशको चलचित्र क्षेत्र पनि यसबाट अछुतो रहेको छैन ।

    नेपाली चलचित्र क्षेत्रको अवस्था पहिल्यैबाट नाजुक थियो । त्यसमाथि ओटीटीमार्फत विदेशी चलचित्रहरु निर्वाध आउन थालेपछि यो क्षेत्र थप प्रभावित बन्न पुगेको छ । नेटफ्लीक्स जस्ता प्लेटफर्महरुले शुल्क लिएर विदेशी चलचित्रहरु नेपाली दर्शकहरुको टेलिभिजन र मोबाइलमा पु¥याउने गरेका छन् । तर, यस्तो शुल्क असुल गर्दा सरकारले एक रुपैयाँ पनि राजश्व प्राप्त गर्दैन ।

    नेपालमा चलचित्र प्रदर्शन गर्नका लागि बेग्लै कानून छ । चलचित्र प्रदर्शकहरुको संगठन चलचित्र संघका अध्यक्ष मधुसुदन प्रधानका अनुसार नेपालमा कुनै पनि नेपाली फिल्म चल्दा १३ प्रतिशत भ्याट तथा स्थानीय सरकारलाई ५ प्रतिशत मनोरञ्जन कर तिर्नुपर्छ । यस्तै विदेशी चलचित्र प्रदर्शन गर्दा ३३ प्रतिशत कर तिनुपर्छ ।

    प्रधानले भने, ‘हामीले कराडौं राजस्व सरकारलाई तिरिरहेका छौं । चलचित्र कति दिन चल्छ, त्यसअनुसार राजश्व थपिँदै जाने हो । अहिले करोनाका कारण यो क्षेत्र नै थला परेको हुँदा यति नै कर सरकारले उठाउँछ भन्न सकिने अवस्था छैन ।’

    चलचित्र निर्मात संघका अध्यक्ष आकाश अधिकारीले कोरोना आउनुअघि २०७५ सालमा ११० वटा फिल्म निर्माण भएको बताए । उनले भने, ‘त्यो बेला एउटा फिल्मका लागि करिब १ करोडका दरले हिसाव गर्दा पनि १ अर्ब १० करोड लगानी भएको छ । यो हिसावले निर्माता संंघले १८ करोड र चलचित्र संघले करिब २८ करोड सरकारलाई भ्याट र मनोरञ्ज कर एक वर्षमै तिरेका छन् ।’

    यता ओटीटी प्लेटफर्मबाट भने कुनै कर नतिरिकन फिल्मको व्यापार हुँदै आएको छ ।

    राजश्व छल्न झन् सजिलो

    मुल नियमावलीको नियम ११ को उपनियम ४ मा कार्यक्रम प्रसारण गर्ने संस्था वा व्यक्तिले उपभोक्तासँग लिनुपर्ने शुल्क सञ्चार मन्त्रालयले निर्धारण गर्नुपर्ने भनि स्पष्ट व्यवस्था गरिएको छ । तर, यो व्यवस्थाको कार्यान्वयनमा सरकारले चासो नदिँदा व्यापकरुपमा कर छलि हुँदै आएको छ ।

    सरकारले हालसम्म शुल्क निर्धारण नगरेको कारण वर्षौंदेखि आईपीटीभीहरुले निशूल्क वितरणका नाममा एकातर्फ उपभोक्ताको आँखामा छारो हालिरहेका छन् त अर्कोतर्फ सरकारलाई वितरण शुल्क तथा राजश्व छलिरहेका छन् । अर्कोतर्फ यही क्षेत्रमा विगत तीन दशकदेखि कानूनबमोजिम सञ्चालित केवल व्यवसायी तथा डिचिएच धराशयी बनिरहेको अवस्था छ । अहिले गरिएको संशोधनले कर छल्नेहरुलाई थप अनुकुलता मिलेको देखिन्छ ।

    मुल नियमावलीको नियम ११ को उपनियम (१) को ‘स्पष्टीकरण’ मा यस्तो संसोधन गरिएको छः

    ‘स्पष्टिकरणः यस प्रयोजनका लागि कुल आम्दानी भन्नाले प्रसारण संस्थाले लिएको अनुमतिपत्र वा इजाजतपत्रसँग सम्बन्धित कार्यवापत प्राप्त हुने जुनसुकै आयलाई जनाउँछ ।’

    मुल नियमावलीको स्पष्टीकरणमा कुल आम्दानी भन्नाले ऋण वा सापटी लिएको वा सेयर वापतको रकमबाहेक प्रसारण संस्थालाई प्राप्त हुने जुनसकै आय बुझिने उल्लेख थियो । अब यदि समयमा नै शुल्क निर्धारण नगरिएमा यो संशोधनले सरकारलाई प्राप्त हुने प्रसारण तथा वितरण शुल्क एवं राजश्वमा अत्यधिक गिरावट हुने निश्चित छ ।

    आईपीटिभीहरुले उपभोक्तालाई निशुल्क टिभी भने पनि इन्टरनेटको शुल्कमा खप्टिएर पैसा असुलिरहेको कसैबाट छिपेको छैन । सरकारले शुल्क नतोकेको खण्डमा उनीहरुले टेलिभिजन शुल्क नगण्य देखाएर राजश्व छल्नका लागि यो संशोधनले बाटो खोलिदिएको छ, किनकी अब प्रसारण संस्थाको अनुमतिपत्र वा इजाजतपत्रसँग सम्बन्धित कार्यवापत प्राप्त हुने आयलाई मात्रै कुल आय मानिने भनेर नियम संसोधन भएको छ । इन्टरनेटमा आईपीटीभी बन्डलिङ गरी इन्टरनेट कम्पनीहरुलाई प्रत्यक्ष फाइदा पु¥याउन खोजिएको छ ।

    इन्टरनेट व्यवसायीहरुको मिलेमतोमा यस्तो व्यवस्था गरिएको आशंका गर्न सकिने प्रशस्त आधारहरु छन् । यसमा ठूलो आर्थिक चलखेल भएको हुन सक्ने सरोकारवाला बताउँछन् । हालका सञ्चारमन्त्री ज्ञानेन्द्रबहादुर कार्कीलाई समेत यस्तो गलत कार्यमा प्रयोग गर्न इन्टरनेट माफियाहरु सफल भएका छन् ।

    ‘ओटीटीको लुट सरकारको छुट’ श्रृंखलाका यी सामग्री पनि पढ्नुस् :

    भाग १- देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

     भाग २- फेसबुकमार्फत ओटीटीको विचौलिया धन्दा, ‘पोर्न’ को समेत व्यापार (प्रमाणसहित)

    भाग ३- एक्सक्लुसिभः एनसेलद्वारा बिनालाइसेन्स भिडिओ सामग्रीको व्यापार, करोडौंको कर छली

     भाग ४ -ओटीटीलाई राष्ट्रबैंकको लिस्नु, डलर कार्डबाट ९ महिनामै विदेशियो एक अर्ब

    भाग ५- ओटीटी नियमन गर्न प्रसारण नियमावली संशोधनको तयारी, तर एनसेललाई कारबाही गर्न आलटाल

     

  • एक्सक्लुसिभः एनसेलद्वारा बिनालाइसेन्स भिडिओ सामग्रीको व्यापार, करोडौंको कर छली

    एक्सक्लुसिभः एनसेलद्वारा बिनालाइसेन्स भिडिओ सामग्रीको व्यापार, करोडौंको कर छली

    काठमाडौं । दुरसञ्चार सेवा प्रदायक कम्पनी एनसेलले इजाजतपत्रबिना टेलिभिजन कार्यक्रमको अवैध व्यापार गरिरहेको खुलासा भएको छ । नेपालमा ओटीटी प्लेटफर्ममार्फत विदेशी टेलिभिजन सामग्रीहरूको तस्करीमाथि रोक लगाउन माग उठिरहेका बेला एनसेल पनि यो धन्दामा सामेल भएको पाइएको हो ।

    एनसेलले आफ्नो प्लेटफर्मबाट भारतीय टिभी कार्यक्रमलगायत भिडिओ सामग्री हेर्न सकिने भनेर बकाइदा सूचना नै निकालेको भेटियो । सूचनामा जनाइएअनुसार दुईवटा प्याकेजमार्फत एनसेलले विदेशी भिडिओ कन्टेन्टहरू बेचिरहेको छ । पहिलो प्याकेजमा भारतीय डिजिटल कम्पनी ‘सेमारु’का भिडिओ सामग्रीहरु हेर्न सकिने अफर एनसेलले अघि सारेको छ । दोस्रोमा, नेपालकै जीएफएस एरिना नामक डिजिटल प्लेटफर्ममा उपलब्ध हुने ‘सोनी लिभ’ का टिभी कार्यक्रम र अन्य सामग्रीहरू हेर्ने सकिन्छ । दुवै प्याकेजको बिक्री एनसेल आफैंले गर्छ ।

    एनसेलको वेबसाइटमा कसरी ती सामग्रीहरू हेर्ने भनेर विस्तृत जानकारीसमेत दिइएको छ । जसअनुसार मोबाइलमा सेमारु एप डाउनलोड गरेपछि एनसेलले तोकेको शुल्क तिरेर बलिउड, बंगाली चलचित्रदेखि गीत र भिडिओ गसिपहरू हेर्न पाइन्छ । सेमारुका भिडिओ सामग्री हेर्नका लागि ९ वटा सब्सक्रिप्सन प्लान छन् । एक दिनदेखि एक महिनासम्मका फरक-फरक शुल्कहरू तोकिएको छ । एनसेलको प्रिपेड र पोष्टपेड दुवैबाट यो सुविधा उपभोग गर्न पाइने बताइएको छ ।

    यस्तै जीएफएस एरिनाले ‘एनसेलबाट सोनीलिभ एक्टिभेट गरौं’ भन्दै विज्ञापन हालेको छ । विज्ञापनमा उल्लेख गरिएअनुसार मासिक ४६९ रुपैयाँ शुल्क एनसेलमार्फत तिरेर सोनी लिभको ग्राहक बन्न सकिन्छ । ग्राहक बन्दा आफ्नो एनसेल ब्यालेन्सबाट सीधै पैसा काटिने जनाइएको छ ।

    एनसेलले आफ्नै वेबसाइटमा राखेको जानकारीअनुसार सोनी लिभमा सबै टिभी शोहरू, वेब सिरिज, लाइभ स्पोर्ट्स, फिल्म तथा अन्तर्राष्ट्रिय कन्टेन्टहरू उपलब्ध हुन्छन् । एकपटक ग्राहक बनेपछि पाँचवटा प्रोफाइल बनाएर पाँचजनाले सोनीलिभ हेर्न सकिने बताइएको छ ।

    एकसाथ अनेक कानून उल्लंघन

    विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीको व्यापार गर्दा एनसेलले एकसाथ धेरै कानूनको उल्लंघन गरेको छ । एनसेल एउटा दूरसञ्चार सेवा प्रदायक कम्पनी हो । यस्तो कम्पनीले भिडिओ सामग्रीको बिक्रीवितरण गर्न पाउँदैन ।

    राष्ट्रिय प्रसारण ऐन २०४९ अनुसार नेपालमा श्रव्यदृष्य कार्यक्रम प्रसारण/वितरण गर्नका लागि ‘प्रसारण संस्था’ का रूपमा सरकारबाट इजाजतपत्र लिनुपर्छ । यस्तो इजाजतपत्र लिन मात्रै एक करोड रुपैयाँ शुल्क लाग्छ ।

    ऐनको दफा ४ मा भनिएको छ, ‘कसैले पनि यस ऐनबमोजिम इजाजतपत्र नलिइ कुनै पनि कार्यक्रम प्रसारण गर्नु हुँदैन । दफा २ को ख मा ‘कार्यक्रम’ भन्नाले ‘श्रव्य वा श्रव्यदृष्यको माध्यमबाट प्रसारण हुने कुनै पनि किसिमको कार्यक्रम सम्झनुपर्छ’ भनि परिभाषित गरिएको छ । एनसेलले त्यस्तो लाइसेन्स अहिलेसम्म लिएको छैन । लाइसेन्सका लागि निवेदनसमेत नदिएको सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयका अधिकारीहरूले बताएका छन् । यसर्थ एनसेलले राष्ट्रिय प्रसारण ऐनको ठाडो उल्लंघन गरेको छ ।

    यस्तै, राष्ट्रिय प्रसारण नियमावलीमा कुनै विदेशी प्रसारण संस्थाले आफ्नो मुलुकबाट प्रसारण भएको कुनै कार्यक्रम डाउनलिंक गरी नेपालभित्र प्रसारण गराउन चाहनेमा आवश्यक दस्तुरसहित डाउनलिंक अनुमतिपत्रका लागि सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयमा निवेदन दिनुपर्ने उल्लेख छ । नियमावलीको दफा ६ मा डाउनलिंक अनुमतिका लागि आएको निवेदनमा मन्त्रालयले आवश्यक जाँचबुझ गरी तोकिएको दस्तुर लिएर अनुमतिपत्र दिन सक्ने जनाइएको छ । तर, एनसेलले यसका लागि पनि कुनै निवेदन दिएको छैन ।

    अर्को पनि विचारणीय पक्ष के छ भने एनसेलका तर्फबाट एपीआई (एप्लिकेसन प्लानिङ इन्टरफेस) इन्टिग्रेसनबिना कसैले पनि एनसेलको पैसा कुनै प्याकेजको भुक्तानीमा प्रयोग गर्न सक्दैन । सोनी लिभका कार्यक्रम एनसेलले प्रसारण गर्नका लागि सोनीलिभले उसलाई आफ्नो एपीआई दिएको हुनुपर्छ । यसको अर्थ सोनीलिभको जानकारी र स्वीकृतिमा नै एनसेलले उसका भिडिओ कन्टेन्ट बेचिरहेको पुष्टि हुन्छ ।

    कर छली बेहिसाब

    विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीको व्यापार गर्दा एनसेलले राज्यलाई एक पैसा कर तिरेको छैन । राष्ट्रिय प्रसारण ऐनअनुसार कुनै पनि श्रव्यदृष्य कार्यक्रम प्रसारण/वितरण गर्ने संस्थाले आफ्नो कारोवारको २ प्रतिशत रोयल्टी राज्यलाई बुझाउनुपर्छ । एनसेलले भिडिओ कन्टेन्टको व्यापार गरेको प्रमाणित भइसकेपछि उसलाई दण्ड-जरिवानाका साथै, रोयल्टीसमेत उठाउने राज्यको दायित्व हो ।

    सन् २०२० मा एनसेलको मातृ कम्पनी एक्जिआटाले सार्वजनिक गरेको वित्तीय विवरणअनुसार एनसेलले एक वर्षमा ४१.९३ अर्ब कारोबार गरेको थियो । यस्तै, हामीलाई प्राप्त सन् २०२१ को तीन चौमासिकको आम्दानीले यस वर्षको कुल आम्दानी पनि यही अनुपातमा हुने आँकलन गर्न सकिन्छ । यसको अर्थ एनसेलले कानूनबमोजिम २ प्रतिशत अर्थात एक वर्षको करिब ८४ करोड रुपैयाँ सरकारलाई रोयल्टी बुझाउनुपर्ने स्पष्ट देखिन्छ । यति ठूलो रकम कर छल्नु भनेको राष्ट्रिय ढुकुटीमा ठूलो नोक्सानी हो ।

    दण्ड-सजायको व्यवस्था

    एनसेल नेपालमा दूरसञ्चार सेवा प्रदायकका रूपमा स्थापना भएको निजी कम्पनी हो । यसले दूरसञ्चार प्राधिकरणबाट अनुमति लिएर नेपालमा मोबाइल सेवा सुरू गरेको हो । यस्तो कम्पनीले मोबाइलमार्फत टिभी कार्यक्रम बेच्ने हो भने डिजिटल मोबाइल ब्रोडकास्टिङको लाइसेन्स लिनुपर्ने हुन्छ, जबकि यस्तो लाइसेन्स दिने व्यवस्था नेपालमा अहिलेसम्म गरिएको छैन ।

    एनसेलले पाएको अनुमतिपत्रका निश्चित शर्तहरू हुन्छन् । यदि ती शर्तहरूको उल्लंघन गरेको खण्डमा उसको अनुमतिपत्र खारेज गर्नेसम्मको अधिकार दूरसञ्चार प्राधिकरणलाई रहन्छ ।

    दूरसञ्चार ऐन २०५३ को दफा २८ को उपदफा २ मा लेखिएको छ- अनुमतिप्राप्त व्यक्तिले यो ऐन वा यस ऐनअन्तर्गत बनेको नियम र अनुमतिपत्रमा उल्लेखित शर्तविपरीत कुनै काम गरेमा प्राधिकरणले त्यस्तो काममा सुधार गर्न निश्चित अवधिसमेत तोकी सम्बन्धित अनुमतिपत्रप्राप्त व्यक्तिलाई आदेश दिन सक्नेछ । यस्तै, उपदफा ३ मा लेखिएको छ- उपदफा २ बमोजिम तोकिएको अवधिभित्र अनुमतिपत्र प्राप्त व्यक्तिले सुधार नगरेमा प्राधिकरणले त्यस्तो व्यक्तिले पाएको अनुमतिपत्र खारेज गर्न सक्नेछ ।

    एनसेलले पाएको अनुमतिपत्रमा कतै पनि भिडिओ कन्टेन्टको व्यापार गर्ने छुट दिइएको छैन । यसर्थ उसले अनुमतिपत्रको शर्त उल्लंघन गरेको स्पष्टै छ । त्यसैले एनसेललाई दिएको अनुमतिपत्र खारेज गर्नेसम्मको कदम चाल्न सकिने कानूनी आधार दूरसञ्चार प्राधिकरणलाई छ ।

    यता, राष्ट्रिय प्रसारण ऐनले इजाजनपत्रबिना कुनै कार्यक्रम प्रसारण गर्नेलाई सजायको व्यवस्था गरेको छ । ऐनको दफा १७ मा उल्लेख भएअनुसार यस्ता संस्थालाई इजाजतपत्र तथा अनुमतिपत्र दस्तुर र ऐनबमोजिम लाग्ने शुल्क असुल गरी सो दस्तुर र शुल्क बराबरको रकम जरिबाना वा एक वर्षसम्म कैद वा दुवै सजाय हुनेछ ।

    महानिर्देशक हमाल भन्छन्- तत्काल एक्सन लिन्छौं

    यस विषयमा हामीले सरकारका जिम्मेवार अधिकारीहरूसँग कुरा गर्दा उनीहरूले एनसेलले यस्तो व्यापार गर्नु गैरकानुनी हुने स्वीकार गरे । सूचना तथा प्रसारण विभागका महानिर्देशक गोगनबहादुर हमालले एनसेलले यस्तो कार्य गरिरहेको भए त्यो कारबाहीको विषय हुने बताए ।

    उनले नेपाल प्रेससँग भने, ‘राष्ट्रिय प्रसारण ऐनअनुसार दुरसञ्चार सेवा प्रदायकले भिडिओ सामग्रीको व्यापार गर्न पाउँदैन । हामी तत्काल यस विषयमा छानबिन गरेर आवश्यक कदम चाल्नेछौं ।’

    सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयका सचिव बैकुण्ठ अर्यालले एनसेलले गरिरहेको भिडिओ सामग्रीको व्यापारबारे सूचना प्राप्त भएको बताए ।

    उनले छोटो प्रतिक्रिया दिँदै भने, ‘यो विषय जानकारीमा आएको छ । यसबारेमा बुझ्दैछौं । अहिले धेरै कुरा भन्न मिल्दैन ।’

    ‘ओटीटीको लुट सरकारको छुट’ श्रृंखलाका यी सामग्री पनि पढ्नुस् : 

    भाग १- देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

    भाग २- फेसबुकमार्फत ओटीटीको विचौलिया धन्दा, ‘पोर्न’ को समेत व्यापार (प्रमाणसहित)

  • फेसबुकमार्फत ओटीटीको विचौलिया धन्दा, ‘पोर्न’ को समेत व्यापार (प्रमाणसहित)

    फेसबुकमार्फत ओटीटीको विचौलिया धन्दा, ‘पोर्न’ को समेत व्यापार (प्रमाणसहित)

    काठमाडौं । सूचना प्रविधिको व्यापकतासँगै अहिले नेपालीहरुको हातहातमा पुगेको छ मोबाइल । यो बहुउपयोगी यन्त्रलाई फोन गर्नेबाहेक अरु कुनै प्रयोजनमा सबैभन्दा बढी प्रयोग गरिन्छ भने त्यो फेसबुक चलाउनलाई नै हो ।

    अहिले फेसबुकमा खाता नभएका नेपालीहरु कमै होलान् । सबैको पहुँचमा पुगेको यो प्रख्यात सामाजिक सञ्जालको सदुपयोगसँगै दुरुपयोग पनि त्यत्तिकै भइरहेको छ । नेपालमा ओटीटी प्लेटफर्मको अवैध धन्दामाथि निगरानीका क्रममा हामीले सुरु गरेको श्रृंखलाको दोस्रो भागमा फेसबुकतिर नजर लगाएका छौं ।

    फेसबुकलाई हतियार बनाएर कसरी ओटीटी प्लेटफर्महरुको व्यवसाय विस्तार र प्रवर्द्धन भइरहेको छ त ?

    तपाईं यदि नियमित फेसबुक चलाउनुहुन्छ भने बग्रेल्ती पेजहरुसँग ठोक्किनुभएको होला, जसमा नेटफ्लीक्सलगायतका ओटीटी प्लेटफर्महरुको ग्राहक बन्नका लागि विभिन्न अफरहरु गरिएको हुन्छ । प्रायले फोन नम्बरसमेत दिएका हुन्छन् । यस्ता धेरै पेजहरु डलर तिरेर स्पोन्सरसमेत गरिएको पाइन्छ । यसरी स्पोन्सर गरेवापतको पैसा पनि नेपालबाट विदेश नै जाने हो ।

    नेपालमा ओटीटीमार्फत विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीको प्रसारण गर्नु नै गैरकानूनी हो । तर, यसरी खुलेआम विज्ञापन गरेर विचौलियाहरुले उपभोक्तासँग पैसा असुल गरिरहँदा पनि सरकारी निकायहरु निद्रामा छन् वा निद्राको अभिनय गरिरहेका छन् ।

    यी विचौलियाहरु कतै पनि दर्ता हुँदैनन् । न त सरकारलाई एक पैसा कर नै तिर्छन् । यिनीहरुको धन्दा हुण्डीमार्फत चलेको छ । इ–सेवा, खल्ती, आइएमई पेजस्ता पेमेन्ट गेटवेहरुको प्रयोग गरेर नेपालमा उपभोक्ताबाट पैसा उठाउने, अनि उठेको पैसामा आफ्नो कमिसन कटाएर हुण्डीमार्फत विदेशमा डलर पठाउने गरिन्छ ।

    यस्ता अवैध पेजका केही उदाहरण हेरौंः

    नेटफ्लीक्स एन्ड अमाजन प्राइम नेपाल नामक पेजबाट स्पोन्सर नै गरेर फेसबुकमा विज्ञापन हालिएको छ । विज्ञापन गरिएअनुसार यसले नेटफ्लीक्सका भिडियो कन्टेन्टहरु मासिक ३२५ रुपैयाँमा र ६ महिनाको १५ सय रुपैयाँमा बिक्री गर्छ । यस्तै अमाजोन प्राइमका भिडियोलाई मासिक ९९ रुपैयाँ र ६ महिनाको २९९ रुपैयाँ तिरेर हेर्न पाइन्छ भने स्पोटीफाइ नामक प्लेटफर्मका कन्टेन्ट हेर्न ६ महिनाको ६९९ वा वर्षको ११९९ रुपैयाँ तिर्नुपर्ने हुन्छ ।

    प्रिमियर रिसेलर नेपाल नाममा खुलेको पेजबाट स्पोन्सर नै गरेर फेसबुकमा विज्ञापन गरिएको छ । यसमा धेरै प्रकारका अफरहरु छन् । यसले नेटफ्लीक्सका भिडियो ४१ दिनको ३९९ र ५५ दिनको ५४९ पर्ने बताएको छ । यस्तै, सोनीलिभ मासिक २४९ रुपैयाँ, स्पोटीफाइ वार्षिक १४४९ रुपैयाँ, अल्ट बालाजी वार्षिक ८९९ रुपैयाँमा उपलब्ध गराउने बताएको छ ।

    यस्ता पेजहरु अनगिन्ती छन् । नेपाल डिजिटल सलुसन प्राइभेट लिमिटेड नाममा नेटफ्लीक्सको विज्ञापन गरिएको छ । जसमा दुईवटा अफर छन् । पहिलो ८१० रुपैयाँ प्रतिमहिना तिरेर सिंगल स्क्रिनमा हेर्न सकिने, दोस्रो प्रतिमहिना १६२० रुपैयाँ तिरेर डबल स्क्रिनमा हेर्न सकिने ।

    प्रिमियम सब्सक्रिप्सन नेपालले पनि पेज स्पोन्सर  गरेर विज्ञापन हालेको छ । विज्ञापनमा उल्लेख गरिएअनुसार यसले नेटफ्लीक्स, डिज्ने प्लस, हटस्टार, जी ५, अल्ट बालाजी, स्पोटीफाइ लगायतका भिडियो कन्टेन्टहरु विभिन्न दरमा उपलब्ध गराउँछ ।

    हाम्रो खाेजबिनका क्रममा यो तथ्य पनि फेला पर्यो कि नेपालमा ओटीटी प्लेटफर्मममार्फत विशुद्ध मनोरञ्जनात्मक सामग्रीहरु मात्रै आयात भइरहेका छैनन्, नेपालमा प्रतिवन्धित अश्लिल चलचित्रहरुको पनि बिक्री–वितरण भइरहेको छ । विज्ञापनमै अश्लील सामग्री उपलब्ध गराउने भन्दै त्यसको रेट पनि तोकिएको भेटियो ।

    प्रिमियम सब्सक्रिसन नेपालले एडल्ट साइटहरु नेपालमा मासिक २४९ रुपैयाँमा उपलब्ध गराउने बताएको छ । (हेर्नुस् विज्ञापन)। यस्तै, प्रिमियर रिसेलर नेपालले पनि ठ्याक्कै त्यही दरमा एडल्ट साइट उपलब्ध गराउने बताएको छ । विज्ञापनमा एडल्ट साइटको अफर नगरेकाहरुले पनि यस्ता सामग्री उपलब्ध गराइरहेका छन् ।

    ग्राहक बनेर एन २ डिजिटल नेपाल नामक ओटीटी प्लेटर्फमको कथित एजेन्टसँग कुरा गर्दा सबै प्रकारको भिडिओ हेर्न सकिने बताइयो ।
    ‘हिन्दी, मदरासी, तेलेगु, हलिउड सबै हेर्न पाइन्छ,’ आफ्नो नाम बताउन नचाहने वितरकले भने ।

    पोर्न भिडिओ पनि हेर्न पाइन्छ ? भनी सोध्दा उत्तर आयो– ‘पाइन्छ । त्यसको लागि वार्षिक एक हजार ४ सय तिर्नुपर्छ ।’

    नेपालमा ०७५ असोज ५ गते सरकारले पोर्न साइट बन्द गराएको थियो । सञ्चार मन्त्रालयले नेपाल दूरसञ्चार प्राधिकरणलाई इन्टरनेटबाट पोर्नलगायत यौनजन्य सामग्रीको रोक्न निर्देशन दिएपछि नेपालमा यस्ता सामग्री इन्टरनेटमा खुल्दैनन् । मुलुकी अपराध संहिता २०७४ को दफा १२१ अनुसार नेपालमा यौनजन्य सामग्रीको रोक लागेको हो । तर, निश्चित शुल्क लिएर ओटीटी प्लेटफर्मममा पोर्न सामग्री बेच्ने गरिएको खुलेको छ ।

    कसरी हुन्छ कारोबार ?

    नाम मात्रका कम्पनीहरुले गर्ने आर्थिक कारोबारको प्रक्रिया पनि वैध र पारदर्शी छैन । ग्राहकले कुनै प्याकेज लिन परेमा पेजमा गएर कमेन्ट गर्नुपर्छ । उताबाट जवाफ आइसकेछि इसेवा, खल्ती, आईएमई पेजस्ता वालेटबाट पैसा भुक्तानी गर्न सकिन्छ । यसरी उठाइएको पैसा उनीहरुले विदेश कसरी पठाउँछन् ? जवाफ कसैले दिँदैन ।

    मेरो फिक्स नेपाल नामक ओटीटी कम्पनीसँग कुरा गर्दा उसले सामग्री खरिदका लागि पेजमा कमेन्ट गर्नुपर्ने बतायो । कमेन्ट गरिसकेपछि कुन प्याक लिने हो त्यसको शुल्क तिर्नुपर्ने जानकारी दिइयो ।

    हामीले सोध्यौं, ‘नेपालमा ओटीटी त गैरकानूनी हो । तपाईंहरुले यस्तो व्यवसाय कहाँ दर्ता गर्नु भएको छ ? कर कहाँ बुझाउनु हुन्छ ?’

    ती कम्पनीका सञ्चालक अलमलमा परे । उनले अहिले अडिटको समय भएकाले दर्ता गर्न नभ्याएको जवाफ दिए ।

    ‘अब केही समयपछि दर्ता हुन्छ, त्यसपछि कुनै कानूनी समस्या हुँदैन,’ उनले दाबी गरे । उनले घुमाउरो तवरले हुण्डीमार्फत विदेशमा पैसा पठाइने गरिएको स्वीकार गरे ।

    फोन उठाउने व्यक्तिले नाम नबताइकन भने, ‘विदेशमा दाइहरु हुनुहुन्छ, उहाँहरुले एकाउन्ट लिएर हामीलाई दिने हो ।’

    यता उठाएको पैसा कसरी विदेश पठाउनुहुन्छ त भन्ने प्रश्नमा उनले जवाफ दिन चाहेनन्  । आफूले यस्तो कामबाट महिनामा ८–१० हजार मात्रै कमाउने गरेको ती व्यक्तिले बताए ।

    ‘हामीसँग धेरै ग्राहक छैनन् । मैले खासमा अन्तै काम गर्छु । फुर्सदको समयमा मात्रै यता गर्ने हो,’ उनले भने ।

    हामीले महिनामा ८ देखि १० हजार रुपैयाँ मात्रै कमाउने गरेका छौं । हामीसँग धेरै ग्राहक छैनन् । मैले अन्तै कम गर्छु । यो फुर्सदको समयमा मात्रै गर्ने हो ।’

    अर्को भिडियो कन्टेन्ट बिक्री गर्ने कम्पनी स्न्यापअफ नेपाल सर्पोटलाई फोन गर्दा पनि आफ्नो पेजमा गएर कमेन्ट गरेपछि त्यहाँबाट कुराकानी हुने बतायो । कुन प्याक लिने हो, त्यहीअनुसार पैसा तिरेपछि कम्पनीले युजर नेम र पासवर्ड दिने बताइयो । भिडिओ कन्टेन्ट बेचेको पैसा विदेशमा कसरी पठाउनुहुन्छ भन्ने प्रश्नको जवाफ आएन ।

    किन अवैध ?

    नेटफ्लीक्स, अमाजन प्राइम, सोनी लिभ, अल्टबालाजी, जि ५, भुट, स्पोटीफाइ जस्ता दर्जनौं ओटीटी प्लेटफर्महरुले अवैधरुपले नेपालमा आफ्नो व्यवसाय विस्तार गरिरहेका छन् । यी प्लेटफर्महरु नेपालमा कतै पनि दर्ता छैनन् र कार्यालय पनि खोलेका छैनन् । न त यी कम्पनीका कथित एजेन्टहरुले नै कतैबाट अनुमति लिएका छन् ।

    विदेशी चलचित्र र च्यानलका टेलिभिजन कार्यक्रमहरु यी प्लेटफर्महरुमार्फत नेपालीका घर–घरमा पुगिरहेका छन् । जबकि नेपालको प्रसारण ऐनअनुसार विदेशी टेलिभिजन कार्यक्रम प्रशारण गर्नका लागि सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयबाट लाइसेन्स लिनुपर्ने हुन्छ । नियमित ट्याक्स तिर्नुपर्ने हुन्छ । तर, यस्ता ओटीटी प्लटेफर्मले यस्तो कुनै पनि कानून पालना गरेका छैनन् ।

    खासमा नेपालमा ओटीटी प्लेटफर्ममार्फत विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीको खरिद बिक्री गर्न कुनै कानूनले अनुमति नै दिएको छैन । अनुमति नदिएको कुरा गर्नु स्वतः अवैध भइहाले । दोस्रो नेपालबाट विदेशमा हुण्डीमार्फत पैसा पठाउन पाइँदैन । तर, नेपालका एजेन्टहरुले विदेश पैसा पठाउन हुण्डीबाहेक अर्को विकल्प छैन । तेस्रो, नेपालमा पोर्न साइटहरु अवैध गरिएको छ । तर, यस्ता एजेन्टहरुले खुलेआम पोर्न साइटको विज्ञापन गरेर बिक्री वितरण गरिरहेका छन् ।

    एकसाथ अनेक कानूनको उल्लंघन भइरहँदा जिम्मेवार निकायहरु मौन छन् । यो विषय आधारभूतरुपमा सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयको जिम्मेवारीअन्तरगत पर्छ । अवैधरुपमा भइरहेको भुक्तानीमा नेपाल राष्ट्र बैंक पनि जोडिन्छ । तर, यी दुवै सरकारी निकायको मौनता सन्देशहास्पद छ । अनौपचारिक कुराकानीमा अधिकारीहरु नेपालमा यसप्रकारको अवैध क्रियाकलाप भइरहेको र ठूलो परिमाणमा पैसा विदेशिएको स्वीकार गर्छन् । तर, त्यसलाई रोक्न कुनै तदारुकता देखाउँदैनन् ।

    नेपाल प्रेसले ओटीटी प्लेटफर्मले नेपालको राष्ट्रिय ढुकुटीमा वार्षिक एक अर्ब ३० करोड रुपैयाँ नोक्सानी पुर्‍याइरहेको तथ्य उजागर गरेको थियो ।

    यो पनि पढ्नुस् : 

    ओटीटीको लुट, सरकारको छुट भाग १- देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

  • देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

    देशको ढुकुटी रित्याउने खेल ! नेटफ्लिक्सहरूले लग्दैछन् बर्सेनि सात अर्ब

    काठमाडौं । नेपालको व्यापार घाटा थाम्नै नसकिने गरी बढेपछि बेचैन बनिरहेका छन् सरकारी निकाय । तर, उनीहरूकै पिठ्यूँ पछाडिबाट वर्सेनि ठूलो परिमाणमा नेपाली धन अवैधरूपमा विदेशतर्फ बगिरहेको छ ।

    इन्टरनेटको माध्यमबाट कसरी नेपाली मुद्रा चोरबाटोबाट विदेश प्रवाह भइरहेको छ भन्नेबारे नेपाल प्रेसले धारावाहिकरूपमा सामग्रीहरू पस्किँदै आएको छ । हाम्रो एकसुत्रीय उद्देश्य जिम्मेवार सरकारी निकायहरूलाई झक्झक्याउने हो । सूचना-प्रविधिको फैलावटका नाममा विदेशबाट श्रव्यदृष्य सामग्रीहरूको अवैध तस्करी रोकियोस् र नेपालको पैसा जोगियोस् हाम्रो पहिलो र अन्तिम अभिष्ट हो ।

    ओटीटी/भीओडी प्लेटफर्मको अनियन्त्रित फैलावट रोक्नुपर्ने बहसलाई हामीले अब नयाँ शिराबाट धाराप्रवाहरूपमा पाठकसामू लैजाने निधो गरेका छौं । यस सम्वन्धी नयाँ श्रृंखलाको यो पहिलो भाग हो ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : माननीय सञ्चारमन्त्रीज्यू ! निर्धोलाई ठोक्ने, बलियोलाई बोक्ने कहिलेसम्म ?

    विषयलाई गहिराइमा खोतल्ने क्रममा हामीले निकै चिन्ताजनक तथ्यांक भेट्यौं । सायद तपाईंलाई पत्याउन कठीन होला, नेटफ्लिक्सलगायतका इन्टरनेट प्लेटफर्महरूको स्वच्छन्द प्रवाहका कारण राष्ट्रको ढुकुटीमा वार्षिक ७ अर्ब ३० करोड रूपैयाँभन्दा बढी नोक्सानी भइरहेको छ । यो कुनै हचुवा अड्कल गरेर निकालिएको अंक होइन । अन्तर्राष्ट्रिय संस्थाले अनुसन्धान गरेर निकालेको रिपोर्टमा आधारित विश्वसनीय आँकडा हो ।

    नेपालीहरूले विदेशी प्लेटफर्महरूबाट प्रवाह हुने श्रव्यदृष्य सामग्रीहरू हेर्नका लागि प्रत्यक्षरूपमा पैसा खर्च गर्छन् नै, तर आर्थिक क्षति यसरी मात्रै भइरहेको छैन । ती सामग्रीहरू हेर्नकै लागि इन्टरनेट व्यान्डविथको अतिरिक्त खपत भइरहेको छ । त्यस्तो ब्यान्डविथ आपूर्ति हुने पनि विदेशबाटै हो । अनि, विदेशीहरूको व्यापार चम्किँदा स्वदेशी प्रसारण संस्थाहरूको व्यापार-व्यवसायमा गम्भीर क्षति पूगेको छ र सरकारले भारी परिमाणमा राजश्व गुमाइरहेको छ । यी सबैको एकमुष्ट हिसाब निकाल्दा ७ अर्ब ३० करोडभन्दा ठूलो आँकडा निस्किएको हो ।

    कसले कति लैजान्छन् ?

    अन्तर्राष्ट्रिय अनुसन्धान संस्था स्टाटिस्टा डटकमका अनुसार नेपालबाट सबैभन्दा बढी रकम अमेरिकी कम्पनी नेटफ्लिक्सले लैजाने गरेको छ । विश्वव्यापीरूपमै प्रभूत्व जमाएको यस प्लेटफर्मका सामग्रीहरू नेपालमा एक वर्षभित्र नौ लाख ७८ हजार १ सय ७१ जनाले हेरेका छन् । यसरी एउटा आईडीबाट चारजनाले मात्रै नेटफ्लिक्स हेर्दा यस कम्पनीले एक्लै एक महिनामा नेपालबाट कम्तीमा २६ लाख ५५ हजार ७ सय ३४ अमेरिकी डलर (३१ करोड ४४ लाख रूपैयाँभन्द्या बढी) कमाएको देखिन्छ ।

    नेटफ्लिक्सपछि दोस्रो ठूलो बजार अमाजोन प्राइमले ओगटेको छ । यस प्लेटफर्मका सामग्रीहरू एक वर्षमा ९२,४४७ जना नेपालीहरूले हेरेका छन् । अमाजोनले नेपालबाट प्रतिमहिना ५४ हजार ५४३ डलर (६४ लाख ५७ हजार रूपैयाँभन्दा बढी) आर्जन कमाएको देखिन्छ ।

    तेस्रोमा डिज्ने हटस्टार रहेको छ । यस प्लेटफर्मका सामग्री ७३ हजार २२० जनाले हेर्दा नेपालबाट ३० हजार २०३ डलर (३५ लाख ७५ हजार रूपैयाँभन्दा बढी) विदेशिएको छ ।

    यी टप थ्रीबाहेक नेपालमा भारतीय कम्पनीहरू अल्ट बालाजी, जी, सोनीलिभजस्ता प्लेटफर्महरू चलेका छन् । यस्तै हुलु, भुट, स्पोटीफाई, एचबीओ म्याक्सले पनि नेपालमा प्रसारण विस्तार गरिरहेका छन् ।

    सबै गरेर इन्टरनेटमार्फत श्रव्यदृष्य सामग्रीहरूको खरिदमा नेपालबाट एक महिनामा ३३ करोड २५ लाख ४० हजार ३३० रूपैयाँ बाहिर गएको छ । यसरी पैसा विदेशिँदा वार्षिकरूपमा ९९ करोड ७६ लाख २० हजार ९ सय ८९ रूपैयाँ आयकर छलि भएको छ । यस्तै २ प्रतिशत प्रशारण रोयल्टी वापतको ७ लाख ९८ लाख ९ हजार ६७९ रूपैयाँ र भ्याटवापतको ५१ करोड ८७ लाख ६२ हजार ९१४ रूपैयाँ गुमेको छ । सबै मिलाएर नेपाल सरकारले राजस्व वापत आम्दानी गर्न सक्ने करिब १ अर्ब ६० करोड प्रतिवर्ष गुमाएको देखिन्छ ।

    ब्यान्डविथमा दबाब

    अब कुरा गरौं ब्यान्डविथको । नेपालमा भिडिओ कन्टेन्टहरूको व्यापकतासँगै ब्यान्डविथको माग ह्वात्तै बढेको छ । यतिबेला इन्टरनेट प्रदायक कम्पनीहरू कसले उच्च दरको ब्यान्डविथ दिने भन्ने प्रतिस्पर्धामै छन् । उच्च दरको ब्यान्डविथ चाहिने भनेको भिडिओ कन्टेन्टका लागि नै हो । यदि यस्ता कन्टेन्टहरू प्रवाह नभएको भए अहिलेको भन्दा निकै कम ब्यान्डविथले पुग्थ्यो र स्वदेशको रकम जोगिन्थ्यो । उपभोक्ताले अहिलेको भन्दा निकै कम शुल्कमा इन्टरनेट सेवा पाउन सक्थे, किनकी इन्टरनेट कम्पनीहरूले ब्यान्डविथका लागि खर्चिने रकम अन्ततः उपभोक्ताबाटै असुल गर्ने हुन् ।

    तथ्यांकअनुसार नेटफ्लिक्सका सामग्रीहरूका लागि मात्रै नेपालमा २४७ जीबी ब्यान्डविथ खपत हुने गर्छ । नेपाली कम्पनीहरूले विदेशी ब्यान्डविथका लागि प्रतिएमबी प्रतिमहिना कम्तीमा ४ अमेरिकी डलर तिनुपर्छ । त्यस हिसाबले नेटफ्लिक्सका सामग्री हेर्नकै निम्ति प्रतिमहिना १० लाख १० हजार डलरभन्दा बढी (झण्डै १२ करोड रूपैयाँ) रकम ब्यान्डविथमै खर्च हुने गरेको छ । यस्तै अमाजोनको लागि २४७ जीबी ब्यान्डविथ खपत हुँदा ९५ हजार डलरभन्दा बढी (करिब १ करोड १३ लाख रूपैयाँ) ब्यान्डविथमा खर्च हुन्छ ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : ओटीटी प्लेटफर्म: सेन्सरसिप न राजश्व, तर पनि राष्ट्र बैंककै धाप

    सबै विदेशी प्लटफर्मका भिडिओ कन्टेन्टका लागि कुल मिलाएर प्रतिमहिना १२ लाख १६ हजार अमेरिकी डलरभन्दा बढी रकम ब्यान्डविथमा खर्च भइरहेको छ, जुन भनेको १४ करोड ६० लाख रूपैयाँ प्रतिमहिना हो ।

    यसप्रकार नेपाललाई प्रतिमहिना ४७ करोड ८५ लाख ४ हजार ४ सय ५० रूपैयाँ विदेशी मुद्रा क्षति भइरहेको छ । वार्षिक हिसाब निकाल्दा यो रकम ५ अर्ब ७४ करोड २० लाख ५३ हजार ३ सय ९८ रूपैयाँ हुन आउँछ ।

    अर्कोतर्फ सरकारले प्रतिमहिना १३ करोड ३० लाख १६ हजार १३२ रूपैयाँ आम्दानी गुमाइरहेको छ, जुन वार्षिक हिसाब गर्दा एक अर्ब ६० करोडजति हुन आउँछ ।

    यसरी नेपालबाट विदेशिएको पैसा र सरकारले गुमाएको आम्दानीको कुल जोड निकाल्दा राष्ट्रिय ढुकुटीमा एक वर्षमै सात अर्ब ३४ करोड रूपैयाँ धक्का लागेको छ ।

    कसरी जान्छ पैसा ?

    नेपालमा नेटफ्लिक्स लगायतका विदेशी ओटीटी प्लेटफर्मका कुनै कार्यालय छैनन् । न त आधिकारिक एजेन्टहरू नै छन् । त्यसैले नेपालीहरूले यी एपको ग्राहक बन्दा पैसा विदेश जाने भनेको अवैधरूपमा नै हो ।

    नेपालमा सबैभन्दा बढी चलेका नेटफ्लिक्स र अमाजोन अमेरिकी कम्पनी हुन् । यी कम्पनीको ग्राहक बन्नका लागि दुई-तीन तरिका छन् । पहिलो, विदेशमा भएका नेपालीहरूले सब्सक्राइब गरेर त्यसको आइडी र पासवर्ड नेपालमा चिनेजानेका व्यक्तिलाई सेयर गर्ने । एउटा सब्सक्रिप्सनबाट ५ वटासम्म डिभाइसमा हेर्न सकिने सुविधा हुन्छ । यसरी पासवर्ड प्राप्त गर्नेहरूले त्यसको शुल्क हुण्डीको माध्यमबाट अमेरिकामा पठाउने गर्छन् । अथवा अरु कुनै समझदारीका आधारमा पनि काम गरिन्छ ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : प्रशारण कानूनको धज्जी उडाउँदै विदेशी एप्सको खुलेआम व्यापार, सरकार मुकदर्शक

    दोस्रो तरिका भनेको नेपालमै खडा भएका अनधिकृत एजेन्टहरूलाई पैसा तिरेर ग्राहक बन्ने । फेसबुक तथा दराजजस्ता इकमर्स प्लेटफर्मममा विदेशी एपका ग्राहक बनाइदिने भन्दै सयौं पेज तथा वितरकहरू देखापरेका छन् । त्यसमा उनीहरूको फोन नम्बरसमेत उल्लेख गरिएको हुन्छ । ती नम्बरमा फोन गरेर डिल गरिसकेपछि ई-सेवा, खल्ती, आईएमई पेजस्ता गेटवेमार्फत तिनीहरूलाई भुक्तानी गर्न सकिन्छ । पछिल्लो समय यस्तो व्यवसाय निकै फस्टाइरहेको छ । यस्तो बिचौलिया धन्दा गर्नेहरूले विदेशमा सम्वन्धित कम्पनीका एजेन्टसँग सम्पर्क बनाएका हुन्छन् । उनीहरूलाई यताबाट हुण्डीमार्फत नै भुक्तानी गर्ने गरिन्छ । जबकि हुण्डीबाट विदेश पैसा पठाउनु विल्कुल गैरकानूनी कार्य हो ।

    यसबाहेक अर्को उपाय भनेको डलर कार्ड प्रयोग गरेर प्रयोगकर्ता आफैंले भुक्तानी गरी ग्राहक बन्नु पनि हो । केही समयअघि नेपाल राष्ट्र बैंकले ५ सय डलरसम्मको कार्ड जारी गर्नका लागि वाणिज्य बैंकहरूलाई स्वीकृति दिएको छ । र, यसको चरम दुरूपयोग भइरहेको छ । राष्ट्र बैंकले नै यसरी गैरकानूनी कार्यलाई प्रोत्साहन गरिरहेको छ ।

    यसकारण रोकिनुपर्छ

    ओटीटी प्लेटफर्मबाट नेपाल भित्रिने भिडिओ कन्टेन्टहरू नेपालीका लागि कुनै दैनिक उपभोग्य वा अत्यावश्यक वस्तु होइनन् । यी केवल मनोरञ्जनका साधनहरू हुन् । नेपालमा आधिकारिकरूपमा दर्ता भएर सरकारलाई नियमित कर तिरेर व्यवसाय गर्दै आएका प्रशारण संस्थाहरूले नै यस्ता मनोरञ्जनात्मक सामग्री टेलिभिजनमार्फत प्रशस्त प्रसारण गर्दै आइरहेका छन् ।

    जसले नेटफ्लिक्स चलाउँछन्, उनीहरूको घरमा टेलिभिजन नहुने कुरै हुँदैन । यसर्थ टेलिभिजनमा थोरै शुल्क तिरेर हेर्न सकिने सामग्रीहरूका लागि नेपालीहरू डलर खर्च गरिरहेका छन् । यो राष्ट्रिय अर्थतन्त्रका दृष्टिले मात्रै घातक छैन, देशको राष्ट्रियता र सार्वभौमिकताका हिसाबले पनि हानिकारक छ । किनकी विदेशी एपहरूबाट आउने सामग्रीहरू सबै स्वस्थकर हुँदैनन् । कतिपय अवाञ्छित, अश्लील र नेपालको राष्ट्रियता विरोधि सामग्रीहरू पनि बेरोकटोक आइरहेका छन् । तिनीहरूलाई फिल्टर गर्ने कुनै संयन्त्र र विधि देशमा उपलब्ध छैन र त्यसो गर्न व्यवहारिक हिसाबले सहज पनि छैन ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : टेलिनेटको अवैध धन्दा: रामदेवको टिभी रोक्नसक्ने विभाग इन्टरनेट माफियासँग निरीह !

    सरकारी निकायहरू अहिले ओटीटी प्लेटफर्मलाई रोक लगाउने भन्दा पनि वैधता दिने मेसो मिलाइरहेका छन् । उनीहरूलाई नियमन गरेर नेपालमा चल्न दिने गरी कानूनी व्यवस्थाको तयारी भइरहेको बुझिन्छ । यो भनेको अवैध धन्दालाई वैध बनाएर थप प्रोत्साहन गर्ने कुरा मात्रै हो । किनकी नेपालका सरकारी संयन्त्रहरूले यस्ता विदेशी कन्टेन्टहरूको सुक्ष्म निगरानी गर्न सक्लान् भनेर कसैले पत्याउने अवस्था छैन । यो भनेको नियामक निकायका जिम्मेवार व्यक्तिहरूले सेटिङ मिलाएर व्यक्तिगत रूपमा लाभान्वित हुने प्रपञ्च मात्रै हो ।

    सरकारले आँखा खोल्न ढिला भइसकेको छ । यस्ता अवैध प्रसारणहरूलाई तुरुन्त रोक लगाउने हो भने नेपालको ठूलो धनराशी विदेशिनबाट जोगिन्छ । राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा थोरबहुत टेवा पुग्छ । विदेशी ओटीटीहरूले यसरी नेपालीहरूको पैसा गुट्मुट्याइरहेको बारे नेपालका जिम्मेवार निकायहरू बेखबर छैनन्, बरु बुझ पचाइरहेका छन् । अकर्मण्यता दर्शाइरहेका छन् । आफ्नो इमानलाई बन्धकी राखेर देशघाती तत्वहरूको अघोषित मतियार बनिरहेका छन् ।

    सरकारमात्रै होइन, जनता पनि सचेत हुनु आवश्यक छ । एउटा दृष्टान्त हेरौं । धुर्मुस-सुन्तली फाउन्डेसनले चितवनमा निर्माण सुरू गरेको अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेट रंगशाला आर्थिक स्रोतले अभावले अलपत्र बनेको छ । यो रंगशालाको कुल बजेट भनेको ३ अर्ब रूपैयाँ हो । जनसहयोगबाट बनाउने भनिएको रंगशालामा पर्याप्त रकम संकलन हुन नसकेपछि फाउन्डेसनले हात झिक्न बाध्य भयो ।

    यो पनि पढ्नुहोस् :  ओटीटी प्लेटफर्मविरुद्ध एक्सनमा उत्रियो विभाग, टेलिनेटमाथि कारवाहीकाे तयारी

    अब सोचौं, यदि नेपालीहरूले जुन पैसा विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीहरू हेर्नकै लागि खर्च गरे, त्यसको एक तिहाईमात्रै पनि यो रंगशालालाई सहयोग गरेको भए छेलोखोलो हुने थियो । देशभित्र एउटा गर्विलो संरचना तयार हुन्थ्यो । देशको सिंगो खेलक्षेत्र लाभान्वित हुने थियो ।

    यो केवल एउटा उदाहरण हो । यस्ता अरु धेरै कामहरूमा त्यो पैसालाई सदुपयोग गर्न सकिन्थ्यो । नेपालका लागि ७ अर्ब भनेको सानो रकम होइन । यति रकम जोगाउन सक्दा देशको उच्च व्यापार घाटामा थोरै भएपनि मल्हमपट्टी लाग्नेछ । धर्मराइरहेको राष्ट्रिय अर्थतन्त्रलाई अलिकति त्राण मिल्नेछ ।

     

  • व्यापार घाटा नियन्त्रणमा सरकारको विरोधाभास : चिनी रोक्ने, नेटफ्लिक्स बोक्ने !

    व्यापार घाटा नियन्त्रणमा सरकारको विरोधाभास : चिनी रोक्ने, नेटफ्लिक्स बोक्ने !

    काठमाडौं । नेपालको वैदेशिक व्यापारघाटा आकाशिएर अहिले चिन्ताजनक बिन्दुमा पुगेको छ । आयात र निर्यातको अन्तराल दिनानुदिन बढ्दै जाँदा यसले देशका समग्र आर्थिक परिसूचकहरू धर्मराएका छन् ।

    मुलुकको शोधानान्तर घाटा डेढ खर्ब नाघेपछि राष्ट्र बैंकले हालै आयातमा अंकुश लगाउने विभिन्न प्रतिबन्धात्मक व्यवस्थाहरू लागू गर्‍यो । जसअनुसार विदेशबाट विभिन्न सामग्रीहरू आयात गर्दा अब बैंकबाट ऋण लिन पाइने छैन । यस्तो नीतिबाट आयातको दर घट्ने र नेपाली मुद्रा विदेशिने गतिमा ब्रेक लागेर सोधनान्तर घाटामा सुधार आउने विश्वास राष्ट्र बैंकको छ ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : ‘क्लीन फिड’ कुल्चदै ओटीटीमार्फत अवैध धन्दा, राष्ट्र बैंकबाटै मलजल !

    तर, यही राष्ट्र बैंक हो, जो नेपालबाट अवैधरूपमा अर्बौं रूपैयाँ विदेशिइरहँदा कानमा तेल हालेर बस्छ । व्यापार घाटा कम गर्न भनेर अत्यावश्यक वस्तुहरूको आयातमा बन्देज लगाउने राष्ट्र बैंकले नेपालमा इन्टरनेटमार्फत भइरहेको विदेशी श्रव्यदृष्य सामग्रीहरूको तस्करीलाई अनदेखामात्रै गरेको छैन, प्रोत्साहनसमेत गरिरहेको छ । विज्ञहरूले यसलाई राष्ट्र बैंकको गम्भीर नीतिगत विचलनको रूपमा व्याख्या गरेका छन् ।

    इन्टरनेट पछिल्लो समय सर्वव्यापी आवश्यकताको वस्तु बनेको छ । तर, यही इन्टरनेटमार्फत श्रव्यदृष्य सामग्रीहरू अवैधरूपले नेपालमा भित्रिरहेको र त्यसका लागि वर्षेनी ठूलो परिमाणमा नेपाली पैसा बाहिरिने गरेको ‘ओपन सेक्रेट’ हो । राष्ट्र बैंकसहित सबै सरकारी निकायहरू यसबारे जानकार छन् । तर, तैं चुप मै चुपको अवस्था छ । इन्टरनेट माफियाहरूको प्रभावमा परेका सरकारका नियामक निकायहरू पनि आफ्नो अधिकार क्षेत्रमा नपर्ने भन्दै अवैध धन्दाको अघोषित मतियार बनिरहेका छन् ।

    नेपाल दुरसञ्चार प्राधिकरणका अध्यक्ष पुरुषोत्तम खनाल प्राधिकरणसँग इन्टरनेट आयात तथा वितरणको अनुमति दिने अधिकारमात्र हुने बताउँछन् ।

    ‘हामीलाई अवैध ओटीटी प्लटफर्मलाई रोक्ने अधिकार हुँदैन, हामीले इन्टरनेट आयात र वितरणको लागि मात्रै अनुमति दिने हो,’ उनले नेपाल प्रेससँग भने, ‘यदि सूचना तथा सञ्चारमन्त्रालयबाट त्यसखालको निर्देशन आयो भने कुनै पनि कदम चाल्न पछि पर्दैनौं ।’

    अर्थतन्त्रको चित्र र व्यापारघाटा

    नेपालको वैदेशिक व्यापारको असन्तुलन आज उत्पन्न भएको रोग होइन । परनिर्भर अर्थतन्त्र भएको हुँदा विगतदेखि नै आयात र निर्यातको अन्तराल ठूलो छ । पछिल्ला महिनामा यस्तो अन्तरालले अर्थतन्त्रकै जग हल्लाइदिएको छ ।

    तीन वर्षयता अलिकति सुधारको संकेत देखिएको पनि थियो । आयात घट्दो र निर्यात बढ्दो अवस्थामा रहँदा आशा उब्जिएको हो । तर, कोरोनाको दोस्रो लहर सकिएर अर्थतन्त्र पूर्ववत सुचारु भएसँगै आयात ह्वात्तै बढ्यो । निर्यात भने आशातित बढ्न सकेन । फलतः व्यापारघाटा अनियन्त्रित ढंगले उचालिएको छ ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : शारण कानूनको धज्जी उडाउँदै विदेशी एप्सको खुलेआम व्यापार, सरकार मुकदर्शक

    सरकारी तथ्यांकअनुसार आर्थिक वर्षको पहिलो चार महिनामा नै व्यापार घाटा साढे ५ खर्ब नाघेको छ । साउनदेखि कात्तिकसम्म नेपालले ६ खर्बको आयात गर्दा ८२ अर्बको मात्रै निर्यात गर्न सक्यो । देशको व्यापारघाटाको वृद्धिदर ५६ प्रतिशत छ ।

    जनार्दन शर्मा अर्थमन्त्रीका रूपमा आएपछि सिंगै अर्थतन्त्र ओरालो यात्रामा लागेको सूचकहरूले देखाउँछन् । उनी अर्थमन्त्री हुनुअघि भुक्तानी सन्तुलन १.२३ अर्ब रूपैयाँ बचत थियो, तर अहिले १५०.३८ अर्ब ऋणात्मक बनेको छ । विदेशी मुद्राको सञ्चिति ११ अर्ब ७५ करोडबाट १० अर्ब ४७ करोडमा खस्किएको छ । वैदेशिक सहायतामा ३४.५ प्रतिशतले गिरावट आएको छ ।

    अर्थतन्त्रको ऐना मानिने सेयर बजार अहिले डामाडोल अवस्थामा छ । शर्मा अर्थमन्त्री हुनेबेला नेप्से परिसूचक झण्डै २९०० अंकको हाराहारी थियो । अहिले २५ सय अंकमा झरेको छ ।

    अहिले अर्थतन्त्रको मुख्य समस्या भनेको व्यापारघाटा नै हो । नेपालबाट रकम विदेशिने क्रम घटाउनु र विदेशीको पैसा नेपालमा भित्र्याउने क्रम बढाउने चुनौती सरकारसँग छ । यसका लागि आयात निरुत्साहित र निर्यात प्रोत्साहित गर्नैपर्ने हुन्छ ।

    राष्ट्र बैंकले चालेको कदम पनि यही उद्देश्यमा लक्ष्यित हो । एकीकृत निर्देशन २०७६ परिमार्जन गर्दै राष्ट्र बैंकले चिनी, चकलेट, मिनरल वाटर, मदिरा, भिनागर, चुरोट, सुर्तीजन्य वस्तु र परफ्युममा शतप्रतिशत नगद मार्जिन राख्न भनेको छ । यसको मतलव, ती वस्तु आयात गर्दा बैंकबाट ऋण लिन सकिँदैन । यस्तै, कस्मेटिक सामान, काठका बस्तु, जुत्ता, चप्पल, छाता, लठ्ठी, मार्सल, सिमेन्ट, प्लास्टर र सेरामिकजस्ता वस्तुहरूको आयात गर्दा शतप्रतिशत नगद मार्जिन राखेर मात्रै प्रतीतपत्र अर्थात एलसी खोल्न पाउने व्यवस्था गरिएको छ । यसैगरी, मोटरसाइकल र विद्युतीय बाहेकका गाडी आयात गर्दा ५० प्रतिशत नगद मार्जिन राखेर मात्रै एलसी खोल्ने पाइने भएको छ ।

    राष्ट्र बैंकले चालेको यो कदम सैद्धान्तिकरूपमा गलत होइन । तर, आजको समयमा आयात र निर्यात भौतिक वस्तुको मात्रै हुँदैन । राष्ट्र बैंकले भौतिक वस्तुको आयात निरुत्साहित गर्ने नीति लिइरहँदा अभौतिक वस्तुलाई भने जानाजान वेवास्ता गरेको छ । चिनी, मिनरल वाटरजस्ता उपभोग्य वस्तुहरूको आयात नियन्त्रणमा तम्सिने सरकारले नेटफ्लिक्स, अमाजोन, हट स्टार, अल्ट बालाजी, सोनी लिभजस्ता मनोरञ्जनका प्लेटफर्महरू, जुन अत्यावश्यक होइनन्, लाई किन छुन डराएको हो बुझिनसक्नु छ ।

    इन्टरनेटमार्फत अवैध ‘निर्यात’

    अभौतिक वस्तु भनेर हामी यहाँ त्यसलाई ईंगित गर्न खोजिरहेका छौं, जुन इन्टरनेटको सञ्जालमार्फत नेपालमा स्वच्छन्द तवरले भित्रिरहेका छन् । कुनै कानूनी व्यवस्थाबिना सरकारलाई एक पैसा कर नतिरीकन विदेशबाट आपूर्ति हुने श्रव्यदृष्य सामग्रीमार्फत अरबौं रूपैयाँ विदेशिँदा त्यसले पनि देशको व्यापार-घाटालाई पक्कै मलजल गरेको छ ।

    दैनिक उपभोग्य वस्तु र गाडी आयातमा कडाइ गर्ने राष्ट्र बैंकले ओटीटी प्लेटफर्म नेपालमा प्रशारण भइरहेका विदेशी सामग्रीहरूतर्फ ध्यान दिएको छैन, जुन नेपालीहरूले डलर तिरेर हेरिरहेका छन् । यस्ता सामग्री प्रशारण गर्न स्वदेशी टेलिभिजन व्यवसायीहरूले सम्वन्धित निकायबाट लाइसेन्स लिनुपर्छ, अनि वर्षेनी कर तिर्नुपर्छ । तिनै सामग्री ओटीटीमार्फत कुनै नियमको पालना नगरिकन प्रशारण भइरहेका छन् । यसबारे नेपाल प्रेसले धारावाहिकरूपमा सामग्री प्रकाशन गर्दै आइरहेको छ ।

    ओटीटी प्टेफर्मबाट कति पैसा विदेशिन्छ भन्ने एकिन तथ्यांक भेट्न सकिन्न । तर, नेपालमा इन्टरनेट प्रयोगकर्ता दिनानुदिन बढिरहेका छन् । नेपाल दुरसञ्चार प्राधिकरणका प्रवक्ता सन्तोष पौडेलका अनुसार नेपालमा प्रतिमहिना ७ सयदेखि ८ सय जीबीपीएससम्म ब्यान्डविथ खपत हुने गरेको छ । तर, कस्तो कन्टेन्टमा कति इन्टरनेट प्रयोग हुन्छ भन्ने तथ्यांक नभेटिने उनी बताउँछन् ।

    ‘हामीले इन्टरनेट आयात र वितरणको अनुमति दिने मात्र हो,’ उनले भने ।

    तर, जानकारहरूका अनुसार कुल इन्टरनेट खपतको ६५ देखि ७० प्रतिशतसम्म हिस्सा भिडियो कन्टेन्टहरूका लागि प्रयोग हुन्छ । त्यस्ता भिडिओ कन्टेन्टहरू अधिकतम नेटफ्लिक्स, अमाजोन, हटस्टार, सोनीलिभ, अल्टबालाजी जस्ता ओटीटी/भीओडी प्लेटफर्महरू, जुन नेपालमा अवैध छ, मार्फत नेपालमा भित्रिन्छन् । यी च्यानलहरू नेपालमा कतै पनि दर्ता छैनन् ।

    यतिमात्र होइन, ती ओटीटी प्लेटफर्ममा भुक्तानीका लागि नेपालमै दर्ता रहेका ई-सेवा, खल्ती र आइएमई पे जस्ता गेटवेहरू प्रयोग भइरहेका छन् । यस्ता गेटवेमार्फत सरकारी निकायहरूको नाकैमुनिबाट नेपालीहरूको विदेशतिर बग्ने गरेको छ । अचम्म त के भने यस्ता च्यानलहरूको अवैध भुक्तानी प्रणालीलाई नेपाल राष्ट्र बैंकले नै सहजीकरण गरिदिएको छ । राष्ट्र बैंकले अनलाइनमार्फत विदेशबाट वस्तु तथा सेवा खरिद गर्ने प्रयोजनका लागि ५ सय डलरसम्मको प्रिपेड कार्ड जारी गर्न सक्ने अनुमति बैंकहरूलाई दिएको छ । त्यसअनुसार विभिन्न बैंकले यस्ता डलर कार्ड जारी गरेर उपभोक्तालाई अवैध विदेशी कन्टेन्ट हेर्न बाटो खोलिदिएका छन् ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : ओटीटी प्लेटफर्म: सेन्सरसिप न राजश्व, तर पनि राष्ट्र बैंककै धाप

    नेपालको सरकारलाई एक रूपैयाँ राजश्व नबुझाइकन यस्ता प्लेटफर्मले जुन धन्दा गरिरहेका छन्, त्यो देशको अर्थतन्त्रका लागि हानिकारक मात्र छैन, राष्ट्रिय सम्प्रभुताको दृष्टिकोणबाट समेत आपत्तिजनक छ । यी प्लेटफर्ममा के-कस्ता सामग्री प्रशारण हुन्छन् भन्ने नियमन गर्ने कुनै प्रावधान छैन । न त कुनै निकायले सेन्सर नै गर्छ । नियमन गर्न सम्भव पनि छैन । यसर्थ नेपालको राष्ट्रियताविरोधी, धार्मिक-साम्प्रदायिक विद्वेष फैलाउनेदेखि अश्लिल खालका सामग्रीहरू पनि नेपालीहरूमाझ फैलिरहेका छन् ।

    राष्ट्र बैंक भन्छ- हाम्रो चासो छ

    नेपाल राष्ट्र बैंकका प्रवक्ता डा. गुणाकर भट्टले नेपालबाट ओटीटी प्लेटर्फममार्फत ठूलो रकम विदेश गइरहेको स्वीकार गरे ।

    भट्टले भने, ‘ओटीटी प्लेटफर्मबाट पैसा विदेशिएको कुरा सबैको चासोको विषय बनेको छ । हामीले अन्तरसम्बन्धित निकायसँग पनि छलफल गरिरहेका छौं । अवैध बाटो भएर विदेशी गएको पैसालाई कसरी करको दायरामा ल्याउने भन्नेतिर नेपाल राष्ट्र बैंक सचेत भएर लागेको छ । अब चाँडै नै ओटीटी प्लेटफर्म पनि करको दायरामा आउने छ ।’

    जब समस्या आउँछ त्यसपछि समस्याको समाधान खोजिने उनी बताउँछन् । अहिले त्यसलाई कसरी नियमन गर्ने वा करको दायरामा ल्याउँने भनेर राष्ट्र बैंकले काम गरिरहेको भट्टको भनाइ छ ।

    राष्ट्रिय प्रसारण ऐन-नियममा इजाजतपत्र प्राप्त नगरिकन कुनै पनि प्रशारण गर्न नपाइने बाध्यकारी व्यवस्था रहेको छ । राष्ट्रिय प्रसारण ऐन २०४९ को दफा (१७) १ बमोजिम प्रत्येक च्यानलवापत १० लाख इजाजत शुल्क र त्यति नै बराबरको दण्ड-जरिवाना गरी प्रत्येक गैरकानुनी च्यानल प्रसारणबापत रु. २० लाख दण्ड-जरिवाना लाग्ने कानूनी व्यवस्था छ । ओटीटी प्लेटफर्महरू एकातर्फ नेपालमा लाइसेन्स नलिइकन प्रशारण भइरहेका छन् भने अर्कोतर्फ डाउनलिंक अनुमति नलिइकन विदेशी कार्यक्रमहरू प्रशारण गरिरहेका छन् । यसरी एकसाथ दुईवटा कानूनको उल्लंघन गरिरहँदा पनि सरकारी निकायहरू भने कानूनको अभाव देखाउँदै कारबाहीबाट पन्छिन खोज्नु दुर्भाग्यपूर्ण भएको जानकारहरूको भनाइ छ ।

    केबल व्यवसाय धराशायी

    इन्टरनेटमार्फत अवैध सामग्रीहरुको फैलावटसँगै स्वदेशी टेलिभिजन व्यवसाय धराशायी बन्न थालेको छ । सूचना तथा सञ्चार मन्त्रालयबाट इजाजत लिएर टेलिभिजन वितरणको काम गर्दै आएका व्यवसायीहरु अवैधरुपमा सञ्चालित प्लटफर्महरु तत्काल बन्द हुनुपर्ने बताउँछन् ।

    ‘हामीले पटक-पटक यस विषयमा सूचना तथा सञ्चार मन्त्रालयलाई घच्घच्याइरहेका छौं,’ नेपाल केवल टेलिभिजन व्यवसायी महासंघका अध्यक्ष ध्रुव शर्मा भन्छन्, ‘तर, बारम्बार मन्त्रालयको प्रशासनिक र राजनीतिक नेतृत्वमा परिवर्तन हुने हुँदा समस्या समाधानमा कठिनाइ उत्पन्न भएको छ ।’

    यो विषयलाई महासंघले अदालतमा पनि लगेको छ । सर्वोच्च अदालतमा दुईवटा मुद्दा विचाराधीन रहेको शर्माले जानकारी दिए । पछिल्लो समय सर्वोच्च आफैं अस्तव्यस्त बनेकाले मुद्दाको छिटो निरोपणमा समस्या भएको उनको भनाइ छ ।

    यो पनि पढ्नुहोस् : माननीय सञ्चारमन्त्रीज्यू ! निर्धोलाई ठोक्ने, बलियोलाई बोक्ने कहिलेसम्म ?

  • प्रशारण कानूनको धज्जी उडाउँदै विदेशी एप्सको खुलेआम व्यापार, सरकार मुकदर्शक

    प्रशारण कानूनको धज्जी उडाउँदै विदेशी एप्सको खुलेआम व्यापार, सरकार मुकदर्शक

    नेपालमा गैरकानूनीरूपले टेलिभिजन कार्यक्रम प्रसारण गर्ने र हेर्ने क्रम पछिल्लो समय तीव्ररूपमा बढेको छ । नियमनकारी निकायका रूपमा रहेको सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालय प्रशारणसम्बन्धी कानून कार्यान्यनमा उदासीन हुँदा खुलेआम विदेशी ओटीटी एप्स प्रयोग गरी राष्ट्रिय प्रसारण ऐन नियमले वञ्चित गरेको टेलिभिजन कार्यक्रम देखाउन थालिएको छ । राज्यको कानूनलाई छलेर गरिएको यो गम्भीर आर्थिक अपराध हो ।

    नेपालको संविधान, कानून र राष्ट्रिय प्रसारण नियमावली केहीले पनि ओटीटी प्लेटफर्मबाट टेलिभिजन कार्यक्रम प्रशारण गर्न छुट दिएको छैन । तर, नियमनकारी निकायहरू यस्तो अवैध क्रियाकलापलाई नियन्त्रण गर्ने त कता हो कता उल्टै प्रश्रय दिइरहेका छन् । गैरकानूनी बाटोबाट भुक्तानी भएर नेपाली रकम विदेशिइरहँदा यी निकायहरुको निद्रा खुलेको छैन । सरकारका जिम्मेवार अधिकारीहरू आँखामा पट्टी बाँधेर, कानमा तेल हालेर बसेका छन् ।

    प्रविधिको दुरुपयोग

    नेपालमा दर्शकले सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयले उपलब्ध गराएको इजाजतपत्रप्राप्त संस्थाले वितरण गरेका विदेशी टेलिभिजन कार्यक्रमहरू मात्र हेर्न पाउँछन् । के-कस्ता कार्यक्रमहरू प्रसारण गर्ने कुरा इजाजतपत्र लिँदा नै प्रसारक संस्थालाई स्पष्टरूपमा भनिएको हुन्छ । यसर्थ इन्टरनेटको माध्यमबाट विभिन्न एपमार्फत विदेशी कार्यक्रम प्रसारण हुनु पूर्णरूपमा गैरकानूनी हो । राष्ट्रिय प्रसारण ऐन-नियमविपरीत कुनै पनि कार्यक्रम प्रसारण गर्न नपाउने कानूनी व्यवस्था रहेको छ ।

    टेलिभिजन सेवा प्रदायकहरूले टेलिभिजनमार्फत प्रसारण गरेका विदेशी च्यानलहरूका कार्यक्रम जस्ताको तस्तै विदेशी एप्स प्रयोग गरी गैरकानूनीरूपमा मोबाइल, कम्प्युटर र टेलिभिजनमा देखाउने गरिएको छ । यसरी प्रशारण गरिने कार्य राष्ट्रिय प्रशारण ऐन नियमको परिभाषाबमोजिम गैरकानूनी ठहर्छ । हाल SONY LIV भन्ने कम्पनीले मुलुकभित्र सर्भर नै राखेर TELENET Pvt. Ltd. भन्ने विदेशी एप्स प्रयोग गरी टेलिभिजन कार्यक्रमहरु नेपाली ग्राहकहरुलाई बेचिरहेको छ । यो अवैध धन्दा हो ।

    कसरी भयो राजश्व छली तथा हानी-नोक्सानी ?

    उपभोक्ताले विदेशी टेलिभिजन कार्यक्रमहरू हेर्न इजाजतपत्र प्रसारक संस्थालाई मासिक रकम भुक्तानी गर्नुपर्छ । यसरी तिरेको मासिक शुल्कबाट १३% भ्याट, २% प्रशारण तथा वितरण शुल्क, २५% आयकरलगायतका विविध शीर्षकमा राज्यलाई राजस्व आम्दानी भइरहेको छ । प्रसारक संस्थाले प्रसारण गरेका विदेशी च्यानलहरू सोझै वा नेपालमा रहेका सम्बन्धित च्यानल प्रसारक संस्थाका वितरकमार्फत इजाजतपत्रमा उल्लेख भएअनुसार प्रसारण गर्नुपर्छ । विदेशी च्यानलहरू प्रशारणका लागि प्रशारण गर्ने च्यानल सूचना तथा प्रसारण विभागमा डाउनलिङ्क हुनु पर्दछ ।

    विदेशी पे च्यानलको हकमा प्रसारक संस्थाले जारी गरेको बिल बिजकको १५% टिडिएस र १३% भ्याट अग्रिमरूपमा भुक्तानी गर्नुपर्ने प्रावधान रहेको छ । विदेशी कम्पनीलाई भुक्तानी गर्न सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालय र नेपाल राष्ट्र बैंकबाट अनुमति लिनुपर्छ । तर, विदेशी एप्समार्फत प्रशारण भइरहेका कार्यक्रमको हकमा भने कानूनअनुसार भइरहेको छैन । उनीहरूले न डाउनलिङ्क इजाजतपत्र लिएका छन्, न टीडीएस तिरेका छन्, न भ्याट तिरेका छन्, न त राज्यको कुनै निकायमा दर्ता नै छन । यसरी गैरकानुनी प्रशारण राज्यको करोडौं राजस्व गुमेको छ ।

    हाल ऐन-कानूनबमोजिम काम गरिरहेका संस्थाहरूलाई अवरोध पुग्नेगरी भइरहेका सम्पूर्ण गैरकानूनी कार्य तुरुन्त बन्द गर्नु सरकारको पहिलो दायित्व हो । कानूनबमोजिम इजाजतपत्र लिएरमात्र यस्तो प्रशारण गर्नसक्ने व्यवस्था मिलाउनुपर्छ । सञ्चारमन्त्रालय र अर्थमन्त्रालयजस्ता सम्बन्धित नियमनकारी निकाय-कानूनको परिपालनामा लाग्नुपर्छ ।

    नेपालमा रहेका अनलाइन वालेटहरू, जस्तै इसेवा, खल्ती, आईएमई पे, आदिले त्यस्ता गैरकानूनी विदेशी एप्स खरिद तथा मासिक शुल्क सजिलै भुक्तानी गर्न सकिन्छ । यसरी अनलाइन वालेटमार्फत भुक्तानी गर्ने कार्य पनि गैरकानूनी हो । राष्ट्रिय प्रसारण ऐन, नियममा इजाजतपत्र प्राप्त नगरीकन कुनै पनि प्रशारण गर्न नपाइने बाध्यकारी व्यवस्था रहेको छ । जसको उल्लंघन गर्दा राष्ट्रिय प्रसारण ऐन २०४९ को दफा (१७) १ बमोजिम प्रत्येक च्यानलबापत रु. १० लाख इजाजत शुल्क र त्यति नै बराबरको दण्ड-जरिवाना गरी प्रत्येक गैरकानुनी च्यानल प्रसारणबावत रु. २० लाख दण्ड जरिवाना लाग्ने कानूनी व्यवस्था छ ।

    हाल बजारमा यस्ता गैरकानुनी च्यानल तथा कार्यक्रम प्रशारण गर्दै आएका संस्थाहरू- इसेवा, खल्ती, आईएमई पे, टेलिनेट आदि) ले हजारौंको संख्यामा विदेशी च्यानल तथा कार्यक्रम प्रसारण र बिक्री-वितरण गरिरहेका छन् । यसरी अनलाइन वालेटमार्फत भुक्तानी गैरकानूनी हो । यस्ता प्रत्येक संस्थाबाट राज्यले अरबौंभन्दा बढी दण्ड-जरिवाना असुलउपर गर्न सक्छ । वस्तु तथा सामान बिक्री गरेजस्तै यस्तो संवेदनशील सूचना तथा प्रविधिको विषयलाई गैरकानुनीरूपमा बिक्री गर्नु ठूलो आर्थिक अपराध हो ।

    कहाँ चुक्यो नियमनकारी निकाय ?

    सञ्चार तथा सूचना प्रविधि मन्त्रालयले यस सम्बन्धमा गर्नुपर्ने काम केही गरेको छैन । ‘हिँड्ने गोरुको पुच्छर निमोठ्ने’ भने झै मन्त्रालयबाट इजाजतपत्र लिएकाहरूलाई कानून पालना गर्न अर्ती दिने तर विदेशी एप्समार्फत राष्ट्रिय प्रशारण नियमावलीको धज्जी उडाउनेहरुलाई छुट दिएर दोहोरो व्यवहार देखाइरहेको छ । मन्त्रालयको यस्तो निरिहताले गैरकानुनी कार्यलाई प्रोत्साहन मिलेको छ । यता, अरबौं लगानी गरेका स्वदेशी व्यवसायीहरूमा निराशा पलाएको छ ।

    राज्यले व्यवसायीलाई उचित वातावरण निर्माण गर्न असमान र विभेदकारी व्यवहार तत्काल बन्द गर्नु पर्दछ । गैरकानूनी कार्य गर्नेलाई कारबाही गर्नुपर्दछ । तबमात्र व्यवसायी तथा उपभोक्तामा उत्साह पैदा हुन्छ ।

    यस्ता गैरकानूनी प्रसारणलाई अहिलेसम्म सेन्सरले पनि छुन सकेको छैन । सेन्सरसम्बन्धी कानूनको पनि उल्लंघन भएको छ । सँगसँगै क्लीन फिडसम्वन्धी कानून पनि तोडिएको छ । प्रसारक को हो भन्ने पनि स्पष्ट छैन । कानूनबमोजिम करको दायराभित्र नआइकन पेमेन्ट गेटवेमार्फत भुक्तानी भइरहँदा नियमनकारी निकायहरू सञ्चारमन्त्रालय र अर्थमन्त्रालय किन चुप र मौन छन् भन्ने शंकास्पद हो । कानूनअनुसार व्यवसाय गरेका व्यवसायीको संरक्षण हितमा काम गर्न नसक्नु मन्त्रालयको ठूलो कमजोरी हो । व्यवसायिक वातावरण बनाउँछौ भन्ने सरकारले व्यवसायीहरूलाई हतोत्साही गर्ने कार्य गरिहेको छ ।

    समाधानको बाटो

    हाल ऐन-कानूनबमोजिम काम गरिरहेका संस्थाहरूलाई अवरोध पुग्नेगरी भइरहेका सम्पूर्ण गैरकानूनी कार्य तुरुन्त बन्द गर्नु सरकारको पहिलो दायित्व हो । कानूनबमोजिम इजाजतपत्र लिएरमात्र यस्तो प्रशारण गर्नसक्ने व्यवस्था मिलाउनुपर्छ । सञ्चारमन्त्रालय र अर्थमन्त्रालयजस्ता सम्बन्धित नियमनकारी निकाय-कानूनको परिपालनामा लाग्नुपर्छ । यसो भएमा कानूनको पूर्णपालना हुन्छ । व्यवसायिक वातावरण पनि बन्छ र गैरकानूनी आर्थिक कार्य बन्द भइ देशको राजस्वमा पनि टेवा पुग्छ ।

    अन्त्यमा कानूनी राज्यको प्रत्याभूति हुन जरुरी छ । राज्यले व्यवसायीलाई उचित वातावरण निर्माण गर्न असमान र विभेदकारी व्यवहार तत्काल बन्द गर्नु पर्दछ । गैरकानूनी कार्य गर्नेलाई कारबाही गर्नुपर्दछ । तबमात्र व्यवसायी तथा उपभोक्तामा उत्साह पैदा हुन्छ ।